Љубовни проблеми? Потребен ти е совет? Обрати се тука!

  • Креатор на темата Креатор на темата anonimnaa
  • Време на започнување Време на започнување
Давам искрено се од себе за да ми помине ситуацијата, намерно сум зафатена со обврски за да не мислам.
Причината за прекин е недоволно вложување од него во врската, ако можам така да ја наречам, себичноста и незамарањето бидејќи во секој поглед јас ја носев врската на свој грб а тој ништо не правеше.
Трпев долг период, постојано велев ајде можеби ми се причинува и си правам филмови, за да еден негов голем кикс да уништи се.

Добро е што се уништила таа врска каде што само еден партнер се грбачи и како само еден партнер вложува во неа.
Тоа всушност и не е врска, тука нема љубов...извини ама сега треба очите да ти се веќе ширум отворени и умот се разбира, сепак твоја грешка е тука.
 
Се на се, се наоѓам во лавиринт од кој што е тешко да излезам.
Со кого и да се запознаам, со кого и да започнам комуникација, мене ми е тешко да се поврзам.
Има еден дечко кој го гледам секој ден, убав е, мирен, повлечен, работлив, има чувства за мене,
но јас не сакам ништо, не затоа што не сум подготвена туку затоа што во мислите ми се врти нашата последна средба со бившиот партнер и неговите упатени зборови и однос кон мене.
.

А што ако причината на бившиот партнер е истата со која ти си ладна према актуелниот?
 
Добро е што се уништила таа врска каде што само еден партнер се грбачи и како само еден партнер вложува во неа.
Тоа всушност и не е врска, тука нема љубов...извини ама сега треба очите да ти се веќе ширум отворени и умот се разбира, сепак твоја грешка е тука.

Мислев дека вреди за вложениот труд, не беше таков од стартот, некогаш знаеше да се налути ама тоа беше се, знаевме да ги средиме проблемите, како возрасни.
Ме болеше што сета вина ја префрли на мене, како демек што очекуваш ти од врската, јас не сум романтичен тип, не можам нон стоп да те држам за рака и да правиме се заедно.
Нормално, јас тоа не го ни барав.. барав да се однесува со мене како што доликува.
Беше дрзок на последната средба посебно кога се налутив што ме буквално запостави.

А што ако причината на бившиот партнер е истата со која ти си ладна према актуелниот?

Голема беше причината поради која прекинавме, знаев дека беше затворен тип, ама почна да ми пречи што на еден начин ко да не бев присутна во неговиот живот, нит знаев што се случува во неговиот живот, пробав да разговарам со него ако има проблем кој го мачи да го средиме заедно, или пак да ми каже дека не може да разговара за тоа, пак ќе го сфатив, ама не да молчи цело време.
Актуелниот.. не е баш, само сме познајници, одбивам да почнам нешто бидејќи не сум се уште подготвена за било што.
 
Голема беше причината поради која прекинавме, знаев дека беше затворен тип, ама почна да ми пречи што на еден начин ко да не бев присутна во неговиот живот, нит знаев што се случува во неговиот живот, пробав да разговарам со него ако има проблем кој го мачи да го средиме заедно, или пак да ми каже дека не може да разговара за тоа, пак ќе го сфатив, ама не да молчи цело време.
Актуелниот.. не е баш, само сме познајници, одбивам да почнам нешто бидејќи не сум се уште подготвена за било што.

Прашањето ми беше што ако ти не си била присутна во неговиот живот само затоа што он мислел на претходната како што ти мислиш на него додека некој мисли на тебе.
 
Прашањето ми беше што ако ти не си била присутна во неговиот живот само затоа што он мислел на претходната како што ти мислиш на него додека некој мисли на тебе.

Па доколку мислел на бившата зошто започнал врска со мене? Која е поентата на тоа да започне врска и да му бидам како отскочна даска? Само да ја преболи бившата?
Пред мене, колку што има кажувано а може и лага било немал долго време врска, можеби 4 или 5 години.
 
Вие давате совет, а немате свое искуство.

