Одиме пак од почеток: „...Си беше еднаш...„.
Ајмо од почеток Мики, немаш поим како ми е забавно вака да те гледам заплеткан, значи ако господ нешо ЗАПОВЕДА тоа дали го сметаш за забрана, пример:
И му заповеда Господ Бог на човекот, велејќи: „Од секое дрво во градината
можеш да јадеш,
17 освен од дрвото за познавање на доброто и на злото; од него не јади
Значи прво по време иди ЗАПОВЕД па после иди да не јаде од дрвото на познавањето
Ај вака кажи према твое мислење дали божја заповед да не се јаде нешто е забрана или не?[DOUBLEPOST=1417557733][/DOUBLEPOST]
Адам е казнет за „нешто„ (за гревот) што го сторил, а кое „нешто„ можел и да не го стори, оти веќе го имал укажувањето Божјо за последицата од можниот чин, а веќе имал и поинаква можност; да го стори она кое од Бога му било веќе допуштено, за Адамово добро.
Но не му беше забрането, само посоветуван е , а како последица на неслушање на совет беше дека тој ден ќе умри а не дека ќе биде избркан од рајот, и сите негови потомци ќе страдаат со векови и милениуми.
Забранна испаѓа совет казната се преименува... да знаеше Адам која ќе биде вистинската казна, можда ќе послушаше (

Мики немаш појма каков осмех ми прави ова дискусија)..
совет мики ако не послушаш сам ќе бидеш казнет али ако некој ти рече “Не парј ова оти ЈАС ќе те казнам“ то е забрана, совет е “Не се качвај на скалите ќе се скршат и ќе паднеш“ ти се качваш сам, паѓаш сам, а забрана е “Ако се каќиш на скалите ЈАС ќе те посинам од ќотек“ то е веже друго