Natan 3.0
Bitch Божји
- Член од
- 17 февруари 2019
- Мислења
- 1.598
- Поени од реакции
- 5.064
Моцарт негувал „скатолошка“ смисла за хумот т.е. сакал toilet humor шеги. Мислам дека тоа беше обработено и во филмот. Ја има и дајректорс кат верзијата, ако некогаш те интересира да ја погледнеш, јас ја ѕирнав пред некоја година. Инаку, Салиери, неговиот опонент во филмот, бил многу пославен композитор своевремено од Моци, а биле коавтори на некои композиции. Салиери не му правел нему реално такви опструкции во кариерата. За филмов за Бетовен ти говорам, бидејќи тоа му беше можеби и најдобрата биографска креација на Олдман, а сите знаеме дека тој е вонсериски глумец, можеби и најголемиот камелеон во поновава историја на кинематографијата. Причина плус - во филмот е одлично вклопена и моќната музика на Бетовен, која и ги илустрира сцените и им дава историска подлошка. Причина ++, филмот е насловен „Бесмртна љубена“, по писмата кои тој ѝ ги праќал на жената во која бил вљубен, а разоткривањето на нејзиниот идентитет се случува на самиот крај, Бетовен и како поет бил многу моќен и страстен. Тривија - Бетовен за малку ќе му бил и ученик на Моцарт, но патиштата им се разминале и наместо тоа му станал ученик на Хајден. Нам љубовта кон овие два филма ни ја всади професорот по музичко во средно, а во контекст на личноста на Моцарт ни ја спомена и поговорката "In tristitia hilaris, in hilaritate tristis" - „во тагата радосен, во радоста тажен“ - бидејќи и од самиот филм беше евидентно дека Моцарт бил многу весел карактер и ексцентрик, па сепак завршил крајно трагично, во масовна неименувана гробница, додека на погребот на Бетовен имало огромна поворка на луѓе кои го испратиле. Разликата меѓу двата филма е таа што „Амадеус“ бил извикан филм (иако историски со многу недоследности), а „Имортал...“ е некаков култен класик и sleeper hit. Пробај да му дадеш шанса и на овој.Не ми е гледан. Ќе го ѕирнам. Amadeus е нешто вонземско, според мене, имам многу да зборувам, ама да не навлегувам сега. Така што, искрено, не верувам дека овој филм би го надминал. Ама, Бетовен повеќе го сакам од Моцарт, па секако ќе го гледам. Фала ти.
Автоматски споено мислење:
Не бил. Тоа го ставиле само дека бил ексцентричен, па Форман го замолил актерот да внесе нешто ексцентрично во ликот. Ама има теории дека имал Туретов синдром. Плус, има две анонимни писма од две девојки во тоа време кои го познавале, а во кои неговото смеење го опишувале како "звукот кога пила за дрва што се обидува да исече метал".
Мене можеби омилената сцена од филмот, музички илустрирана со „Ода на радоста“.
Последно уредено: