Некако најсоодветно ми беше на оваа тема да ја споделам повраќаницава.
Сигурен сум дека има наредба од партијата, до твитер елитата, новинарите и порталите на платен список, да пишуваат текстови за тоа како нема ништо лошо во решението премиер - албанец, двојазични униформи, банкноти, задолжителен албански во училишта...
Сигурен сум и дека негде во тоа дувло, некој од евнусите дошол до идеја пропагандната машина да оди неколку чекори подалеку и да инсистира на комплетна субмисивност, за потоа да може да проектираат некој глуп триумфализам за тоа како „СДС избоксува гувернер на НБРСм“.
Сигурен сум и дека никогаш досега не сум имал желба физички да сакам да му наштетам на човек шо не го познавам. Секакви срања имам читано од секакви лајнца, некои иритирале, некои биле патетични и смешни... ама оваа чмаролика појава, оваа неурамнотежена вреќа чварки, овој троглодит, хобгоблин сакам да го лупам со жилет и да го потурам со сол.
Благо ослободување од суверенитетот Пишува: Бранко Тричковски Профитерите кои се занимаваат со македонските работи како со фабрика за пари немаат капацитети да сфатат дека таа фабрика повеќе не...
www.facebook.com
Ова е такво дно на перцепција, здрав разум, искреност, логика, политичка зрелост, сфаќање на концепти...
Така е подло напишано и без никаква морална подлога или обѕир, без никаков, ама никаков допир со реалната состојба, шо не можам а малку да не го дисекцирам негде.
„И таа втора република беше родена во Охрид, само два ипол месеци покасно.
Во Рамковниот договор, во уставните промени и во политичката пракса што следуваше.
Но, тоа очигледно не го исцрпи конфликтот кој го генерираа албанските аспирации и македонската рестриктивност. Албанските претензии за промени и македонските одбрани од промени. Албанската модерност и македонската конзервативност.“
Тука оваа амалгамација на бело прање им придава модерност, односно прогресивност на албанските барања, кои уствари се исклучиво на национална основа и никако поинакви, а тоа неосновано тврдење го спротивставува со некоја македонска конзервативност, која уште во '91ва, за разлика од огромно мнозинство држави, дозволи етнички партии и се прогласи за мултиетничка и мултиконфесионална држава.
Неверојатна е леснотијата со која ова куре со уши прескокнува ноторни работи, како општествени вредности, навики, стил на облекување, стил на живот. Скока забулени нусиња, рока мандолина, пукање на веселби и на секое друго место, бигамии/полигамии, исламски фундаментализам, кинески ѕидови пред куќите, редовни етнички насилства врз каури...и ултраконзервативните етнички барања на штета на нечиј суверенитет ги смета за „модерност“.
„Остварени се значајни резултати во приближувањето на двете заедници во однос на државата, на статусите во однос на државата и во односот кон општите ресурси.“
Во односот кон „општите ресурси“ албанците тежнеат кон спротивното, кон федерализација, за да станат „неопшти“. Заборава оваа дефиниција за деформитет да спомне дека албанците имаат нивна слободна економска зона, имаат автономни територии у кои само нивни цајкани имаат пристап, голем дел од нив не плаќаат сметки за „општите ресурси“ на кои подеднакво им пристапуваат, дигаат џамии и градат дивоградби, со што го загрозуваат статусот на најголемиот туристички „ресурс“ во државава, а ако „општите ресурси“ дополнително ги воопштиме, ги напаѓаат и демолираат општите културолошки ресурси (дискотеки/кафичи во Чаир, на пример) затоа шо се харам.
„Македонците мора да водат сметка да го држат високо интересот на Албанците за Македонија, а за да го држат мора да се ослободуваат од вишокот ексклузивности. Затоа што друго, како што рековме, немаат, а од друга страна, без реално покритие во државните, институционални и материјални ресурси, тие нема да го имаат тој интерес, односно постојано ќе вршат притисок од кој Македонците нема да имаат одбрана.
Во таква ситуација многу добар знак е кога некој нешто од нив бара.
Тоа значи дека се уште имаат вишоци.
Дека се богати. “
Тука ова мочуриште од мочка го прави најголемиот егзибиционизам на инфантилноста шо некогаш го имам прочитано. А го имам читано Саше Политико. Оди до степен да вика дека човековите права(колективните, нашите човекови права како македонци) се ресурс со кои ние треба да тргуваме, затоа што „имаме вишок и сме богати“. Не пишува за распределба на министерски или директорски места оваа потковица, туку за суверенитетот, правото на избор/слободно одлучување, вика дека за сметка на други треба да го компромитираме нештото што на достоинствено општество му припаѓа со чинот на раѓање на поединецот, е неотуѓиво како цивилизациска вредност и е баш најбитниот критериум за таа „модерност“ во една држава.
Цел текст е ваков...
Вака злобно и пакосно да тресеш зелени заради пари...не знам какви пари можат да произведат ваков интелектуален абортус. Не се само парите изгледа, има и некој друг ментален колапс кај суштествово, некоја траума, болка, неуспех, неоствареност. Нешто мора да го создава овој за мене досега невиден степен на мазохизам и подаништво.
Повеќе ме боли дека нашево општество не само што редовно произведува вакви штеточини и крлежи, туку и ги финансира. СДС, со нивни и наши пари, му плаќаат на ова ѓезве гомна да го пишува ова. Одобрено, со печат, со амин, сметано за прогресивно и организирано лајкувано од штабски стаорци.
