Јас не сум променет, светот се промени. Се уште се сметам за атеист, хомосексуалец, и либерал. Веројатно класичен либерал затоа што денес либерализмот и прогресивизмот имаат друго лице (или маска), а со тоа и друга агенда. Единствена реална промена лежи кај анархизмот. Се уште сметам дека сите патишта водат кон него, не како неизбежен хаос, него како неизбежна последица на цивилизирано, освестено и одговорно општество, но дека таквата иднина е далеку, а таму се стига со бебешки чекори.
Проблемот е што светот денес се повеќе и повеќе докажува дека и тие бебешки чекори се преголем залак за него и дека не е плодна почва за анархисти, особено онакви кои немаат доволно мозочни ќелии во главата да планираат на долга стаза и да бидат гордо дел од само еден таков бебешки чекор за подобра иднина, него сакаат анархија денес. Вчера, уште поубаво. Како такви дејствуват радикално не поинаку од терористички организации и работат масовно на дестабилизација на постојните општества без разлика колку души ќе бидат колатерална штета за нивните планови. Истите ова го докажуваат секој нов ден, не само кај нас, него и во регионов, па и во светски рамки. И затоа не ги подржувам, не ги ни сметам за вистински анархисти. Кога Сорос, Коч и Саудиска Арабија ти пикаат пари в џеп, може да се нарече некој анархист колку што можам јас Леброн Џејмс пошто на времето ко дете играв кошарка за Соколи.
Немам проблем некој да прима финансии, и да се нарекува анархист. Сепак сме капиталистичко општество, и за да дејствуваш, да имаш глас, влијание, или било каков степен на моќ, треба да имаш пари. Она што за мене ги дебанкира ко анархисти е ниската цена што ја ставаат на човечки животи (или поточно, на поедини човечки животи), и тие пари што ги добиваат, од кого ги добиваат, како ги користат, и како дејствуваат. Кога беше напливот на бегалската криза, предупредив дека меѓу голем дел од тие луѓе има економски мигранти, несаглам луѓе, и потенцијални терористи. Ме кикнаа од фејсбук групи, од редит, блок на твитер и јутјуб итн. Потоа се случија глупостите во Германија, Франција, Белгија. Штама. Идам да видам што се случува, гледам истата постапка со други, како што ја правеа со мене. Кик, блог, игнор од социјални мрежи. Нормален човек после вакви настани, ај батали извинение, ама барем ќе те послуша, ќе се опамети. Истото го прават како ништо да не се случело. И полошо е всушност. Сега муслиманиве се заштитен вид животно, омилените маченици на крајната левица, и избраното друштво со кое заедно демонстрираат против диктаторски и "диктаторски" режими. Луѓето ко мене, кои до вчера им биле побратим, под воз ќе ги фрлат, за овие гнасиве од племенските заедници да ги заштитуваат. Сега бил ја геј или не, сум им непријател, така ме перцепираат, пошто не го пеам заедно со нив истото четиво.
Слична ситуација и со браќава по ориентација. Дали тука дали на друго место, те плука дека си предавник, затоа што си излегол на против демонстрација, или недајбоже, си кажал некој лош збор за шарената револуција или си ги поврзал со Сорос (а душички, многумина не знаат, дека сум бил на собири со некои од теткиве на ТВ што се џилитаат по полицајци, и добро знам со кого соработуваат и на кој начин, како работат на булшит проектчиња за кои добиваат дебела пара). Ако не си со нив, си со Владата. Ако си излегол на контрапротест, си со Владата. А они се легитимно собрани, неорганизирани, изреволтирани граѓани. Таму нема место за боење четки. Не смеам да спомнам национализам или патриотизам, ти се смее што уопште си дозволуваш да осеќаш така. Они лижат гз за да стигнат негде со животот, па ваква промена кај мене ја интерпретираат дека јас негде го правам истото. Не им се уклапа во светогледот дека некој чесно може да работи негде и сепак да биде против нив. Али не им се лутам. Пошто се на губитничката клупа, нека зборат што сакаат. Јас можам да терам само даље.
Што се однесува до моментите, тие се тие. Земав да читам повеќе за исламот, и за модерниов либерализам што го штанцаат по академскиве кругови по универзитетите на запад. Да земе човек да поврати. Антифашисти тепаат либерали и либертаријанци, и се залагаат за цензура на интернетот, феминист(к)и бранат муслимани, се завиваат со шамии и се тепаат со западните мажи, белци заедно со црнци повикуваат на смрт на белата раса, трансџендери туркаат притисоци за 84 полови видови низ парламенти и тако даље. Некој да ми кажеше пред 10 години дека денес светов ваков ќе е во 2016та, ќе викав жуто комбе да го собере. Светот отиден курац, сега за мене би викале жуто комбе. Останавме ние малкуте педери со грам свест да ги браниме конзервативците и хетеро-мажите од светскава ситуација. Плукав по Мајло Јанопулос, за да сега после релативно кратко време поминато само на нет, да сфатам колку лоша е станата ситуацијата, и да сум еден од неговите најголеми подржувачи. Како и на другите како него. Ова е епидемија. И не за џабе тие што се дел од отпорот го нарекуваат канцер. Поадекватен термин амин.
За разлика од тебе, курови пушам во слободно време од забава, не кога треба да добијам работно место или да се искачам на наредното ниво таму каде работам. Работам приватно btw. Толку билдате митологија за мене на форумов, од ласкање премина во поремеќај. Y'all seriously need to get a fucking life.
како што реков, амеба.