Sent from my Mi A1 using Tapatalk
Затоа животно искуство има членот со 20 000 постови на форум, кој е константно онлајн на Кајгана. :rolleyes:
 
Затоа животно искуство има членот со 20 000 постови на форум, кој е константно онлајн на Кајгана. :rolleyes:
Ааа така ли ние што повеќе имаме работа на компјутер и време се да прочитаме и коментираме немаме никакво животно искуство, само на интернет дремеме, а тие со 200 постови се поискусни. :rolleyes:
 
Мислев дека вреди за вложениот труд, не беше таков од стартот, некогаш знаеше да се налути ама тоа беше се, знаевме да ги средиме проблемите, како возрасни.
Ме болеше што сета вина ја префрли на мене, како демек што очекуваш ти од врската, јас не сум романтичен тип, не можам нон стоп да те држам за рака и да правиме се заедно.
Нормално, јас тоа не го ни барав.. барав да се однесува со мене како што доликува.
Беше дрзок на последната средба посебно кога се налутив што ме буквално запостави.
Срце цело време спомнуваш вложен труд, вложен труд, вложен труд. Љубовта не е бизнис па да ти се враќа улого. Ама ти (не си само ти, ногу други исто) така ги гледаат на врските. Љубовта ги прифаќа стварите такви какви што се и или има баланс или нема.[/QUOTE]
Ме болеше што сета вина ја префрли на мене, како демек што очекуваш ти од врската, јас не сум романтичен тип, не можам нон стоп да те држам за рака и да правиме се заедно.
Нормално, јас тоа не го ни барав.. барав да се однесува со мене како што доликува.
Беше дрзок на последната средба посебно кога се налутив што ме буквално запостави.
Ете го зајако кај леже. Не прифаќање на стварите такви какви што се! Типот бил искрен, ама пошто на тебе многу ти се свиѓал ти си очекувала да се промени. Не си го барала, ама си го очекувала.
Не бил дрзок на последната средба, туку ти овозможил да ја ги согледаш фактите. Очигледно ти сеуште го сакаш чим пратеш со се дешава со него и сеуште се надеваш универзумо да ги врне коцките назад и пак да бидете заедно и он да почне да те сака на начин каков што тој неможе. Затоа и тапкаш у место толку време.
А за дечкото познаникот кој очигледно ти се свиѓа, ама неси спремна: - Знај дека додека не се започнеш било каква нова врска нема да излезеш од стањето у која си заглавена сега.
И запиши си веке со црвени букви у главата. "Бившио не ме сака и моја кривица е шо очекував да биде нешто шо не е и веќе морам да ги прифаќам стварите такви какви шо се".
 
Малку ми е глупаво што за ист проблем барам совет ама немам каде да се обратам, бидејќи пак ме гуши.

Помина долго време откако поради извесни причини прекинав врска со човек со кој иако завршив и го нападнав на темата јас го сакав искрено и вистински...Мислам дека за прв пат се предадов целосно на човек за кој сум свесна дека не заслужил, ама ете, тие беа околностите, тоа подоцна сфатив. Сакав човек кој за мене не се трудеше како што се труди за неговата моментална партнерка со која планира иднина. Немав добиено внимание и љубов, и тоа што го добивав, беа само трошки, не почувствував дека ме сака, ниту еднаш. Целта на некој начин му беше да ме искористи, и да не е така, така се чувствувам. Тоа што го добива таа од него, јас не го добивав и на некој начин почнав да се чувствувам безкорисно и помалку вредна. Настрана сето тоа, ама се чувствувам како да ми има починато блиска особа.
Што се случува моментално? Откако се случи тоа и поминаа 6 месеци од нашиот прекин, јас не можам се уште да си дојдам при себе, не можам да се соберам и да тргнам напред.
И да започнам нешто со некого, дали во блиска или далечна иднина јас после ова фијаско секогаш ќе се сомневам во партнерот, во неговите намери, во неговата љубов и однос кон мене.
Многу пати зборував и на крајот секогаш завршувало со караница со мајка ми бидејќи таа е убедена дека тој глуми а јас имам свои сознанија за нештата и поради нејзиното лупетање мене ми е потешко. Секогаш кога сакам да заборавам и да одјебам се, таа ќе ме праша за него, и сет постигнат успех да не се замарам и да продолжам напред паѓа во вода.
Се на се, се наоѓам во лавиринт од кој што е тешко да излезам.
Со кого и да се запознаам, со кого и да започнам комуникација, мене ми е тешко да се поврзам.
Има еден дечко кој го гледам секој ден, убав е, мирен, повлечен, работлив, има чувства за мене,
но јас не сакам ништо, не затоа што не сум подготвена туку затоа што во мислите ми се врти нашата последна средба со бившиот партнер и неговите упатени зборови и однос кон мене.

Се трудам да не се замарам, да не мислам, но секогаш ќе се појави нешто што нема да ми даде мир, да ме потсети на него и така се во недоглед.

Утрово започна супер, решена да оставам се зад себе, макар последно да ми е, еден повик ми уништи се.

Од секогаш сум била лојална кон партнер, верна, подготвена да дадам се од себе, но полека сфаќам дека тоа не е клучното за успех.

