Љубовни проблеми? Потребен ти е совет? Обрати се тука!

[Red Widow]

Те дупеше?

не бе златен ја него

 

[German88]

Еј, здраво.
Имам проблем, па би сакал некој доколку може да ми даде некој совет.
Имам девојка. Одиме веќе 2 месеца, помала е од мене 3 години. Е сега проблемот е во тоа што таа не е мој тип... Едноставно кажано јас и она сме два различни света. Не знам како функционираше до сега али чувствувам како да не ја сакам како претходно. Не сакам да ја повредам, би сакал сето ова да и го кажам неа, но знам дека многу ќе ја повредам со тоа. Пробувам да ја сакам колку што е можно повеќе, да уживам со неа, али не. Не бива.
Ве молам, секој совет е добредојден.

 

[leandra]

Еј, здраво.
Имам проблем, па би сакал некој доколку може да ми даде некој совет.
Имам девојка. Одиме веќе 2 месеца, помала е од мене 3 години. Е сега проблемот е во тоа што таа не е мој тип... Едноставно кажано јас и она сме два различни света. Не знам како функционираше до сега али чувствувам како да не ја сакам како претходно. Не сакам да ја повредам, би сакал сето ова да и го кажам неа, но знам дека многу ќе ја повредам со тоа. Пробувам да ја сакам колку што е можно повеќе, да уживам со неа, али не. Не бива.
Ве молам, секој совет е добредојден.

Премногу си добар/добра за мене. Најчеста фраза за раскинување без некоја посебна причина.

 

[German88]

Премногу си добар/добра за мене. Најчеста фраза за раскинување без некоја посебна причина.

Прво нешто шо ќе помисли е дека имам друга...

 

[*-----*]

Премногу си добар/добра за мене. Најчеста фраза за раскинување без некоја посебна причина.

Сакам да бидам сам, не е до тебе до мене е, не се поднесувам ни самиот себе во огледало кога ќе се видам периодов, итн итн итн.

Прво нешто шо ќе помисли е дека имам друга...

Па преку курот ако помисли дека имаш друга, не си придавај толку значење дека некоја не може без тебе, експресно ќе најде нов ебач и утоли си у главата не си ништо посебно и не си незаменлив.
Готоо сега кога ќе помисли на таа варијанта одма ќе се беси

 

[German88]

Сакам да бидам сам, не е до тебе до мене е, не се поднесувам ни самиот себе во огледало кога ќе се видам периодов, итн итн итн.

Па преку курот ако помисли дека имаш друга, не си придавај толку значење дека некоја неможе без тебе, експресно ќе најде нов ебач и утоли си у главата не си ништо посебно и не си незаменлив.

Тоа го знам.. Не ни помислив на тоа. Не сум единствен мајке ми...
Сепак фала на советите.

 

[*-----*]

Тоа го знам.. Не ни помислив на тоа. Не сум единствен мајке ми...
Сепак фала на советите.

па кој кур тогаш драматизираш ?
Значи кратко и јасно со три збора и завршена работа, наместо да се криеш по фб да не се јавуваш на тел ко некоја курва моеш да ја удостоиш со вистината, кратко и јасно се понатака е нејзин проблем, јеби га така се расте така се станува возрасен.

 

[Usher$]

Еј, здраво.
Имам проблем, па би сакал некој доколку може да ми даде некој совет.
Имам девојка. Одиме веќе 2 месеца, помала е од мене 3 години. Е сега проблемот е во тоа што таа не е мој тип... Едноставно кажано јас и она сме два различни света. Не знам како функционираше до сега али чувствувам како да не ја сакам како претходно. Не сакам да ја повредам, би сакал сето ова да и го кажам неа, но знам дека многу ќе ја повредам со тоа. Пробувам да ја сакам колку што е можно повеќе, да уживам со неа, али не. Не бива.
Ве молам, секој совет е добредојден.

