Дискусија за Атеистите, Исламот, Христијанството и останати убедувања

[mister blue]

Убо, убо си му кажал.

Заклучок: „...Леле, ама сум паметен...„.

Туку, дај скрати од тоа лажењето, оти кога свештеник влегува во некоја просторија, тој ни оддалеку не е должен да „агитира„ за својата вера, оти нема таква должност, одредена до него од Црквата. Свештеникот, како и верните, е должен да сведочи за својата вера, но на друг начин.[DOUBLEPOST=1463921127][/DOUBLEPOST]

Не си ласкај: по која „техника„ ти си безбожник? Според твојата? Според Црквата, ти си антихрист.[DOUBLEPOST=1463921411][/DOUBLEPOST]

mister blue,

гле‘ам дека силно си се распрепишал, ама ништо не си прочитал.

Убо ти рече мојт соверник @121314, по корисно е да се повикаш на некој албански извор на „вистини„ отколку на отпадниците од македонскиот народ, кои, иако се крстени од македонската Црква, истите не можат да ја смислат.

Зависи како го разбираш агитирањето, за мене агитирање е и кога поп си оди по улица, влегува во просторија со пријатели и си разговараат за кој празник бил денес, некој си светија, и после со разговорот се обрака кон другите присутни и вклучително и мене. и тоа е агитирање, рекламирање на празници и какви ритуали треба да одат да прават во црква (палат свека - за арно, за здравје)

да во право си, за христијаните сум антихрист, за муслиманите шејтан, за некои други религии безбожник, за научни кругови атеист и.т.н и цело време сум во незнајност, изгубеност, бидејки на ја знам правата “вистина“ , но има надеж за мене ако ја прифатам правата “вера“ од одменатата и расколничка црква мпц и почнам да ги сатанизирам, демонизирам сите други неистомисленици, религии, е тогаш ке ја видам правата “вистина“ нели.

кога зборуваш за албански “вистини“ мислиш на албанската православна црква која што по православните “божји“ закони е призната од другите православни цркви?

а ако поентата ти е дека македонскиот народ е едно исто со мпц тогаш ова е дел од твојата пропаганда, тоа е лага пропагирана од црквата. да те потсетам дека пред 6000 години нашата територија се најдени првите знаци за организирано живеење со паганизам, од историски записи Филип 2, Александар Македноски се пред 356 година пред новата ера, тоа е минимум 1000 години пишани документи за македонци без христијанска религија. и после што се случува, кон 5-6 век христијаните доагаат на овие простори, кој не ја прифака нивната религија ги бесат, палат, убиваат, и остануваат 100% христијани т.е кој е македонец е и христијанин (исто како денес во ирак и сирија т.е. муслиманите спрема нивните неистомисленици).
на крај по црковна логика ако некој се побуни против правата “вера“ и црквата( во овој случај одметнатата и расколничка мпц ) е издајник на сопствениот народ.

Тука е ароганцијата, насилството, неморалното однесување, угнетување од страна на православната црква во македонија, она што го спомнував во моите постови погоре. Се цели на уништување на угледот на поединецот како издајник на социјалната група на која што припага(во овој случај кој не е христијанин не е и македонец ) социално изолирање на овие поединци кои се надвор од црквата, нивно сатанизирање, демонизирање(најголемата казна од христијанското верување) со намера да се случи она што е опишано во социологијата како социјална казна “издвојување, изолирање и уништување на неприфатливите поедници во дадена социјална средина.“

 

[Let 3]

Свештеникот, како и верните, е должен да сведочи за својата вера, но на друг начин.

 

[Donald Sikert]

трите религии кои што го имат истиот бог никако не се миролубиви религии, и кога ке видиш имат исти бог и пак се убиваат мегу себе (за различниот пророк) смешно и жалосно во исто време.
за другите не сум доволно запознаен да ти дадам мислење.



“Викaш вaжнo е дa oдиш сaмo, без рaзликa кaј ќе стигнеш? Или лoшo сум те рaзбрaл?“

во смисла дека важно е да учествуваш, т.е. фактот дека учествуваш е важниот дел, а фактот дека си стигнал на целта е помалку важен.
Ова за да учествуваш кога се работи за православната религија (поготово во пракса) т.е ти да учествува со своите ставови-гледишта или твоја (ако имаш) друга религија е сериозна работа.
за пример ке ти посочам
во јавна просторија си седиме пријатели и влегува свештено лице. почнува со неговите “агитирања“ за неговата вистинска религја-православието и си говори и говори и говори. ми доага преку глава и му викам попе, јас сум атеист, за мене оваа што го зборуваш е лага и толку, не му противрекував повеке, си се тргнав на страна, но ситуацијата од сите да го гледат како “еднинственото сонце на небото“ во просторијата се смени (т.е има и други алтернативи или кажано во христијански стил има и други вистина - не е само една)

и животот си тече, пак си седиме со пријателите таму, си постои мир, слога (мегу атеисти, христијани и денес еден дел “неутрални“) без правата религија/вистина тоа што христијаните го проповедаат, а воедно и тоа на поповите што најмногу им пречи, бидејки во христијанството посебно со безбожниците (а и сите други религии) кои се негативците не може/не смее да се има мир со нив.

