Една од најважните теории за еволуција над нивото на себичниот ген е тнр r/K-селекција, каде е инкорпорирана стратегијата на утилизирање на енергијата добиена од околината на различни начини, и преку различни временски периоди. Фенотипот што е на р-крајот е организам со пократок живот, помала комплексност, пократок период на раст и развој, рана возраст на репродукција, бројно потомство, минимална инвестиција во потомството. К-крајот е фенотип со подолг живот, подолг период на раст и развиток, доцна сексуална зрелост, малку деца и максимален инпут во нив.
Секоја од овие стратегии има предност во зависнот од средината; при нестабилни и непредвидливи услови подобро е организмите да растат брзо до репродуктивна зрелост, брзо и опортунистички да се размножуваат, без да инвестираат во потомството, со што се зголемува шансата да се протне потомство. Ова е надобро да се разбере како два фенотипи (р и К) кои се појавуваат во рамки на врста, и во зависност од условите во околината (и нивните промени), популацијата натежува кон едната или другата страна. Во релативно стабилни услови, К фенотипот преовладува, и се фаворизира долг развој, и особено инвестиција во биолошки најскапите структури (мозок), што е исплатливо само доколку организмот живее доволно долго за да се оправда големиот енергетски трошок вложен во комплексен мозок (на човек му треба мозок да сфати зошто влече толкав голем мозок).
Оттука, во периодите на стабилност во околината за време на човековата еволуција, доминацијата кон К селекцијата овозможила развој на се покомплексен мозок преку инвестирање во продолжување на животот (контрола на стареењето). Освен со селекција за индивидуи со себични долговечни гени, К селекцијата кај вид со социјална структура како човековата нашла повеќе начини да го утилизира долгиот животен век и скапиот мозок, еден од нив е преку креацијата на бабата. Само кај луѓето и уште 2-3 врсти делфини и китови постои менопауза, што им овозможува на жените да престанат со репродукција и да се посветат да нивните внуци и деца. Ваквиот тип на инвестиција во потомството селектирал кон жени со долг живот кои се подолго можеле да помагаат со потомството, што понатаму дава позитивен фидбек во се подолг период на развој, поголем и попаметен мозок во следните генерации.
Сето ова е операционализирано во теоријата на роднинска селекција со хамилтоновото правило: инклузивниот фитнес = индивидуален фитнес + придонес кон потомството (и сите сродни). Жена без менопауза живее пократко и инвестира повеќе енергија во креирање на побројно потомство кое нема да добие многу грижа. Затоа бабата е стратегија која овозможува поголем инклузивен фитнес преку имање помалку деца и посветување на остатокот на животот за добросостојба на децата и внуците. Сите докази од сенесенцијата низ еволуцијата водат кон овој заклучок, и е поддржан од математичките модели.
Ќе те кажам дома какви безобразни работи типкаш на кајгана!
️
