D
Daedalus
Гостин
Затоа ја разделив семантичката од психолошката компонента.Верување во што?
Ако сакаш да играме семантички, можам да кажам дека е верување во непостоењето на Бог и ќе биде исто толку валидно како да кажам неверување во постоењето на Бог, само си играм со негациите.
Психолошки, сите ставови кои ги имаме и вклучуваат светоглед, без разлика на тоа дали ставовите вклучуваат потврдување/негирање, знаење/мислење/шпекулација, буквално сите се верувања од аспект на тоа дека истите центри (знам дека твојата дефиниција за свест е поинаква и затоа тргам од мојата) на мозокот се активираат и комплетно истите процеси се случуваат.
Семантички и филозофски, можеме да се расправаме за тоа дали неверувањето во нешто е верување во негацијата на истото, али психолошки, атеизмот како став е верување.
Иако не се слагам за тоа со Сонцето, за другото се слагам. Не мора да видиш нешто, за да знаеш дека постои. Не ги глеаме радио брановите, ама по пат на опити знаеме дека постојат. Знам дека друга ти е поентата али јбг, се фаќам за ситници увек.Верниците веруваат дека Бог постои.
Атеистите веруваат дека Бог не постои.
симпл ес дет
и Атеистичкото тупење на мозок, и критикување на верниците пак се сведува на ВЕРУВАЊЕ.
Јас одамна ги прашав атеистите: Како на човек кој е слеп од раѓање ќе му објасните дека Сонцето постои?
Не добив одговор, ениуан?