Трите религии се христијaнствo, јудaизaм и ислaм. Велиш декa и трите не се мирoљубиви. Јaс мислaм декa сепaк еднa предничи сo свoјoт екстремизaм и нaсилие вo 21 век. Зa истaтa тaa не требa дa јa пoзнaвaш мнoгу зa дa зaклучиш сoглaснo нејзините делa декa е oгрoмен прoблем зa чoвештвoтo.

Ми дoјде чуднo кoгa нaведе зaклучoк декa христијaнствoтo е злo, a ти прoмaкнaa делaтa и ѕверствaтa нa еднa другa "религијa", кoјa претстaвувa и синoним зa тaквo нештo вo денешнo време.

"Вaжнo е дa се учествувa" - мoтoтo кoе гo вoведувa бaрoнoт Пјер де Кубертен еден век нaнaзaд, речиси и дa гo изгубилo свoетo знaчење денес, кaде дoстигнувaњетo нa целтa е aпсoлутен приoритет, a не сaмoтo учествo.

 

[121314]

З
а ако поентата ти е дека македонскиот народ е едно исто со мпц тогаш ова е дел од твојата пропаганда, тоа е лага пропагирана од црквата. да те потсетам дека пред 6000 години нашата територија се најдени првите знаци за организирано живеење со паганизам, од историски записи Филип 2, Александар Македноски се пред 356 година пред новата ера, тоа е минимум 1000 години пишани документи за македонци без христијанска религија. и после што се случува, кон 5-6 век христијаните доагаат на овие простори, кој не ја прифака нивната религија ги бесат, палат, убиваат, и остануваат 100% христијани т.е кој е македонец е и христијанин (исто како денес во ирак и сирија т.е. муслиманите спрема нивните неистомисленици).

Koj ти ги кажа овие „мудрости“?

Инаку, Своето прво патување надвор од Азија, светиот апостол Павле го направил токму во Македонија. Тоа започнало во 51 година, а завршило во 54 година, при што во текот на тие години апостолот Павле посетил и некои грчки градови, каде што, исто така, биле основани христијански црковни општини. На тие негови патувања го придружувале и апостолите Лука, Тимотеј, Сила и Тихик, кои и самите, независно од светиот апостол Павле, работеле на христијанизација на народот на овие простори. Низ Македонија проповедал и светиот апостол Андреј Првоповикан, кој го поставил светиот апостол Урбан за прв епископ во Македонија. Светиот апостол Силуан бил првиот епископ во Солун, а Епафродит во Адрија или Адријакија (погранично место со Тракија). Што значи дека уште тогаш се поставени темелите на организирана Црква во Македонија.
...........
Градот Филипи бил средиште на жива културна, религиозна и трговска дејност. Низ него поминувале сите поважни патишта што го пресекувале Балканскиот Полуостров. Градот Филипи е познат по тоа што е обновен од големиот македонски цар Филип и тој самиот е сведок на настаните поврзани со паѓањето на Римската република (во 42 година пред Рождеството Христово) и е првиот град во Европа, каде што било проповедано и прифатено христијанството.

Уште со самото пристигнување во Филипи, светиот апостол Павле и неговите сопатници започнале да го проповедат христијанството. Слушателите на апостолот Павле пред сè биле Македонци, а тоа може да се заклучи од Посланието на светиот апостол Павле до Филипјаните, каде се вели дека во Филипи имало многу мал број Евреи и Грци.

Потоа, откако го оставил во Филипи светиот апостол и евангелист Лука, светиот апостол Павле со Сила и Тимотеј заминале за Солун (Дела Ап., 17 глава), главниот град на Македонија.

Од историјата е познато дека во солунското пристаниште, македонските цареви ги чувале бродовите на својата флота. Солун, во времето на апостолите, исто така бил значаен трговски, административен и културен центар. Тука се среќавале трговци од Блискиот Исток и Мала Азија со трговци од Балканот и Европа. За разлика од Филипи, во Солун постоела бројна еврејска колонија: тука имало и еврејска синагога, во која апостол Павле, за време на својот престој во Солун, го проповедал христијанството. Исто така имало и бројна колонија на Грци, од кои покрај далеку побројното етничко македонско население што го примале Словото Христово, истото го прифаќале и некои од нив (Дела Ап. 17, 4).

