- Член од
- 3 мај 2019
- Мислења
- 19.112
- Поени од реакции
- 10.138
Не се чита убаво
Дискусија за Атеистите, Исламот, Христијанството и останати убедувања
- Креатор на темата kooperativa
- Време на започнување
liberij
ТЕРИРЕМ
- Член од
- 3 април 2012
- Мислења
- 2.037
- Поени од реакции
- 1.018
Јас исто така се плашам од смртта, луѓе сме, нема ништо срамно или погрешно тоа да се каже.
Јас опонирам на @Хептаграм XI за “неговата верзија на страв“ што ја наметнува на Христијаните, како извор на теологизирање..., што е апсолутно неточно.
Христијанството е откровение, сведочење на Самиот Бог Лично, Кој беше, е, и ќе биде со нас во Вечноста. Тоа конкретно се остварува уште овде и сега, преку Христос како Бог, Кој беше овде на земјата и го прати Светиот Дух да биде со нас цело време преку Црквата во Која преку Крштението и Причестувањето се соединуваме на конкретен, реален начин, човекот со Бог, за вечен живот.
Во овој Светотаински, Литургиски начин на живеење во Црквата, уште сега нашиот живот во перспектива и најконкретно ни го менува светогледот и односот кон сите таги и радости па и кон смртта, од искуство можам да посведочам каква е разликата на оние што имаат вера и доверба кон Исус, тагата на загубата е низмерна и иста кај сите, но во надежта е сосема различно, едноставно има надеж за повторна средба, онака како сме се запознале, спознале во овој век за повторна средба во Вечноста. Тоа е суштинска разлика.
Без разлика дали се работи за писмени, неписмени, интелегентни, вакви такви личности..., едноставно ја доживуваат, чувствуваат, знаат смислата на животот како израз на „некаква сигурност“, а тоа е Љубовта на Нашиот Создател дека све промислил за човекот, и дека се остварува Божјиот план кој е предвиден уште пред да не создаде.
Последно уредено:
Joshua_Tree
Samo na minuvanje...
- Член од
- 21 март 2010
- Мислења
- 1.399
- Поени од реакции
- 4.769
liberij
ТЕРИРЕМ
- Член од
- 3 април 2012
- Мислења
- 2.037
- Поени од реакции
- 1.018
Последно уредено од модератор:
- Член од
- 3 мај 2019
- Мислења
- 19.112
- Поени од реакции
- 10.138
Сега е добро
- Член од
- 30 август 2021
- Мислења
- 1.243
- Поени од реакции
- 2.629
Со или без ордени, имаш одговорност, дури и кога си на шољата!Ако дојде работава до орденикако го примам така одма ќе му направам примопредавање на некој човек што собира по контејнери,па нека го продаде у старо железо,негов избор...има еден цитат-И кралевите не можеа да се искупат со своите круни на главата...
Не би кажал пандан, суштински мене исто ми зборат, за кодот, нашата природа.
Хептаграм XI
Ἱερὸς Γάμος
- Член од
- 13 февруари 2010
- Мислења
- 12.139
- Поени од реакции
- 12.123
Ох богови, богови - верници кои велат дека „кој не видел а верува блажен е“ а за други кажуваат за реалноста на светот, па и патот на другиот го знаат каков е, безличен, грешен, невернички... аман доста со комплименти
Нека ти биде ајде се едно исто проповедање и прераскажување... зар ќе расправам со тебе за боговите?
Јас не ни расправам за тоа на форумиве... за свети работи не се крева врева насекаде... не ве разбирам вас и муслиманите како може да расправате за тоа само за да докажете на некој... не знам што, за својата вера, за своето верување и надеж.
Јас само со години (и успевам некако) да ги критикувам религиите и припадниците на тие религии кои постојано велат за сите учења дека се сатанизам, безличност, невистина, само „моето е највистина и најдобро ВЕРУВАЊЕ“...
Не може така за да докажуваш како твојата животна философија е најисправна сега и тука, па и за после смртта.
А истите пак вие кревате врева како „културно“ и без навреди мора да се комуницира со вас бидејќи вие сте тие, смирение знаеш... не го правите тоа кон другите.
