А потоа според овој извор
тука, прво постои фаза на програмирање и внесување на генетските кодови, а потоа физичката ДНК се прави со машина за синтетизирање на ДНК со тоа што се користат потребните молекули.
Убаво го проучив текстот. Има интересни работи. Но ми падна во очи оваа:
2) Creating bacteria from scratch
In 2010, researchers at the J. Craig Venter Institute published the results of a 15-year, $40 million project to make the first synthetic cell. How did they do it?
They took the genomic code from one bacterial species, made it in a lab from scratch, and then put it into an entirely different species — that lived.
The genome they made also included some deleted genes and new sequences that acted as watermarks. And, all in all, the scientists created the first life-form living on completely synthetic genetic material. They
called it the first synthetic cell. (However,
they didn't say that they created life itself from scratch. Had they put the DNA into an already-dead cell, nothing would have happened.)
This work didn't create bacteria that was useful for any particular purpose, but it
was an important proof of principle that a cell can survive on lab-made DNA.
За оние што не знаат толку добро англиски, кога за нешто се вели дека е
from scratch, за тоа се подразбира дека е од самиот почеток, т.е. дека е започнато без да се користи било што што постоело или било подготвено порано. На Craig Venter Institute зеле генетски код од една врста бактерија, и тоа направена во лабораторија
од самиот почеток. Која е таа бактерија? Испуштиле да спомнат.
On May 21, 2010,
Science reported that the Venter group
had successfully synthesized the genome of the bacterium Mycoplasma mycoides from a computer record, and transplanted the synthesized genome into the existing cell of a Mycoplasma capricolum bacterium that had had its DNA removed. The "synthetic" bacterium was viable, i.e. capable of replicating billions of times. (The team had originally planned to use the
M. genitalium bacterium they had previously been working with, but switched to
M. mycoides because the latter bacterium grows much faster, which translated into quicker experiments.)
Scientists who were not involved in the study caution that it is not a truly synthetic life form because its genome was put into an existing cell.
Истото се однесува и на следново:
3) Creating yeast from scratch
In 2014, a team of researchers from many institutions including Johns Hopkins University
revealed that
they had synthesized an entire yeast chromosome from scratch.
And the chromosome functioned when put back into a yeast cell. This was an especially impressive feat because yeast's genetic material is more complex than bacteria's.
Огромна разлика е да
направиш квасец и тоа
од самиот почеток и да искомбинираш со синтеза хромозом на квасец и истиот да го
вратиш назад во клетката на квасецот.
Во книгата на Бил Брајсон,
Kратка историја на речиси сѐ, еве што пишува:
Еве што треба да се направи за да се создаде само еден протеин, да речеме
колаген. Треба да се наредат 1055 аминокиселини во точно одредена низа. Но тука има една очигледна, но круцијална работа - вие
не го правите. Тој се прави сам, спонтано, без упатства.
Шансите една молекула од 1055 секвенци како што е колагенот да се создаде сам од себе се никакви. Дури и да го намалите бројот на секвенците на 200, што е типичен број на амино-киселини за еден протеин, шансите да се поклопат сите во пропишаната низа е 1 х 10 на 260та.
Тоа е поголем број од бројот на сите атоми во Вселената.
Искрено би сакал на темава да се вклучи некој микробиолог и ова да го објасни подробно
Тешко бога ми (Один, Один не тој твојот). Слободна држава бе, кого сакам ќе цитирам.
во рок од 1час, два пати 