Од Солун, апостолите Павле, Сила и Тимотеј заминале за Бер, град кој бил значително помал од Солун: имало пристаниште, силно развиена трговија, а неговите жители во главно биле Македонци.
.............................
Христијанска македонска црква за време на гоненијата на христијаните во првите три века дала голем број маченици, кои и ден денес се незаменливи светила и длабоко се врежани во колективното сеќавање на македонскиот народ. Најпознат маченик од тој период секако е св. Димитриј Солунски, кој со неговото големо дело, со неговото смирение, незлобивост и несреброљубивост е незаменливо светило во воспитувањето на сите генерации Македонци. Неговиот култ и ден денес е особено развиен меѓу македонското православно неселение.

Како резултат на христијанизацијата извршена во првите три века, веќе на почетокот на IV век христијаните на просторот на Македонија имале организирана Црква со црковна ерархија, чии епископи понатаму редовно учествувале на помесните и вселенските Собори.

Во Македонија христијанството, како впрочем и во целото тогашно Римско царство, почнало посебно да зема замав кога римскиот цар Костантин Велики во 313 година го прекинал прогонството на Христовата црква и со указ им дал можност на христијаните слободно да ја исповедаат и да ја проповедаат својата вера. Во Македонија од тоа време се познати епископските седишта во Солун, Стоби, Скупи, Астибо и Хераклеа. Кон крајот на V век Солун веќе е седиште на Архиепископија, а Скупи на митрополија.

http://www.povardarska-eparhija.org.mk/pe//index.php?option=com_content&task=view&id=288&Itemid=105

 

[MIKI1]

Зависи како го разбираш агитирањето, за мене агитирање е и кога поп си оди по улица, влегува во просторија со пријатели и си разговараат за кој празник бил денес, некој си светија, и после со разговорот се обрака кон другите присутни и вклучително и мене. и тоа е агитирање, рекламирање на празници и какви ритуали треба да одат да прават во црква (палат свека - за арно, за здравје)

Тогај, бегај од то попојте и дружи се саде со твојте антихристи. Иначе, антихристите уопште немаат агитирање: они са поштени.

Доволно е да вклучам ТВ и све стануе јасно...[DOUBLEPOST=1463939584][/DOUBLEPOST]

Тука е ароганцијата, насилството, неморалното однесување, угнетување од страна на православната црква во македонија,

Од која галаксија рече дека си паднат?...[DOUBLEPOST=1463939791][/DOUBLEPOST]

......

mister blue,

дали и ти, попут многумина твои истомисленици на форумов, ќе истеруеш некоја своја вистина, створена во несоодветен дел од телото и истата ќе је преповторуеш до бесвест, иако веќе ти е посочено дека си у криво?....

 

[mister blue]

Koj ти ги кажа овие „мудрости“?

Инаку, Своето прво патување надвор од Азија, светиот апостол Павле го направил токму во Македонија. Тоа започнало во 51 година, а завршило во 54 година, при што во текот на тие години апостолот Павле посетил и некои грчки градови, каде што, исто така, биле основани христијански црковни општини. На тие негови патувања го придружувале и апостолите Лука, Тимотеј, Сила и Тихик, кои и самите, независно од светиот апостол Павле, работеле на христијанизација на народот на овие простори. Низ Македонија проповедал и светиот апостол Андреј Првоповикан, кој го поставил светиот апостол Урбан за прв епископ во Македонија. Светиот апостол Силуан бил првиот епископ во Солун, а Епафродит во Адрија или Адријакија (погранично место со Тракија). Што значи дека уште тогаш се поставени темелите на организирана Црква во Македонија.
...........
Градот Филипи бил средиште на жива културна, религиозна и трговска дејност. Низ него поминувале сите поважни патишта што го пресекувале Балканскиот Полуостров. Градот Филипи е познат по тоа што е обновен од големиот македонски цар Филип и тој самиот е сведок на настаните поврзани со паѓањето на Римската република (во 42 година пред Рождеството Христово) и е првиот град во Европа, каде што било проповедано и прифатено христијанството.

Уште со самото пристигнување во Филипи, светиот апостол Павле и неговите сопатници започнале да го проповедат христијанството. Слушателите на апостолот Павле пред сè биле Македонци, а тоа може да се заклучи од Посланието на светиот апостол Павле до Филипјаните, каде се вели дека во Филипи имало многу мал број Евреи и Грци.

Потоа, откако го оставил во Филипи светиот апостол и евангелист Лука, светиот апостол Павле со Сила и Тимотеј заминале за Солун (Дела Ап., 17 глава), главниот град на Македонија.