Се осеќам како кеса полно со ѓубре.

Може да се окренеш на некој друг ако те сака, бидејќи сигурно тој ке ти даде искрена и чесна љубов. Овој што ти правел вака едноставно забрави го, а има начини за тоа.
 
Ете го зајако кај леже. Не прифаќање на стварите такви какви што се! Типот бил искрен, ама пошто на тебе многу ти се свиѓал ти си очекувала да се промени. Не си го барала, ама си го очекувала.
Не бил дрзок на последната средба, туку ти овозможил да ја ги согледаш фактите. Очигледно ти сеуште го сакаш чим пратеш со се дешава со него и сеуште се надеваш универзумо да ги врне коцките назад и пак да бидете заедно и он да почне да те сака на начин каков што тој неможе. Затоа и тапкаш у место толку време.
А за дечкото познаникот кој очигледно ти се свиѓа, ама неси спремна: - Знај дека додека не се започнеш било каква нова врска нема да излезеш од стањето у која си заглавена сега.
И запиши си веке со црвени букви у главата. "Бившио не ме сака и моја кривица е шо очекував да биде нешто шо не е и веќе морам да ги прифаќам стварите такви какви шо се".

Не знаев дека искреност е оставање на гостин во сопствена куќа да седи сам додека тој ужива во својата соба и го третира гостинот како да не постои.
Кај е вината овде? Ти изгледа воопшто не ме сфаќаш, јас отидов кај него затоа што ме покани, тој ме остави сама, кој е делот што не го сфаќаш?

Не ги врти работите како што ти одговора, бидејќи ја знам подобро ситуацијата отколку тебе а ти мислиш дека јас сум виновна овде кога тој цело време ме третираше на глупав начин. Не сум од камен и нормално дека ќе ми биде тешко.
И пред да кажеш дека приказната има две страни помисли дали ќе ти биде згодно ако некој те остави сам во туѓа куќа, не пет минути, подолг период.
 
Последно уредено:
Па доколку мислел на бившата зошто започнал врска со мене? Која е поентата на тоа да започне врска и да му бидам како отскочна даска? Само да ја преболи бившата?
Пред мене, колку што има кажувано а може и лага било немал долго време врска, можеби 4 или 5 години.
а ти кога раскина со бившиот, што збориш?
немој да правиш работи на сила. значи ако ти одогвара те привелкува ти е интересен убаво се раѕбирате побарај го збори види се биди со него итн. ако не батали го.
со оглед на тоа што уште не си расчистила со бившиот а ѕбориш ѕа друг паметно од дечкото што се понаша така како што се понаша и со не сте ѕаедно.
не си созреана и не си доволно ѕаинтересирана не ти е тоа тоа дечкото и сега само оправданија си бараш дека е ваков таков. супер е дечкото ти нечиниш. и тоа е тоа.
и не фаќај дечко додека не си ѕа дечко имај си другари мувачи и сл. ѕатоа што очигледно не си за врска и озбилни работи.
поѕдрав и секое добро.
 
Срце цело време спомнуваш вложен труд, вложен труд, вложен труд. Љубовта не е бизнис па да ти се враќа улого. Ама ти (не си само ти, ногу други исто) така ги гледаат на врските. Љубовта ги прифаќа стварите такви какви што се и или има баланс или нема.

Мислам дека е ова една од поголемити вистини која го опишува твојот проблем. Дополнително, за љубов не се моли, многу често некој некого повеќе сака или воопшто не сака. Дигни глава и оди понатаму. Зошто сеуште се замараш со кој е, како се понаша со неа? Не си даваш шанса да го заборавиш. Дигни глава, кажи си на себеси дека заслужуваш многу повеќе. Со среќа :)
 
Фала на сите форумџии на квалитетните совети, а фала им и на оние кои буквално ме однесоа на стрелање. Од кај ви се собрала толкава омраза и зла крв, јас не знам. Едноставно пбарав совет - како вие би постапиле во мојата ситуација. А не да ми солите памет дали сум јас ненормален, дали девојката е неодговорна мајка или не знам што.

