Од време на време у темава свои бисерни моменти имаше дијаспората. Многу пати сум пишувал околу таа форма на живот инспириран од ситуации како оваа.
Обрнете внимание на ентериерот на чрчот (или што е ова), аутфитот и однесувањето на сите чинители. Недостасува владиката, кој е приказна сама за себе.
Од тука, не држат теориите дека сме биле затворени во времето на транзицијата, не сме контактирале со надворешниот свет, па „не знаеме баш да се однесуваме“. Еве овие, напротив - цел живот се надвор, не можат пештерата да ја истераат од себе....а едни па им дадоа дури и да гласаат на избори во татковината.