Од историјата е познато дека во солунското пристаниште, македонските цареви ги чувале бродовите на својата флота. Солун, во времето на апостолите, исто така бил значаен трговски, административен и културен центар. Тука се среќавале трговци од Блискиот Исток и Мала Азија со трговци од Балканот и Европа. За разлика од Филипи, во Солун постоела бројна еврејска колонија: тука имало и еврејска синагога, во која апостол Павле, за време на својот престој во Солун, го проповедал христијанството. Исто така имало и бројна колонија на Грци, од кои покрај далеку побројното етничко македонско население што го примале Словото Христово, истото го прифаќале и некои од нив (Дела Ап. 17, 4).

Од Солун, апостолите Павле, Сила и Тимотеј заминале за Бер, град кој бил значително помал од Солун: имало пристаниште, силно развиена трговија, а неговите жители во главно биле Македонци.
.............................
Христијанска македонска црква за време на гоненијата на христијаните во првите три века дала голем број маченици, кои и ден денес се незаменливи светила и длабоко се врежани во колективното сеќавање на македонскиот народ. Најпознат маченик од тој период секако е св. Димитриј Солунски, кој со неговото големо дело, со неговото смирение, незлобивост и несреброљубивост е незаменливо светило во воспитувањето на сите генерации Македонци. Неговиот култ и ден денес е особено развиен меѓу македонското православно неселение.

Како резултат на христијанизацијата извршена во првите три века, веќе на почетокот на IV век христијаните на просторот на Македонија имале организирана Црква со црковна ерархија, чии епископи понатаму редовно учествувале на помесните и вселенските Собори.

Во Македонија христијанството, како впрочем и во целото тогашно Римско царство, почнало посебно да зема замав кога римскиот цар Костантин Велики во 313 година го прекинал прогонството на Христовата црква и со указ им дал можност на христијаните слободно да ја исповедаат и да ја проповедаат својата вера. Во Македонија од тоа време се познати епископските седишта во Солун, Стоби, Скупи, Астибо и Хераклеа. Кон крајот на V век Солун веќе е седиште на Архиепископија, а Скупи на митрополија.

http://www.povardarska-eparhija.org.mk/pe//index.php?option=com_content&task=view&id=288&Itemid=105

дај друг доказ валиден, а не ова, извадок од веб страна на одметнати и одродени свештеници (со нивна организација) од православниот свет. т.е секта произлезена од православната црква во светот.[DOUBLEPOST=1464034891][/DOUBLEPOST]

Тогај, бегај од то попојте и дружи се саде со твојте антихристи. Иначе, антихристите уопште немаат агитирање: они са поштени.

Доволно е да вклучам ТВ и све стануе јасно...[DOUBLEPOST=1463939584][/DOUBLEPOST]

Од која галаксија рече дека си паднат?...[DOUBLEPOST=1463939791][/DOUBLEPOST]

mister blue,

дали и ти, попут многумина твои истомисленици на форумов, ќе истеруеш некоја своја вистина, створена во несоодветен дел од телото и истата ќе је преповторуеш до бесвест, иако веќе ти е посочено дека си у криво?....

какво бегање од попови,предпочитам да ги частам бричење
“Доволно е да вклучам ТВ и све стануе јасно...“

знам мики, знам, на телевизија се рекламираат “светите“ празници минимум две недели порано, за велигден и фрлањето на крст буквално се отепаа од рекламирање, немаше национална или регионална телевизија да не пуштата реклами за тоа.


твојот измислен бог ја има направено само земјата нели, па сите безбожници мора да се од друга галаксија? значи уште те лажат овие одметнатите и расклолнати свештеници

и конечно и ти нешто да сватиш, не постои само една “права“ вистина, туку безброј многу, колку што има луге на планетата и колку што има безброј ситуации во животот на еден човек.

 

[121314]

дај друг доказ валиден, а не ова, извадок од веб страна на одметнати и одродени свештеници (со нивна организација) од православниот свет. т.е секта произлезена од православната црква во светот.

