Па според мене сто пати подобро е да загинеш него да живееш во ваква држава како што напиша. Како што многу подобро поминувале комитите него ли обичните селани доле под планините, реално подобро ќе поминам ако загинам него ли така да живеам. Зошто би сакал да живеам кога со вакви ставови нема никогаш да се снајдам во тоа опшество, зошто би сакал да живеам кога ако се замерам со некој Албанци бидам нападнат или убиен, или пак треба да премолчувам цел живот нешто. Подобро утре ако има некое дете од мојот роден град кое ќе се сети на мене и кога ќе отиде на гробот на некој близок, да запали свеќа и за мене, да останам да живеам како херој барем кај 1% од народот, него ли пак да живеам цел живот во држава како што е сега нашата. Не изразувам некое херојство, ако ја согледаме реалната ситуација за мене подобра опција е оваа.
Ти загинал или не, државата ќе биде таква каква што напишав. Целата поента на жртвата е да има некакво значење, некаква цел. Ако исходот остане ист, ти умрел или не што е поентата? Јас сфаќам што ми кажуваш. И комитите кога умирале викале-Јас умирам ама Македонија ќе роди нови синови кои ќе се борат за неа. Значи и покрај тоа што од тогашните услови слаби биле шансите за победа и слобода, тој сметал дека неговата смрт не е залудна затоа што отопрот и непокорот ќе продолжат и другите ќе го следат како пример. И затоа не било лесно така да се исламизираат и покрај големиот притисок од осмалнлиите. Останале на своето-христијани, не се турчеле, значи народот реално бил поробен од далеку понадмоќен непријател, ама никогаш не се откажал. А на тие што се турчеле им кинеле глава, Ќосето сопствениот брат го има скинато оти бил соработник со турците. Сега Христијан Заев и Зоран Мицковски ќе му речат оди гласај за мене ќе те ставам на шалтер у меѓувреме ќе замижувам кога шконтарите ќе му го рушат гробот на другар ти Илко кој загина, ама ти ќе ќутиш и ќе заокружиш тоа ливчето. И затоа залудно е се. Ако сакаш да се бориш, влези со екипа во штаб на сдс или дпмне и искршете ги од мавање таму, тоа е приоритетот за тепање, а не шиптaрите. Ако имаш ти отворен непријател и дома брат ти кој те саботира на сметка на непријателот, кој треба прв да го крка? Кој е поголем штетник, војската од другата страна на бојното поле или твоите команданти кои те шпионираат? Ако покажуваш со прст или ако треба да тепаш некого, почни со чичко ти, вујко ти, фризерот кој ти вика-Иле заокружи го Христијан Заев, да влезе чичо, да капне некоја паричка, па здравје ќе има и за сите.
Се додека има смисла, се додека има поента разбирам да се бориш, дури и да си во понезавидна позиција, дури и да губиш. Исто како во фудбал. Едно е да губиш 5-0 на полувреме и да не се откажуваш до 90-та минута ако целиот тим сте со истиот мајндсет, друго е да губиш 5-0 и да дознаеш дека од 11-те твои на терен, 4-ца се поткупени од другиот тим, петмина едвај чекаат да заврши мечот, аранжманот за Халкидики им почува од утре, треба да се пакуваат, а ти и другар ти Перо шефкук сте единствени кои даваат се од тебе. Сам на себе ќе си набациш топка? Сам ќе бидеш и голман и центарфор и изведувач на корнер и оној во шеснаестерец кој треба да ја забие топката со глава во гол? Џабе е Иле, џабе е златен, не се сомневам дека имаш најдобри намери, ама џабе е се.