Батко не ја сакаш како предходно дај не заебаваај 2 месеци сте заедно кое црно сакање ... гарант и она не те сака, тури курот чим не ти е убаво шибај живеј си го животот

 

[SF]

Ај за оваа работа некоја дума...не е тинејџерска работа малку е посериозна.
Одам со една девојка 2 години. Добро ни одат работите имаме супер врска- секс супер нема расправии си одговараме во поприлично доста работи. Разговараме отворено за многу работи и речиси секогаш се наоѓа задоволително и прифатливо решение за двајцата.
Е сега почнавме да живеме заедно некој месец и добро ни е.
Значи што е проблемот. Јас сакам да имам деца а таа несака. Барем така се изразува во последно време прво викаше дека не сака тогаш на почеток ("покасно може" нејзини зборови) кога почнавме да идеме што е и нормално и во ред. А сега вика дека воопшто дека не сака. Мојот став беше јасен и кажан отворено од сам почеток јас сакам. И викам ај ОК јасно ми нека почекам стварно е почеток и нетреба да форсирам и никогаш не сум ја форсирал и непланирам да го правам тоа...но имав надеж дека нешто понатаму ќе биде или барем таа ми даваше надеж. Сега некако повеќе е јасна од порано дека не сака и не си го замислува живото така. Значи има неколку опции
1. Да и речам чао и да си најдам друга (не сакам зошто ми е добро со неа минус ова)
2. Да почекам уште некоја година може ќе се премисли самата (може ќе се премисли а може и не)
3. Да се откажам тотално од планот и да одам по нејзино (ќе ми биде криво и нема да ми е се едно)
4. Да бидам по енергичен и да ја предомислам или да и дадам ултиматим. (може ќе успее а може и не и ќе се караме и нема да ни биде најдобро па и да раскинеме)
5. Или некоја комбинација од горниве.
Стратегијата компромис за оваа работа изгледа нема да функционира овој пат за разлика од најчесто...барем така ми изгледа во последно време.
П.С. Нема никаква физичка и социјална причина да не сака освен нејзиниот поглед кон животот и одбивност кон бременост и деца.

 

[Саншајн.]

Не знам дали сум во право, можеби некој ке ме осуди за мојот одговор но ако не сака да има деца мора да го почитуваш тоа. Зошто да и бараш ултиматуми од типот ако не сакаш деца ќе расќинеме? Нели е малку себично од твоја страна? Прифати го тоа барем некој период, а понатаму времето нека покаже. Можеби со текот на времето ќе се промени тоа бидејќи знам такви случаеви во кои несакала деца а на крајот забременила.

По колку години имате? Ако не е тајна секако.

 

[SF]

Не знам дали сум во право, можеби некој ке ме осуди за мојот одговор но ако не сака да има деца мора да го почитуваш тоа. Зошто да и бараш ултиматуми од типот ако не сакаш деца ќе расќинеме? Нели е малку себично од твоја страна? Прифати го тоа барем некој период, а понатаму времето нека покаже. Можеби со текот на времето ќе се промени тоа бидејќи знам такви случаеви во кои несакала деца а на крајот забременила.

По колку години имате? Ако не е тајна секако.

Dovolno za da ultimatumot ne e od moja strana tuku realen bioloski. Nesto sto I e jasno I na nea. Taka da ako ne se sluci toa vo narednive nekolku godini vekje ne ni sakal da sum so nea.

 

[Natural-girl]

Ај за оваа работа некоја дума...не е тинејџерска работа малку е посериозна.
Одам со една девојка 2 години. Добро ни одат работите имаме супер врска- секс супер нема расправии си одговараме во поприлично доста работи. Разговараме отворено за многу работи и речиси секогаш се наоѓа задоволително и прифатливо решение за двајцата.
Е сега почнавме да живеме заедно некој месец и добро ни е.
Значи што е проблемот. Јас сакам да имам деца а таа несака. Барем така се изразува во последно време прво викаше дека не сака тогаш на почеток ("покасно може" нејзини зборови) кога почнавме да идеме што е и нормално и во ред. А сега вика дека воопшто дека не сака. Мојот став беше јасен и кажан отворено од сам почеток јас сакам. И викам ај ОК јасно ми нека почекам стварно е почеток и нетреба да форсирам и никогаш не сум ја форсирал и непланирам да го правам тоа...но имав надеж дека нешто понатаму ќе биде или барем таа ми даваше надеж. Сега некако повеќе е јасна од порано дека не сака и не си го замислува живото така. Значи има неколку опции
1. Да и речам чао и да си најдам друга (не сакам зошто ми е добро со неа минус ова)
2. Да почекам уште некоја година може ќе се премисли самата (може ќе се премисли а може и не)
3. Да се откажам тотално од планот и да одам по нејзино (ќе ми биде криво и нема да ми е се едно)
4. Да бидам по енергичен и да ја предомислам или да и дадам ултиматим. (може ќе успее а може и не и ќе се караме и нема да ни биде најдобро па и да раскинеме)
5. Или некоја комбинација од горниве.
Стратегијата компромис за оваа работа изгледа нема да функционира овој пат за разлика од најчесто...барем така ми изгледа во последно време.
П.С. Нема никаква физичка и социјална причина да не сака освен нејзиниот поглед кон животот и одбивност кон бременост и деца.