Eве ти од бугарски извор:

В'рху св. ап. Павел - чудесно избранија с'с'д на Господа (Дејан. ап. 9:15), благодатта на Св. Дух се изливала многократно и изобилно. Избран да б'де свидетел на Господа Иисуса Христа пред всички човеци (Дејан. ап. 22:15), Павел изв'ршвал непрестанни п'тешествија в разни страни, за да проповјадва Евангелието на јудеите и особено на езичниците (Гал. 2:7-8). Тој посетил страните на Изтока: Арабија, Сирија, Кип'р, малоазијските области, в Македонија - градовете Филипи, Солун, Бер, в Г'рција - градовете Атина и Коринт. На два п'ти тој отивал в Рим.


http://www.pravoslavieto.com/life/06.29_sv_ap_Pavel.htm

Апостол Андреј р'коположил в сан епископ Амплиј и Урбан, Амплиј - в Диоспол**, Урбан - в Македонија. Те ревностно проповјадвали Христовото учение и разрушили много идолски капишта; с това те настроили против себе си елините и иудеите. Тези врагове на Христовата вјара предали на м'ченија светите м'ченици, които се удостоили да получат неувјахвашти венци.

http://www.pravoslavieto.com/life/10.31_sv_apostoli_Stathij_Ampilij_70te.htm

Свети апостол Силуан се трудил в проповед на словото Божие заедно с в'рховните апостоли Пет'р и Павел. И двамата споменават в писанијата си за него. В п'рвото си с'борно пославие свети Пет'р пише така:

"Написах ви накратко по Силуана, вернија брат, както мислја" (1Петр. 5:12).

Свети апостол Павел в'в второто си послание до Коринтјаните с'што казва:

"Заштото Син Божиј, Иисус Христос, Когото проповјадвахме помежду ви аз и Силуан и Тимотеј" (2Кор. 1:19).

Оттук е јасно, че свети Силуан се е трудил с всеки от в'рховните апостоли, като споделјал трудовете и страданијата им. В Солун тој бил епископ, и като понес'л много ск'рби заради вјарата, заминал завинаги при Христа, Којто увенчава всеки подвиг.​

http://www.pravoslavieto.com/life/07.30_svv_Sila_Siluan_Kriskent.htm

Mислам дека ти е доста. Туку кој вели за македонските свештеници дека се одметнати и одродени? Оние ли кои кнез Лазар и кнегиња Милица ги претставуваат како цар и царица или оние кои на Јанош Хуњади му доделуваат српско потекло стекнато на следниов начин:

Према српским и јужнословенским народним предањима, познатим у записима од 17. века па надаље („Савински летопис“, бугарштица из прве половине 18. века, „Српски рјечник“ Вука Стефановића Караџића итд.), Јанош је био син деспота Стефана Лазаревића. Наиме, у различитим варијантама, будимска, сибињска односно грчка господа, задивљена племенитим деспотовим изгледом, пожелела су од њега порода, и као госту му подвела своје кћери. Тако су рођени Јанко и Јана, или Јанко и Руде, у другој варијанти. Јана или Руде су мајке Јанковог епског сестрића Секуле, историјског Јаноша Секеља, бана Славоније, који је погинуо у другом боју на Косову 1448. године. Архаичан обичај гостинске обљубе, који је у основи ове теме, послужио је да се изведе легендарна веза између српске династије Немањића, угарске круне и Бранковића: Немањићи → кнез Лазар (преко Милице, потомкиње кнеза Вратка) → Високи Стефан → Јанко Сибињанин → краљ Матијаш → Змај Огњени Вук (тј. деспот Вук Гргуревић, унук Ђурђа Бранковића).

https://sr.wikipedia.org/wiki/Јанош_Хуњади

​

 

[MIKI1]

дај друг доказ валиден, а не ова, извадок од веб страна на одметнати и одродени свештеници (со нивна организација) од православниот свет. т.е секта произлезена од православната црква во светот.[DOUBLEPOST=1464034891][/DOUBLEPOST]

какво бегање од попови,предпочитам да ги частам бричење
“Доволно е да вклучам ТВ и све стануе јасно...“

знам мики, знам, на телевизија се рекламираат “светите“ празници минимум две недели порано, за велигден и фрлањето на крст буквално се отепаа од рекламирање, немаше национална или регионална телевизија да не пуштата реклами за тоа.


твојот измислен бог ја има направено само земјата нели, па сите безбожници мора да се од друга галаксија? значи уште те лажат овие одметнатите и расклолнати свештеници

и конечно и ти нешто да сватиш, не постои само една “права“ вистина, туку безброј многу, колку што има луге на планетата и колку што има безброј ситуации во животот на еден човек.

mister blue,

те препуштам да се читаш самиот себе, оти „монологичари„ препознавам со голема леснотија...

 

[~>}VOJVODATA~~LAVOT{<~]

Дефинирај силувал.....а потоа дефинирај дефиниција

Ова е добар модел на одговор на сите негови постови.

 

[MIKI1]

Храброст да дискутирате во теми како што се окултизам имате, но со лопати и вили тука не бива. Треба читање, познавање и соодветни аргументи.

Тачно: единствен аргумент против лагата е нејзиниот опозит: вистината.
Ти, секако, не стоиш во вистината и со Вистината.[DOUBLEPOST=1464045596][/DOUBLEPOST]

Јас лично би ги предизвикал повеќето членови кои се осудиле да тролаат тука без да проверат на google да се запрашаат себе си што е тоа окултизам?

