- Член од
- 24 април 2008
- Мислења
- 11.118
- Поени од реакции
- 12.699
Секако дека за се` има прв пат, па дури и за луѓе кои се вратиле од странство и одлучиле да останат во родните краеви.Хахах, зошто така размислуваш. Кога ќе ја ставиш на кантар работата, трошоците, егото, сфаќаш дека си дно на дното, како Џипси, Албанците, романците, пољаците и по некој заталкан не способен германец, што ќе те теши schau Mal Bruder, egal dass du bei McDonald's arbeitest, sonder du muss immer froh sein, го слушаш и си викаш овој или е луд или е на дрога, па друг ти вика Bruder wenn du alles best machts, dann kriegst du aufjedenfall Beförderung, danach du fragst er, wie will soll dieses Beförderung sein, und er antwortet zu dir, 100€, се насмевнуваш,се вртиш, трепнуваш два три пати и тераш даље со работа. Си одиш дома, си плачеш и си молиш Бога да си се вратиш во Недојдија.
P.s. Leute, es ist nicht immer das gleiche von außen wie es aussehen!!!' Schade.
Мој познаник од работа - велам познаник бидејќи многу малку се познаваме еден со друг, да не речам ич - има и македонско и хрватско државјанство - роден и израснат е` во Македонија, во Македонија живее повеќе од 40 години, а има хрватско државјанство бидејќи татко му е Хрват или мајка му е Хрватица, не помнам точно, но како и да е, типот има работено и низ Шведска и Норвешка, со хрватскиот пасош може да работи каде му душа сака низ државите членки на ЕУ, а сепак типот одлучил да се врати во Македонија и тука да бара работа.
Затоа велам: за се` има прв пат.