Бидете поздравени и злобата ваша да ја сеете на друга почва :)

Малце доцнам на темата ама би сакал и јас да ти го кажам мојот совет . Да некој од советите беа екстремни ама сите верувам совети беа со цел да ти помогнат не да те осудуваат . Многу членови верувам дека не го сватија убаво твојот прв пост и од две неделна врска веќе те оженија :) мислам реално сите врски што сме ги почнале не биле секогаш со крајна цел брак . Ако ти се осеќаш супер во врската до сега и ја прифаќаш, не гледам причина зашто не би продолжил понатака . Тоа што ти е "хаос" во умот е многу нормално , врската не е од типичните , девојката е со "додатен багаж" кој ти не можеш да го игнорираш , и веројатно тоа ти врши огромен притисок за врската да биде многу посериозна него што нормално би била . Мој совет е да збориш со девојката отворено за тој притисок да ти се намали или исчезне , да и кажеш дека ти се свиѓа и сакаш да продолжите да се запознавате понатаму без твоја инволвираност со детето и без запознавање на родители во почетната фаза на врската , иако веројатно од ситуацијата нејзина , на неа не и е толку до романтика ама со тоа верувам врската би добила некој природен тек во кој двајцата би се запознале подобро и ќе знаете до каде вашата врска може да иде , ако ти е "хаос" во умот и на "слепо" прифатиш запознавање со родители , инволвираност со детето тој хаос во главата само енормно ќе расте и на крај сите инволвирани ќе бидат повредени.
Кога врската ќе добие природен тек , ќе почнете да се запознавате и ќе дознаеш каков човек е она , низ што поминала , размислувања ,дали бара само татко за детето, дали можете да живеете заедно... итн , мислам тука советите од другите членови ти кажаа повеќе можни варијанти за што она очекува . Ќе дознаеш и за себе , дали врската е само од првична страст , колку си спремен одговорности да прифатиш затоа што реално ќе имаш многу , и дали можеш да ја сакаш неа и детето ... Мора да речам за пофалба е дека не си од тие луѓе што кога ќе слушнеш дека она има веќе дете , би ја искористил за некоја крактка авантура и би ја шутнал , она ако е веќе мајка не значи дека е дефектен човек и не заслужува да биде среќна и сакана . Само напред , што бе рекле американциве , "clear eyes ,full hearts, can't lose!"
 
Малце доцнам на темата ама би сакал и јас да ти го кажам мојот совет . Да некој од советите беа екстремни ама сите верувам совети беа со цел да ти помогнат не да те осудуваат . Многу членови верувам дека не го сватија убаво твојот прв пост и од две неделна врска веќе те оженија :) мислам реално сите врски што сме ги почнале не биле секогаш со крајна цел брак . Ако ти се осеќаш супер во врската до сега и ја прифаќаш, не гледам причина зашто не би продолжил понатака . Тоа што ти е "хаос" во умот е многу нормално , врската не е од типичните , девојката е со "додатен багаж" кој ти не можеш да го игнорираш , и веројатно тоа ти врши огромен притисок за врската да биде многу посериозна него што нормално би била . Мој совет е да збориш со девојката отворено за тој притисок да ти се намали или исчезне , да и кажеш дека ти се свиѓа и сакаш да продолжите да се запознавате понатаму без твоја инволвираност со детето и без запознавање на родители во почетната фаза на врската , иако веројатно од ситуацијата нејзина , на неа не и е толку до романтика ама со тоа верувам врската би добила некој природен тек во кој двајцата би се запознале подобро и ќе знаете колку сериозна врската ваша би била , ако ти е "хаос" во умот и на "слепо" прифатиш запознавање со родители , инволвираност со детето тој хаос во главата само енормно ќе расте и на крај сите инволвирани ќе бидат повредени.
Кога врската ќе добие природен тек , ќе почнете да се запознавате и ќе дознаеш каков човек е она , низ што поминала , размислувања ,дали бара само татко за детето, дали можете да живеете заедно... итн , мислам тука советите од другите членови ти кажаа повеќе можни варијанти за што она очекува . Ќе дознаеш и за себе , дали врската е само од првична страст , колку си спремен одговорности да прифатиш затоа што реално ќе имаш многу , и дали можеш да ја сакаш неа и детето ... Мора да речам за пофалба е дека не си од тие луѓе што кога ќе слушнеш дека она има веќе дете , би ја искористил за некоја крактка авантура и би ја шутнал , она ако е веќе мајка не значи дека е дефектен човек и не заслужува да биде среќна и сакана . Само напред , што бе рекле американциве , "clear eyes ,full hearts, can't lose!"

