Идеата за мекедонизма е гр'чка като дел од Мегали идеата во обид да асимилира лугето од област македонија ,не успева поради разликите во јазикот и се откажуват уште од печеток.
Тогаш идејата е превзета од Стојан Новакович и тој ја развива но нема голем успех поради мокното ВМРО се до крај на п'рвата светска ,тогаш преко коминтерна и комунизмат започва да се реализира 1944 е официјаниот зав'ршок.
Стојан Новакович
Бидејќи бугарската идеја, како што сите знаат, има длабоки корени во Македонија, мислам дека е скоро невозможно да се разниша целосно со тоа да се донесе само српската идеја против неа. Оваа идеја, се плашам, не би можела како чиста и гола спротивност да ја истурка бугарската идеја и поради оваа причина на српската идеја би и помогнал некој сојузник кој би бил цврсто против бугаризмот и кој би содржел елементи, што може да ги привлече луѓето и чувствата на луѓето кон него, одделувајќи го од бугаризмот. Го гледам овој сојузник во македонизмот или во одредени мудро поставени граници, одраз на македонското наречје и македонските специфики. Нема ништо повеќе спротивно на бугарските тенденции од ова - Бугарите не можат да се најдат во понепомирлива позиција со никого од македонизмот.
Во овој момент, го свртувам вашето внимание на потребата од посебен македонски буквар за училиштата во Македонија, кој треба да биде подготвен специјално за проширување на српската азбука и српскиот јазик во Македонија. Само реални сметки се реализираат, а во политиката реални се само оние сметки во кои нема ни најмала илузија. Од оваа гледна точка, по прашањето за ширење на српското влијание во Македонија, следниве точки мора да бидат земени како вистинска основа: 1. „дека македонскиот дијалект е различен и од српскиот и од бугарскиот, но има нешто заедничко со обете“; 2. „дека досега бугарската пропаганда многу се грижеше да ја обележи и изрази на сите можни начини разликата помеѓу македонското наречје и српскиот јазик“; 3. „дека српската страна мора да го следи истиот пат, но трпеливо, солидно и систематски со нови оригинални средства, а од друга страна, користете сè каде што може да се направи разлика помеѓу српскиот јазик и македонското наречје, инаку од горенаведените бугарски аспирации “. Во оваа насока, ми се чини најнеопходно да се состави посебен буквар на македонски дијалект за Македонија. Во овој буквар, српскиот буквар треба да се спои со македонскиот, но на таков начин што македонскиот претставува две третини, а српскиот една третина, во второто полувреме. Букварот треба да биде напишан на српски правопис, со сето потребно внимание за вистинска и добра транскрипција на македонскиот дијалект.