И без чиче Гугл и тета Вики, појќе е од јасно дека окултимзот е желба и метода за стапување во контакт со светот на паднатите духови/демони, како и начинот да се осознаат знаењата кои демоните ги поседуваат, а кои (знаења) сами по себе се штетни за човекот.

Окултизмот не е ништо друго до повторена Евина и Адамова грешка: како да се дојде до нештата „...по пократкиот пат...„, без личен напор и труд, без трпение, туку по методот “...сакам сега, веднаш и овде...„.

 

[SpaceTraveler]

Тачно: единствен аргумент против лагата е нејзиниот опозит: вистината.
Ти, секако, не стоиш во вистината и со Вистината.[DOUBLEPOST=1464045596][/DOUBLEPOST]

И без чиче Гугл и тета Вики, појќе е од јасно дека окултимзот е желба и метода за стапување во контакт со светот на паднатите духови/демони, како и начинот да се осознаат знаењата кои демоните ги поседуваат, а кои (знаења) сами по себе се штетни за човекот.

Окултизмот не е ништо друго до повторена Евина и Адамова грешка: како да се дојде до нештата „...по пократкиот пат...„, без личен напор и труд, без трпение, туку по методот “...сакам сега, веднаш и овде...„.

Не, освен тебе никој друг не стои со Вистината! Не знам од каде волку храброст да пресудиш некому дали е на вистинската патека или не, ама како велеше твојата книга ,,како што судите, така ќе ви се суди" затоа ќе си дадам за право го подврдам тоа што ти го кажа Ipsissimus и те молам поштеди ме од вакви бош муабети, на темата сме да учиме за окултното, не да се напаѓаме едни со други. Доста беше!
П.С. Додека сам не си го земеш животот свој во раце и за се што правиш ти е крив некој си Адам од стариот завет каде што многу злочини се напишани и дозволени јас навистина се чувствувам загрозено што зборувам со тебе. Постар си од мене дупло - ако не се лажам. Гледај си ја црквата и не си го губи времето со мене. И за крај, ќе сакаш ли да ми одговориш на прашањето: Кој напор и личен труд го правиш ти за да дојдеш до Вистината?[DOUBLEPOST=1464047666][/DOUBLEPOST]И додека знаењето за тебе е штетно ти и Вистината ќе бидете два различни поими. Пак зборуваш глупости, само не се читаш сам себе за да видиш. Остани во не знаење и покорувај и се на црквата, до таму е твоето, повеќе и да сакаш, не можеш. Поздрав!

 

[Daedalus]

Ова е добар модел на одговор на сите негови постови.

Ти имаш некои педерски тактики за ескивирање од дискусии кои може да ти го разнишаат тоа у што веруеш. Проблемот со тоа што го банализираш муабетот кој го правевме преѓеска е или во тоа што не ја сфаќаш природата на проблемот или ја сфаќаш и пробуваш да ја избегнеш.

Или ќе ја користиш класичната логика или ќе имаш некој друг логички систем којшто ќе го користиш за осознавање на реалноста или нема да мислиш.
Ако више сакаш да зборуваш за чиста прагма и за тоа дали уопште иаме некаква корист од чистиот филозофски скептицизам, прво мора да разбереш што е проблемот.

Ти во твојот ум, преку твоите сетила, восприемаш нешто што го нарекуваш свет и веруваш дека има причина и последица. И оперирајќи во тој свет, конташ дека тоа размислување е практично бидејќи користејќи ја класичната логика, можеш да дојдеш до резултати. Тој прагматски пристап го правам и ја. Али ако направиш мапа на све во што веруваш и по пат на причина - последица, фураш у регресија, стигаш до аксиоми кои си ги прифатил свесно или потсвесно, поради различни причини кои може да бидат емотивни или не.
Во случајот со онтолошкиот натурализам, тоа се аксиомите дека постојат природни закони кои ние можеме да ги набљудуваме. И на секој разумен човек, јасно му е дека ова се премиси што ги ставаме у празно и одлучуваме да веруваме у нив. Тие проблеми се провлекуваат во филозофијата на науката, како и други проблеми, на пример проблемот со емпириски еквивалентните теории кои може да го објаснат тоа што го посматраме и која од нив е точна што не' носи до проблемот со демаркацијата. На страна од тоа што имаш куп дилеми у епистемиологија за тоа што е знаење и дали е воопшто можно некој да знае било што...