Гледајте си таму гредата, крстот - како беше, оставете ги другите да грешат до конечен крај на христијанството и исламот „кога човештвото ќе престане да постои во оваа форма“. Се надеваме...
И упорно повторувам дека ние не проповедаме, не убедуваме некој да биде Телемит и да се пронајде во новиот закон... Земаш читаш, се запознаваш колку што можеш подобро за нештата, пробуваш дали функционира сето тоа за тебе и си го гледаш животот
Луѓе сами доаѓаат до тоа дали да прифатат и живеат по тој закон или не... и никој не е во грешка во однос на тие одлуки.
Нема грешници... се гадиме од грешници и идејата да се биде грешник. Тоа е ограничување.
Премногу христијански му приоѓаш на светот кој што не е христијански. Не излегувај од меурот, светот не е ниту христијански ниту муслимански...
Не бил никогаш. Да се вечни имињата на многуте Гении и Христоси кои помогнаа тоа да биде така бидејќи светот ќе пропаднеше навистина.
Автоматски споено мислење:
И што да коментираме на прераскажувања? Истото се повторува и тоа е сведочење...
Не е сведочење. Верување е. 4 века најстар запис не е сведочење. Исто идеи во самото христијанство ги има многу наназад низ разни учења.
Собири на кои ќе расправаат земски умови за тоа што е за во „света книга“ што не - не е сведочење. Политика е. Убеди ме дека не е така.
Светиот дух слетал и им кажал? Немој со такви муабети само... посебно ако зборуваш како да си бил таму или бидејќи веруваш дека било така, ќе зборуваме дека било реалност? Не може да зборуваме за такви работи на други со цел да „“проповедаме“ или „сведочиме“ за било што.
Тоа го имало во Рим и во Грција, таквото собирање и одлучување што кој кога кому....
Романтизмот не е сведочење.
Бидејќи христијанството падна и не успеа да иницира како што се прави низ бесконечноста, се појави исламот многу побрзо од што се знае низ историјата на човештвото... но и тој падна бидејќи до минута го следеше и следи чекорот на христијанството. Види ги... тие се сега XV век христијанство скоро...
Дали ќе имаат Ренесанса и делење? Се надеваме, младо е новото време
Самото тоа што постоиме ние - е доказ дека доволно ви беше да проповедате... одамна ви е испуштен конецот со кој можевте да излезет од лавиринтот.
Но не слушавте - премногу горди станавте мислејќи дека навистина сте го наследиле методот да се отклучи и развива духот на човекот.
Изгледа го најдовте и го фрливте подалеку - за да може да имате стадо и пастири... и тоа еден ден ќе биде предмет на историјата.
Автоматски споено мислење:
Историски гледано, оние што беа фрлани на лавовите, станаа џелати и тоа многу порано пред да се поврзат со државната власт.
Прашајте ги христијаните кој ја запали Александриската библиотека!!! Човештвото ќе плаче 10 000 години заради тоа!
Тие се криви за тоа... било тоа еретичка библиотека, стари сатанистички писанија....
Страшно!
И тоа добро се држеа до XV-XVI век. И тука ќе креваат врева како православието не биле такви, тоа католиците... ем што се поделивте?
Не Рим, Константинопол да било... и види колку прецизно територијално се поделија... да не се налутат некој да не добие помалку земја и луѓе.
Јас убаво вела: света книга не е за да создава земска власт. Да го менува човекот и да создава од него подобар човек кој што ќе може да владее праведно итн итн е сосема друга приказна.
Последно уредено:
liberij
ТЕРИРЕМ
- Член од
- 3 април 2012
- Мислења
- 2.037
- Поени од реакции
- 1.018
Според мене, онака како ми е предадено во Црквата теолошки, а тоа го живеам и сведочам, Христијанството опстојува онака како што Господ и го создаде, со Литургија, на Тајната Вечера, која непрестанува до денес и во вековите на вековите од Отецот преку Синот во Светиот Дух, тоа е континуитетот.
Самата Литургија ја менува формата во ритуалниот дел, но суштински и динамично го извршува единството на човекот со Бог. Тоа се конкретни Литургиски теми кои на темата за Христијански прашања може постручно и подетално да се објаснат, ове зборуваме принципиелно секој од своето убедување, за да бидеме практични и ефективни.