Речи и` дека ќе разговарате за 1 месец, да размислува во меѓувреме, речи и` и дека тогаш ќе сакаш да ги знаеш причините зошто не сака, и кога би сакала. (баш со тие зборови, за да не помисли случајно дека се откажуваш од идејата и ти, туку напротив, дека и` даваш шанса да размисли и се предомисли).
Ова можеш и да и` го пишеш, за да не почне одма сега дискусијата, зошто деновиве веќе се изјаснила нели (валда деновиве).

 

[Nessa Alcarin]

Ај за оваа работа некоја дума...не е тинејџерска работа малку е посериозна.
Одам со една девојка 2 години. Добро ни одат работите имаме супер врска- секс супер нема расправии си одговараме во поприлично доста работи. Разговараме отворено за многу работи и речиси секогаш се наоѓа задоволително и прифатливо решение за двајцата.
Е сега почнавме да живеме заедно некој месец и добро ни е.
Значи што е проблемот. Јас сакам да имам деца а таа несака. Барем така се изразува во последно време прво викаше дека не сака тогаш на почеток ("покасно може" нејзини зборови) кога почнавме да идеме што е и нормално и во ред. А сега вика дека воопшто дека не сака. Мојот став беше јасен и кажан отворено од сам почеток јас сакам. И викам ај ОК јасно ми нека почекам стварно е почеток и нетреба да форсирам и никогаш не сум ја форсирал и непланирам да го правам тоа...но имав надеж дека нешто понатаму ќе биде или барем таа ми даваше надеж. Сега некако повеќе е јасна од порано дека не сака и не си го замислува живото така. Значи има неколку опции
1. Да и речам чао и да си најдам друга (не сакам зошто ми е добро со неа минус ова)
2. Да почекам уште некоја година може ќе се премисли самата (може ќе се премисли а може и не)
3. Да се откажам тотално од планот и да одам по нејзино (ќе ми биде криво и нема да ми е се едно)
4. Да бидам по енергичен и да ја предомислам или да и дадам ултиматим. (може ќе успее а може и не и ќе се караме и нема да ни биде најдобро па и да раскинеме)
5. Или некоја комбинација од горниве.
Стратегијата компромис за оваа работа изгледа нема да функционира овој пат за разлика од најчесто...барем така ми изгледа во последно време.
П.С. Нема никаква физичка и социјална причина да не сака освен нејзиниот поглед кон животот и одбивност кон бременост и деца.

Извини може не е клучно за ситуацијава но колку години е девојката?
Да не се плаши дека ако каже да би сакала, ќе се обидеш сега да и направиш.
Искрено да ти кажам, моја другарка, која тврдеше од секогаш дека нема да има деца (ја знам добри 25 години и секогаш го збореше истото) пред неколку месеци роди прекрасно девојче и е прекрасна мајка.
Мајчинското чувство за секој е различно, кај некои жени се раѓа прилично рано, кај некои покасно.

 

[коцка]