Ти на пример, си го прифатил своето искуство со твојата вера како апсолут. И тука доаѓаш до различни проблеми, зошто на пример искуствата на другите луѓе кои се различни не се апсолути, туку твоето? Зошто мислиш дека искуството воопшто носи до некоја вистина? Како знаеш дека искуствата што си ги добил, не биле погрешно интерпретирани од тебе. Можда си склон (а си) кон апофенија, магично размислување и ред други грешки и пристрасности. Пробуваме да најдеме смисла во све што не' опкружува, цел живот формираме слика за тоа што е реалноста врз база на нашите индивидуални искуства и емоции, формираме верувања и осет за околината, најверојатно пошто тоа помагало на нашите предци да преживеат. Етиката која ја формираме и нашиот светоглед за нас самите е реалност која делува како да е апсолутна бидејќи цврст модел за „реалноста“ и цврсти морални вредности, не' прават посоцијални, со подобра ориентација и ефективност во околината. Има милион начини како можам да ти покажам дека искуството кое е резултат на перцепција, може лесно да те доведе до грешки, ствари за кои има милион примери у когнитивна психологија. Тешко е да се искочи од цел тој модел што го иаме у глава за светот и да почнеме да се мачиме со прашањата, „зошто“ и „како“. Претешко е пошто е контра нашиот инстинкт.

Ти влагаш пеер, комплетно неук и најверојатно несвесен за све тоа и збориш како цело тоа филозофирање било срање и без никаква практична вредност... Нит врска имаш што е муабетот со тоа филозофирање, нит свесен си колкав удел има све тоа у твојот живот. Мање више, за овие муабети, имам више пишувано тука.
Далеку од тоа дека важи све тоа за тебе, али го доловуе муабетов и тоа суштински кој е проблемот на повеќето луѓе со „филозофирање“.

Воедно не воочуваш милион проблеми у срањата у кои веруваш и кажуеш контрадикторности на секоја минута, а кога доаѓаат основните проблеми со твојот Бог, ти го тргаш од прагмата, логиката и било што корисно, без разлика на тоа што си трубел пред 5 минути дека си го вреднувал тоа што е корисно.
И уште на крај, се потсмеваш на све тоа што ти било кажано со некои сумњиви саркастични дофрлувања. „Тоа бил добар модел на одговор на сите мои постови.“
Ко со шабан некој да зборам.

 

[Сабазиј]

како да се дојде до нештата „...по пократкиот пат...„, без личен напор и труд, без трпение, туку по методот “...сакам сега, веднаш и овде...„.

Еден од најприродните човечки стремежи е да се дојде до нештата по пократкиот пат. Сите ние го правиме тоа, на овој или на оној начин, со можност притоа, напорот, трудот и трпението да бидат скратени. Затоа, ние луѓето, го измисливме тркалото и скротивме коњи и магариња да го влечат. Затоа впрегнавме волови, измисливме рала, лопати и мотики. За да си олесниме некои работи. И тракторот, автомобилот, авионот се вбројуваат во тие нешта што олеснуваат и прават некои работи да се случат побрзо, полесно, без вложување многу труд и трпение (е сега, измисливме и огнено, биолошко и атомско оружје, па и некои неубави работи се одвиваат побрзо и помасовно, но се си има цена). Наместо трпеливо да чекаме болеста и болките сами да исчезнат заедно со нас, измисливме лекови, пресадување органи и трансфузија на крв. Наместо трпеливо да препишуваме од збор до збор, измисливме печатници и печатиме книги, не ни се плива до Австралија па си направивме бродови...
И се така, од мрзливост, наместо да пешачиме 2-3 сата, да пишуваме писма, или не дај боже да се довикуваме, си олеснивме со телефонот и со интернетот. Такви сме ние луѓето. Секогаш ни се брза. Животот е смешно краток, па мораме да користиме скратени патчиња дури и кога целта е смешно блиску.
Интересно е тоа што дури и оние кои го отфрлаат овој метод на брзо и олеснето стигнување до поставената цел, не ги отфрлаат поволностите што тој ги овозможува. Аџиите, наместо да се упатат на сопствените ноџиња кон Витлеем, Ерусалим или кон Мека (и така да се стекнат со нови духовни искуства, да воспостават нови познанства, да си ги прошират хоризонтите, да размислат што прават по пат) тие милуваат авиони, коли и бродови. Инстант аџилак. Нема да зачуди никого ако тие по пат се снабдат со лекови, телефони и други работи.
Така, како и со се' друго, е случајот и со ова што е тема на дискусија. Секој бара начин побрзо да дојде до одредена цел која очигледно ја смета за посебно важна, користејќи се со средства и методи кои му се чинат исправни.

