Во прашањето е одговорот. Незнам за други, мене некој ако ми згреши зборам катастрофална грешка што ми го менува текот на животот на пример, и јас не му простам јас лично генерализирам и не сум во состојба да комуницирам нормално со некој сличен на него. На пример доктор. Чудно ми е друштвото од комшивката доктор што е најпријатна личност во околинава, ама штом ќе облече мантил носи дел од туѓа вина што не сум кадарна да ја простам. На пр. кажувам.
Ако не влезам во коренот, да го сватам оној што ми згрешил не можам да се помирам со настаните што биле страв ми е да не се повторат и станувам ладна спрема луѓето. Тоа не е добро за мене.
Во прашањето е одговорот викам зошто ако не простам не сум во состојба ни да дадам втора шанса ни да ја отпишам таа личност што ме повредила.