Незнам на кој два табора алудираш, Римокатолиците и Протестантите кои се побројни или Православните?
Претпоставувам си ја проучувал Историјата на Христијанската Црква, како се случуваат промените, поделбите..., кои се израз на Слободата која Господ ја дава и внатре Црквата, како и во однос на целиот свет. Но и порај таа поделеност која Христос ја најавува, пророкува нема дилема дека Црквата апсолутно, беспрекорно си ја извршува својата мисија на спасението, бидејќи Црквата е Самиот Господ со нас, кои институционално имаме израз, делување, мисионерење во општествата низ историјата на човечката цивилизација, со цел да се нуди Слободата како смисла на постоење на човекот.
Ако можеш прецизирај го второво прашање, за да можам попрецизно да одговорам, доколку знам, се разбира.
Автоматски споено мислење:
Истата “уметничка нарација“ без одговор..., не си фер, нити одговорен кон темава, ти се може, модератор си.
Само делче да препостирам од Христијанската уметност, литература..., ќе ти ја “затрупам“ темава сосе форумот заедно. Прибери се.
Знам што прашувам, не заборавам, на кондиција да ме начекаш..., а и го истражувам паралелно феноменот на бесмисленоста и мотивацијата, имам интересни заклучоци.
одговори ми го прашањето што ти го поставив за есхатологијата и начинот на постоење, дали сте бесмртни а умирате, те молам без лажна храборст дека смртта ти е сеедна, бла,бла...? Сериозен, конкретен одговор.
Автоматски споено мислење:
Така е, колективната меморија на човештвото за доброто и Духот, Бог се заеднички и се препознаваат на различен начин кај различни народи, култури.
Мене искрено непознатоста и трансцедентноста на Бог од оваа перспектива, на односот код и Кодер мотивациски ми тежнее за одредување кон која насока се движи, кон взаемно откривање, креирање, исполнување..., сите оние егзистенцијални прашања за вистината и смислата на животот, како ги третираш, одговараш?
Последно уредено:
Хептаграм XI
Ἱερὸς Γάμος
- Член од
- 13 февруари 2010
- Мислења
- 12.139
- Поени од реакции
- 12.123
Браво, христијанинот се запали почна да се сили... сигурно Христос е до тебе ќе ти каже како да сведочиш или... ?
Конечно да живне форумов. За жал пак со догма, но ако не им смета на членовите - пукај... што да не
Гледам на повеќето не им смета догма (не се ниту заморуваат со религиите и што проповедаат и како) така да, можеби ќе сменат став, се си бидува...
Малку ја имаме догмата во реалноста сеуште, па ајде и тука
П.С. Само разгледај ја темава наназд, а и други теми поврзани со христијанство да не се повторуваат работите, едно та исто...
Последно уредено:
- Член од
- 30 август 2021
- Мислења
- 1.243
- Поени од реакции
- 2.629
Директно во срж.
Не ги одговарам, не се ни дрзнувам бидејќи во таков обид фантазијата ќе почне несвесно да ги пополнува дупките на моите сознаниа водена од инклинации кон одговори што ќе го задоволат егото, наместо тоа се повеќе чувствувам вистина, чувство дека ова не е случајно, дека се во космосот постои за да има живот. Се помалку мислам дали смртта е крај или преод, само сум благодарен на можноста да бидам сведок но и се посилно е чувството на должност да се живее вистината, искреноста како компулсивност, рефлекс.
Joshua_Tree
Samo na minuvanje...
