знае да диши знае да цица цицка знае да со плачење каже дека е гладен... така сегде на планетата
е сега исто како и со религијата, во зависност од тоа кај е роден па ако се роди во амазонска пашума ќе научи да лови мајмуни и анаконди, да беше на северн пол ќе научеше да прави куќарки од снег, да прави топли алишта од фока и да управува санки, или да се роди во бедуински шатор ил на менхетн ил авганисан ил скопје... секој према среќата кај заплакал прв пат
Мешаш знаење и инстинкти.
Разликите во квалитетот помеѓу оној што верува и атеистот се огромни.
Да ти посочам еден конкретен пример:
Победата на Доналд Трамп.
Сите медиуми, сите селебрити, холивудски ѕвезди, самопрогласени научници и експерти кажаа дека Трамп ќе изгуби.
Сите анкети го велеа тоа, едноставно, атмосферата што се создаваше во светот беше дека Трамп ќе изгуби.
Да беа поддржувачите на Трамп атеисти, ќе подлегнеа на таа атмосфера,
ќе се чувствуваа немоќни, дека се е залудно, се е изгубено.
Дека за џабе се борат, кога се знае исходот.
Но поддржувачите на Трамп веруваа во нешто поголемо од себеси.
Не велам дека тоа е по дифолт Христијанството, иако голем дел од нив се Христијани.
Веруваа во правдата, вистината, својот народ, и во борбата.
Кога сите останати ги исмеваа, ги плукаа, ги обвинуваа, ги омаловажуваа, тие се бореа.
И на крај победија.
Онаму каде што атеистите се уморуваат, се задишуваат, паѓаат и се откажуваат,
верниците продолжуваат кон целта која си ја поставиле.
Затоа што
верникот верува во нешто поголемо од себеси,
додека атеистот верува дека самиот тој е најголемото и најважното нешто на светот.
И така, кога некој посилен од него ќе му проектира сила, атеистот паѓа во депресија, се прави дека тоа нешто не постои, итн.
Атеистите се идеалните робови.
Не за џабе елитата толку агресивно го промовира Атеизмот, затоа што Елитата сака да биде бог наместо Бог.
