Тоа го говорат статистиките, но официјалната политика на федералната влада на САД на чело со Барак Хусеин Обама, особено со незаконското и анти-уставното воведување на законот за заштита на деца имигранти во 2012 година, без истиот воопшто да биде усвоен ниту во американскиот Конгрес, ниту во американскиот Сенат, туку присилно наметнат со извршна наредба од претседателот на САД, беше поинаква.
Има доста добра причина зошто федералната влада на САД на чело со Доналд Трамп ги истера цели 4 (ЧЕТИРИ) години во правна битка за запирање и укинување на тој закон за заштита на деца имигранти, битка која трае до денешен ден, со пресуда од федерален суд е запрено спроведувањето на тој закон, но има и други судови кои во иднина можат да донесат поинакви пресуди.
Наводно исочнаниот Бери-бери беше загрижен за децата нелегални имигранти да не останат во ничија земја, па им воведе законска заштита за да можат да се движат низ САД како легални имигранти и да не бидат депортирани - иако се разбира, влегле нелегално.
Кога законот во едно општество важи за едни, а не важи за други, таквото општество не го чека баш светла иднина, еве ние Македонците имаме богати примери тоа, барем за дискриминација и селективен и пристрасен пристап во поглед на (не)почитувањето и (не)спроведувањето на законот имаме што да ги научиме и американците и бројни други народи низ светот.