- Член од
- 21 март 2010
- Мислења
- 1.399
- Поени од реакции
- 4.769
...прво @liberij да ти се заблагодарам на понудата за поисцрпно и стручно објаснување,но тоа во друга прилика.Сега мало дообјаснување на прашањата:
1.Кога напишав концепт мислев на сето она што Исус директно го остави на човештвото.Што би значело:
-слобода и рамноправност на половите во секоја сфера на животот
-основната задача на црквата да ја превземе неговата улога и да биде духовен водач на верниците
-да расне заедно со верниците со текот на времето и да ја негува таа врска
...што,по мое,во реалност и не е случај
2.Мислев на Римокатолицизмот и Православието
1.Кога напишав концепт мислев на сето она што Исус директно го остави на човештвото.Што би значело:
-слобода и рамноправност на половите во секоја сфера на животот
-основната задача на црквата да ја превземе неговата улога и да биде духовен водач на верниците
-да расне заедно со верниците со текот на времето и да ја негува таа врска
...што,по мое,во реалност и не е случај
2.Мислев на Римокатолицизмот и Православието
Darling
High Value
- Член од
- 5 јуни 2009
- Мислења
- 14.125
- Поени од реакции
- 30.210
Metodot e toj go ima vo skoro site religii, otkazuvanje od zadovolstva, ziveenje skromno, samo na nekoj alcen i nedorasnat ne mu se dopaga toa.
- Член од
- 4 август 2018
- Мислења
- 1.532
- Поени од реакции
- 3.292
Да дадам мал придонес ме мрзи да преведувам...Според мене, онака како ми е предадено во Црквата теолошки, а тоа го живеам и сведочам, Христијанството опстојува онака како што Господ и го создаде, со Литургија, на Тајната Вечера, која непрестанува до денес и во вековите на вековите од Отецот преку Синот во Светиот Дух, тоа е континуитетот.
Самата Литургија ја менува формата во ритуалниот дел, но суштински и динамично го извршува единството на човекот со Бог. Тоа се конкретни Литургиски теми кои на темата за Христијански прашања може постручно и подетално да се објаснат, ове зборуваме принципиелно секој од своето убедување, за да бидеме практични и ефективни.
Незнам на кој два табора алудираш, Римокатолиците и Протестантите кои се побројни или Православните?
Претпоставувам си ја проучувал Историјата на Христијанската Црква, како се случуваат промените, поделбите..., кои се израз на Слободата која Господ ја дава и внатре Црквата, како и во однос на целиот свет. Но и порај таа поделеност која Христос ја најавува, пророкува нема дилема дека Црквата апсолутно, беспрекорно си ја извршува својата мисија на спасението, бидејќи Црквата е Самиот Господ со нас, кои институционално имаме израз, делување, мисионерење во општествата низ историјата на човечката цивилизација, со цел да се нуди Слободата како смисла на постоење на човекот.
Ако можеш прецизирај го второво прашање, за да можам попрецизно да одговорам, доколку знам, се разбира.
Автоматски споено мислење:
Истата “уметничка нарација“ без одговор..., не си фер, нити одговорен кон темава, ти се може, модератор си.
Само делче да препостирам од Христијанската уметност, литература..., ќе ти ја “затрупам“ темава сосе форумот заедно. Прибери се.
Знам што прашувам, не заборавам, на кондиција да ме начекаш..., а и го истражувам паралелно феноменот на бесмисленоста и мотивацијата, имам интересни заклучоци.
Автоматски споено мислење:
Така е, колективната меморија на човештвото за доброто и Духот, Бог се заеднички и се препознаваат на различен начин кај различни народи, култури.
Мене искрено непознатоста и трансцедентноста на Бог од оваа перспектива, на односот код и Кодер мотивациски ми тежнее за одредување кон која насока се движи, кон взаемно откривање, креирање, исполнување..., сите оние егзистенцијални прашања за вистината и смислата на животот, како ги третираш, одговараш?
"Ако тражиш истину с љубављу, и ради љубави, она ће ти се показати у оноликом сјају лица свог, колико тражиш понети, а да не изгориш."
Хептаграм XI
Ἱερὸς Γάμος
- Член од
- 13 февруари 2010
- Мислења
- 12.139
- Поени од реакции
- 12.123
Методот е делумно тој... работата е што метод значи работа, пракса - а не верување, надевање и разводенување на нештата.
Откажувањето од задоволство, живеење скромно го има во источните философии 4000 години наназад.
Но тоа има врска со рамнотежата со балансирање на енергиите кои го туркаат човекот низ вечноста, со почетното поставување на патот. Има на истокот и сега аскети кои јадат само ако некој им подари храна инаку не се заморуваат со телото. Смртта е само порта, не се заморуваат со тоа.
