Здраво дечки, пишувам тука бидејки ми треба ужасно совет.
Студирам во друг град прва година, сама сум тука. Од крајот на декември ми се случија некои грди случки, имав смртен случај, па испитна сесија за на крај да раскинам со дечко ми.
И си бев под стрес, ми беше тешко али ништо алармантно. Си терав со животот и испитите.
Се до пред 2 вечери, коа ми се сруши светот. Учев за испит, лабава си бев онака, претходно муабетев со другарка, коа наеднаш ми слупа срце и снемав воздух. Страшно беше, траеше неколку саати, едвај заспав дури утрото. Дознав дека било паничен напад. Од тогаш па наваму, од страв верувајте да не ми се случи повторно јас мислам ќе полудам. Вечерта после тоа, се мачев неколку часа да заспијам, за на крај да се напијам дијазепам и да заспијам. Оваа вечер, т.е вчера, око не склопив. Не сум спиена воопшто. Само штом затворив очи на 15тина минути, како да го осетив срцето да ми чука, се разбудив и толку беше. Отидов ненаспана на испит денес. Па и на сред испит ми стана лошо, она чусвтво како да се гушиш, исто така и срцебиење имав. Се смирив некако. Си дојдов дома со надеж дека ќе легнам и ќе заспијам, ама не можам да спијам никако и од тоа ми е ептен страв. Гуглав симптоми на анкс, ама ги немам, не се препознавам во нив. Во друштво ми е супер се океј, а останам сама веднаш лоши мисли. За неколку дена си се враќам во родниот град, се радувам и си велам ќе се регулира се.
Ама потсвесно размислувам на тоа дека нема да помине, дека ќе треба да се трујам со лекарства на само 19години.
Ептен ми е тешко..
Кажете што да правам, секој совет, било што е и повеќе од добредојден..
