Дно дна, мизерија незнам што да кажам.
Прво ке почнам од мојот пример, во сплет на околности јас биднав член на управен одбор на едно јавно претпријатие во Куманово ( нема да ви се верува но нити сум политички ставен таму, ниту пак сум им тркач на избори или политички активисти, туку немаа кој па ајде ти т.е само јас ги исполнував условите со образование и искуство), во почетокот гледам одиме на седница одлуките ги изготвува претпријатие т.е раководните луѓе како им одговара доаѓаш гласаш и тоа е тоа, уште тогаш ми смрдеше нешто, кога почнав да прашувам некои незгодни прашања ми се нафрлија како тоа било пракса, како до сега така се работело и немало ништо спорно и немало никакви проблеми, кога прашав ако таква пракса немала проблеми и проаѓало до сега така како што сте го поставиле зошто претпријатието е во огромни долгови, нема да ви се верува какви се небулози се изнаслушав чак што више и дојдовме до лични увреди и со закани дека ако сакаат можат да ме сменат и на крај врх беше зошто одлуките не се усвоени едногласно туку само само еден глас против (мојот) да поднесам писмена изјава до претпријатието зошто сум гласал против, прашувам зошто, па да имаме увид зошто гласаш против, одговрив јас со мојата работа во овој управен одбор не одговарам на вас, а тие пак па на кого одговараш ако не на нас ( значи која вообразеност), одговарам на советот кој ме избрал штама во салата, незнаеше што да ми каже па ми кажа добро писмено изјава до советот, им одговорив кога ке бараат нема проблем, а вреди да се напомне дека еден од проблемите беше висината на репрезентацијата на директорот кој ја беше зацепил на 500.000 денари, сервис за автомовил 150.000, гориво за ист автомобил 300.000..
Муабетот ми е, ова да се случува само во оваа ебано претпријатие ке биде супер, туку се случува од најмали претпријатија па до највисоки органи на државна управа, а пак ова со измена на кривичниот законик и амнестијата е мизерија жива.