Додека сите зборуваат за жештините, јас си се покривам со ќебенце и мрзнам со јакна надвор. Без гајле, не можев да земам одмор во септември, така да принудена сум да ги трпам жештините и јас во август. Мераци.
Него, рандом мисли од вчера... Разговарам со ултра верници кои ме убедуваат дека хомосексуалноста е изопаченост. Луѓево ги познавам лично. Ова со новава вера се рашири како вирус низ цел Велес. Еден куп комунисти, атеисти итн почнаа да веруваат во она што го пишува во новиот завет. Додека размислував на кој начин им го перат мозокот, ми текна како овие луѓе го променија целиот нивни животен стил само поради нешто во кое силно веруваат. Колку една вера може да те направи фанатик и да те натера дури да смениш изглед, па дури да ја смениш и музиката која ја слушаш. Слушаат верски песни по цел ден за господ. Кои идиоти!
Сите овие мисли додека мене во позадина ми одат анархистички револуционерни песни.
И тогаш се потсетив, никогаш не ги осудувај луѓето.