Телото го сметаат за препрека и се што доаѓа со него. Се е страдање за нив. И никој не може да им го промени тоа...
Се што е поврзано со нижите врски на човекот со неговото постоење, затоа се тие пракси кои денес не мора да значи дека функционираат за секој - да се заборави на телото, на умот поточно. Умот е најмоќното, но и најмрзливото нешто во човекот. Една насочена мисла не може да ја држи ниту 30 секунди.
Јама и нијама - затоа се тие „ограничувања“ на почетокот. НО има други методи. Кога ќе почне човек да се заморува со телото како храм, дека она што е сокриено со телото и лежи во самиот центар на сопствениот универзум не е ништо поразлично од телото кое го сокрива - ќе знае дека мора да се негуваат и двете нешта.
Претходно кажав во неуреден храм не слетуваат свети духови, нема искра од божественото, нема ништо... се е само верување и прераскажување на нештата, за да има некој уреден храм не треба пасивност, верување и тоа е тоа. Треба работа.
Постојана свесност за внатрешниот универзум, постојано призивање, постојано насоченост кон Едниот итн итн...
Ние што сме Телемити велиме дека тоа може да се постигне насекаде, со најразлични методи...
Не постојат пракси кои одговараат на сите - на некој му треба луксуз, жени и мажи, убав мермер околу него за да може да го отфрли човечкото за да може да се посвети на нешто посуштинско. На друг не му треба ништо, сака само тишина, малку бело сирење и чај наутро и тоа...
Ако проповедаш скромност, а ти не си таков - значи нешто не е во ред или со учењето или со тебе. Ако си во рангот на свештеник - и не си таков каков што проповедаш - за кај си? Пеколи и слично? Не, за отфрлање од човештвото си - очи да не ти видат.
Треба некој да верува во твојто метод? Методот не е за верување. За практична примена е... ако не функционира, дајте друг.
Тоа дека божественоста доаѓа заради скомноста стана само една голема јамболија под која се кријат многу гадни работи.
Но на луѓето сеуште им треба премногу надеж за да го поминат денот, а тоа е насобраниот страв низ вековите да се плаши од самиот себе и што може да најде во самото средиште на сопственото бесконечно постоење!
Скомноста и откажувањето постојат, да - но се дел од источните учења кои се пренесувале на запад и тие се само вежба за да може човекот да балансира на патеката кон божественото. Кога знаеш до каде си, знаеш и колку ти треба за да бидеш едно со божественото.
Последно уредено:
- Член од
- 30 август 2021
- Мислења
- 1.243
- Поени од реакции
- 2.629
Mоже да постои иста состојба само наместо поимање на телото како препрека и извор на страдање да биде недавање премногу значење на состојбите на телото? Веќе е повеќе од јасно дека постои психосоматскиот механизам со кој ние ја влошуваме физичката состојбата, со стрес и загриженост за телото што доаѓа од тој атачмент за истото како последица на нагонот за преживување, на истиот принцип нели телото закрепнува кога си без стрес? Во здрав дух здраво тело што би рекол @Lenor* . Намалувањето на нагонот за преживување не мора да значи отфрлање на телесните задоволства туку нивно дозирање, на пример јадеш колку да му го дадеш на телото потребното за да функционира, уживаш во вкусот но самата вкусна храна не ти постанува опсесија, на скалилото на битност вкусот не трерба да биде на прво место туку внес на гориво, вкусот е бонус. Те разбирам што сакаш да кажеш, на повеќето ни е потребно да ја проживееме опсесијата со телесното да би дошле до екстреми кои би иницирале разбирање дека тоа не е начинот. Пример треба да се појават хроничните болести за да се разбере дека иако хамбургерот од 7-ца е многу вкусен сепак побитно е да внесената храна не предизвика кардиоваскуларни проблеми. Но кај повеќето иако се јавува тоа разбирање компулсивноста постои да се продолжи со хамбургерот а магичното апче ќе ги санира последиците што е показател за нездрав дух, од друга страна со здрав дух среќата не ја бараш во вкусот како механизам за лачење допамин па не претеруваш. Храната е само пример.