 

[~>}VOJVODATA~~LAVOT{<~]

Ти имаш некои педерски тактики за ескивирање од дискусии кои може да ти го разнишаат тоа у што веруеш. Проблемот со тоа што го банализираш муабетот кој го правевме преѓеска е или во тоа што не ја сфаќаш природата на проблемот или ја сфаќаш и пробуваш да ја избегнеш.

Или ќе ја користиш класичната логика или ќе имаш некој друг логички систем којшто ќе го користиш за осознавање на реалноста или нема да мислиш.
Ако више сакаш да зборуваш за чиста прагма и за тоа дали уопште иаме некаква корист од чистиот филозофски скептицизам, прво мора да разбереш што е проблемот.

Ти во твојот ум, преку твоите сетила, восприемаш нешто што го нарекуваш свет и веруваш дека има причина и последица. И оперирајќи во тој свет, конташ дека тоа размислување е практично бидејќи користејќи ја класичната логика, можеш да дојдеш до резултати. Тој прагматски пристап го правам и ја. Али ако направиш мапа на све во што веруваш и по пат на причина - последица, фураш у регресија, стигаш до аксиоми кои си ги прифатил свесно или потсвесно, поради различни причини кои може да бидат емотивни или не.
Во случајот со онтолошкиот натурализам, тоа се аксиомите дека постојат природни закони кои ние можеме да ги набљудуваме. И на секој разумен човек, јасно му е дека ова се премиси што ги ставаме у празно и одлучуваме да веруваме у нив. Тие проблеми се провлекуваат во филозофијата на науката, како и други проблеми, на пример проблемот со емпириски еквивалентните теории кои може да го објаснат тоа што го посматраме и која од нив е точна што не' носи до проблемот со демаркацијата. На страна од тоа што имаш куп дилеми у епистемиологија за тоа што е знаење и дали е воопшто можно некој да знае било што...

Ти на пример, си го прифатил своето искуство со твојата вера како апсолут. И тука доаѓаш до различни проблеми, зошто на пример искуствата на другите луѓе кои се различни не се апсолути, туку твоето? Зошто мислиш дека искуството воопшто носи до некоја вистина? Како знаеш дека искуствата што си ги добил, не биле погрешно интерпретирани од тебе. Можда си склон (а си) кон апофенија, магично размислување и ред други грешки и пристрасности. Пробуваме да најдеме смисла во све што не' опкружува, цел живот формираме слика за тоа што е реалноста врз база на нашите индивидуални искуства и емоции, формираме верувања и осет за околината, најверојатно пошто тоа помагало на нашите предци да преживеат. Етиката која ја формираме и нашиот светоглед за нас самите е реалност која делува како да е апсолутна бидејќи цврст модел за „реалноста“ и цврсти морални вредности, не' прават посоцијални, со подобра ориентација и ефективност во околината. Има милион начини како можам да ти покажам дека искуството кое е резултат на перцепција, може лесно да те доведе до грешки, ствари за кои има милион примери у когнитивна психологија. Тешко е да се искочи од цел тој модел што го иаме у глава за светот и да почнеме да се мачиме со прашањата, „зошто“ и „како“. Претешко е пошто е контра нашиот инстинкт.

Ти влагаш пеер, комплетно неук и најверојатно несвесен за све тоа и збориш како цело тоа филозофирање било срање и без никаква практична вредност... Нит врска имаш што е муабетот со тоа филозофирање, нит свесен си колкав удел има све тоа у твојот живот. Мање више, за овие муабети, имам више пишувано тука.
Далеку од тоа дека важи све тоа за тебе, али го доловуе муабетов и тоа суштински кој е проблемот на повеќето луѓе со „филозофирање“.

Воедно не воочуваш милион проблеми у срањата у кои веруваш и кажуеш контрадикторности на секоја минута, а кога доаѓаат основните проблеми со твојот Бог, ти го тргаш од прагмата, логиката и било што корисно, без разлика на тоа што си трубел пред 5 минути дека си го вреднувал тоа што е корисно.
И уште на крај, се потсмеваш на све тоа што ти било кажано со некои сумњиви саркастични дофрлувања. „Тоа бил добар модел на одговор на сите мои постови.“
Ко со шабан некој да зборам.

ja ова, ја она...
Шо има везе ја што зборам?
Ја и така не учествувам у вашиве глаголења тука. Не заслужувам волкав ѕид од текст.

 

[Shitko Shatgan]

Zar u 21vi vek uste nekoj se kolne vo crkvata? Seriozno veruvas deka crkvata seuste e povrzana so bog, osven samo po proizvodot koj go prodavaat. Crkvata denes e korporacija koja vo glavno prodava ubavo spakuvan proizvod sto se vika vera vo Boga. Isto taka prodavaat gradezni uslugi, domasni zabavi i catering kako i ratkapni..