Многу не ми влијае дали се економски емигранти или бегалци , има меѓу нив очајни луѓе на кои им треба помош . Прашање на личен избор е дали ќе помогнеш некому.
Ова е точно само ако единствено ти си засегнат, од последиците на твојата „добродушност“. На пример, ако сакаш да им помогнеш на некој „очаен“ од Пакистан - можеш да отидеш во Пакистан и таму да им помагаш на очајни Паки. Во тој случај никој од нас нема да има ништо против, затоа што твојата акција нема никако да ни наштети нам (напротив, некои би рекле).
Но ако ти сакаш да си добродушен и на моја сметка, и на сметка на сите граѓани на државата, епа тоа веќе не е „личен избор“. Затоа што ако сместиме одреден број имигранти во Македонија, ние сме одговорни за нивните потреби. Тоа чини пари, а јас сметам дека нашите пари се подобро наменети за нашите луѓе со потреби, а такви имаме и повеќе од доволни - бескуќници, сиромашни, болни, итн.
Затоа треба да се следи волјата на мнозинството, демократски, а кој сака да помага - нека помага на своја сметка, или со свој личен труд и време.
Најпосле, ете што ако примиме одреден број на имигранти? Колку ќе примиме? Другите нема да мораме пак да ги враќаме назад? Или сите ќе ги примиме? М’хм?
Цел свет нека дојде во Македонија,
@Rigil сака да им помогне на сите...
Лесно е да си безумно „добродушен“, посебно на заедничка сметка. Тешко е да ја употребиш главата за размислување, а случаите како твојот