Благодарам за убавиот совет. Нека оди се сталожено, мирно и разумно. А како ќе тече тоа нашето, останува на времето. Или што би рекол легендарниот актер Мето Јовановски ... „Прави го она на што те учи срцето“ .. Поздрав[DOUBLEPOST=1560165249][/DOUBLEPOST]
Малце доцнам на темата ама би сакал и јас да ти го кажам мојот совет . Да некој од советите беа екстремни ама сите верувам совети беа со цел да ти помогнат не да те осудуваат . Многу членови верувам дека не го сватија убаво твојот прв пост и од две неделна врска веќе те оженија :) мислам реално сите врски што сме ги почнале не биле секогаш со крајна цел брак . Ако ти се осеќаш супер во врската до сега и ја прифаќаш, не гледам причина зашто не би продолжил понатака . Тоа што ти е "хаос" во умот е многу нормално , врската не е од типичните , девојката е со "додатен багаж" кој ти не можеш да го игнорираш , и веројатно тоа ти врши огромен притисок за врската да биде многу посериозна него што нормално би била . Мој совет е да збориш со девојката отворено за тој притисок да ти се намали или исчезне , да и кажеш дека ти се свиѓа и сакаш да продолжите да се запознавате понатаму без твоја инволвираност со детето и без запознавање на родители во почетната фаза на врската , иако веројатно од ситуацијата нејзина , на неа не и е толку до романтика ама со тоа верувам врската би добила некој природен тек во кој двајцата би се запознале подобро и ќе знаете до каде вашата врска може да иде , ако ти е "хаос" во умот и на "слепо" прифатиш запознавање со родители , инволвираност со детето тој хаос во главата само енормно ќе расте и на крај сите инволвирани ќе бидат повредени.
Кога врската ќе добие природен тек , ќе почнете да се запознавате и ќе дознаеш каков човек е она , низ што поминала , размислувања ,дали бара само татко за детето, дали можете да живеете заедно... итн , мислам тука советите од другите членови ти кажаа повеќе можни варијанти за што она очекува . Ќе дознаеш и за себе , дали врската е само од првична страст , колку си спремен одговорности да прифатиш затоа што реално ќе имаш многу , и дали можеш да ја сакаш неа и детето ... Мора да речам за пофалба е дека не си од тие луѓе што кога ќе слушнеш дека она има веќе дете , би ја искористил за некоја крактка авантура и би ја шутнал , она ако е веќе мајка не значи дека е дефектен човек и не заслужува да биде среќна и сакана . Само напред , што бе рекле американциве , "clear eyes ,full hearts, can't lose!"

Не планирам да ја повредам, затоа што нема потреба од такво нешто. Времето ќе покаже се ^_^
 
Последно уредено:
Малце доцнам на темата ама би сакал и јас да ти го кажам мојот совет . Да некој од советите беа екстремни ама сите верувам совети беа со цел да ти помогнат не да те осудуваат . Многу членови верувам дека не го сватија убаво твојот прв пост и од две неделна врска веќе те оженија :) мислам реално сите врски што сме ги почнале не биле секогаш со крајна цел брак . Ако ти се осеќаш супер во врската до сега и ја прифаќаш, не гледам причина зашто не би продолжил понатака . Тоа што ти е "хаос" во умот е многу нормално , врската не е од типичните , девојката е со "додатен багаж" кој ти не можеш да го игнорираш , и веројатно тоа ти врши огромен притисок за врската да биде многу посериозна него што нормално би била . Мој совет е да збориш со девојката отворено за тој притисок да ти се намали или исчезне , да и кажеш дека ти се свиѓа и сакаш да продолжите да се запознавате понатаму без твоја инволвираност со детето и без запознавање на родители во почетната фаза на врската , иако веројатно од ситуацијата нејзина , на неа не и е толку до романтика ама со тоа верувам врската би добила некој природен тек во кој двајцата би се запознале подобро и ќе знаете до каде вашата врска може да иде , ако ти е "хаос" во умот и на "слепо" прифатиш запознавање со родители , инволвираност со детето тој хаос во главата само енормно ќе расте и на крај сите инволвирани ќе бидат повредени.
Кога врската ќе добие природен тек , ќе почнете да се запознавате и ќе дознаеш каков човек е она , низ што поминала , размислувања ,дали бара само татко за детето, дали можете да живеете заедно... итн , мислам тука советите од другите членови ти кажаа повеќе можни варијанти за што она очекува . Ќе дознаеш и за себе , дали врската е само од првична страст , колку си спремен одговорности да прифатиш затоа што реално ќе имаш многу , и дали можеш да ја сакаш неа и детето ... Мора да речам за пофалба е дека не си од тие луѓе што кога ќе слушнеш дека она има веќе дете , би ја искористил за некоја крактка авантура и би ја шутнал , она ако е веќе мајка не значи дека е дефектен човек и не заслужува да биде среќна и сакана . Само напред , што бе рекле американциве , "clear eyes ,full hearts, can't lose!"

На крајот испадна, дека сум бил предобар за неа а таа била гомното. Ова ја цитирам. Јебига, тоа е ^_^
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom