Пак јас.
Е вака, имам едно другарче и ова ја свиѓаше на една, излегоја неколку пати ама небидна работата, го откачи.
Ми кажа мене, небеше сигурен зошто се деси то па ај јас се вмешав џо ќе му помогнам, да се фатат де.
И ја додадов на фб, ме прифати, па ај и пишав, пишевме нешо ова она, и после некое време ја прашав дал ме позна на сликата, да се осигурам пред да го почнам тој "сериозен" муабет.
Та ми викат, леле не те познав, во живо си поубав, почна срцина да ми пуштат, ваков таков, срце ова она, јас рецка не и мавав на тој муабет пошо непријатен ми беше.
Иначе се имавме видено 2-3 пати онака низ град.
И ај ништо не испадна, не ја убедив да излезат уште еднаш и завршија.
Се си беше убо дур не ми падна жал за пријателов пошо блиски сме и се ме копкат дал да му кажам шо лајна ми јадеше таа мене
Јас мислам дека ќе ми е попаметно да си пречутам, ама ај да видам вие како размислувате.