Ај за оваа работа некоја дума...не е тинејџерска работа малку е посериозна.
Одам со една девојка 2 години. Добро ни одат работите имаме супер врска- секс супер нема расправии си одговараме во поприлично доста работи. Разговараме отворено за многу работи и речиси секогаш се наоѓа задоволително и прифатливо решение за двајцата.
Е сега почнавме да живеме заедно некој месец и добро ни е.
Значи што е проблемот. Јас сакам да имам деца а таа несака. Барем така се изразува во последно време прво викаше дека не сака тогаш на почеток ("покасно може" нејзини зборови) кога почнавме да идеме што е и нормално и во ред. А сега вика дека воопшто дека не сака. Мојот став беше јасен и кажан отворено од сам почеток јас сакам. И викам ај ОК јасно ми нека почекам стварно е почеток и нетреба да форсирам и никогаш не сум ја форсирал и непланирам да го правам тоа...но имав надеж дека нешто понатаму ќе биде или барем таа ми даваше надеж. Сега некако повеќе е јасна од порано дека не сака и не си го замислува живото така. Значи има неколку опции
1. Да и речам чао и да си најдам друга (не сакам зошто ми е добро со неа минус ова)
2. Да почекам уште некоја година може ќе се премисли самата (може ќе се премисли а може и не)
3. Да се откажам тотално од планот и да одам по нејзино (ќе ми биде криво и нема да ми е се едно)
4. Да бидам по енергичен и да ја предомислам или да и дадам ултиматим. (може ќе успее а може и не и ќе се караме и нема да ни биде најдобро па и да раскинеме)
5. Или некоја комбинација од горниве.
Стратегијата компромис за оваа работа изгледа нема да функционира овој пат за разлика од најчесто...барем така ми изгледа во последно време.
П.С. Нема никаква физичка и социјална причина да не сака освен нејзиниот поглед кон животот и одбивност кон бременост и деца.

а она знае како ти се чувствуваш? си и кажал отворено дека тебе ќе ти е многу мака да немаш деца? мора отворено да се прави муабет, ултиматум не верувам дека ќе постигне нешто, освен контраефект. кажи и дека твоето незадоволство низ годините можно е да расте и да се претвара во честа причина за кавга...ако она така решила а ти сакаш деца....имаш два избора, или да ја оставиш или да бидеш неисполнет цел живот, во секој случај не е лесно

Не знам дали сум во право, можеби некој ке ме осуди за мојот одговор но ако не сака да има деца мора да го почитуваш тоа. Зошто да и бараш ултиматуми од типот ако не сакаш деца ќе расќинеме? Нели е малку себично од твоја страна? Прифати го тоа барем некој период, а понатаму времето нека покаже. Можеби со текот на времето ќе се промени тоа бидејќи знам такви случаеви во кои несакала деца а на крајот забременила.

По колку години имате? Ако не е тајна секако.

себично е точно...ама и он си има желбичка бе саншајн, си сака дечиња. ако и она строго вика нема шанси деца ја да иам...нели е тоа исто себично, зашто она не ја почитува неговата желба? неубава ситуација

 

[CafeDelMar]

Ај за оваа работа некоја дума...не е тинејџерска работа малку е посериозна.
Одам со една девојка 2 години. Добро ни одат работите имаме супер врска- секс супер нема расправии си одговараме во поприлично доста работи. Разговараме отворено за многу работи и речиси секогаш се наоѓа задоволително и прифатливо решение за двајцата.
Е сега почнавме да живеме заедно некој месец и добро ни е.
Значи што е проблемот. Јас сакам да имам деца а таа несака. Барем така се изразува во последно време прво викаше дека не сака тогаш на почеток ("покасно може" нејзини зборови) кога почнавме да идеме што е и нормално и во ред. А сега вика дека воопшто дека не сака. Мојот став беше јасен и кажан отворено од сам почеток јас сакам. И викам ај ОК јасно ми нека почекам стварно е почеток и нетреба да форсирам и никогаш не сум ја форсирал и непланирам да го правам тоа...но имав надеж дека нешто понатаму ќе биде или барем таа ми даваше надеж. Сега некако повеќе е јасна од порано дека не сака и не си го замислува живото така. Значи има неколку опции
1. Да и речам чао и да си најдам друга (не сакам зошто ми е добро со неа минус ова)
2. Да почекам уште некоја година може ќе се премисли самата (може ќе се премисли а може и не)
3. Да се откажам тотално од планот и да одам по нејзино (ќе ми биде криво и нема да ми е се едно)
4. Да бидам по енергичен и да ја предомислам или да и дадам ултиматим. (може ќе успее а може и не и ќе се караме и нема да ни биде најдобро па и да раскинеме)
5. Или некоја комбинација од горниве.
Стратегијата компромис за оваа работа изгледа нема да функционира овој пат за разлика од најчесто...барем така ми изгледа во последно време.
П.С. Нема никаква физичка и социјална причина да не сака освен нејзиниот поглед кон животот и одбивност кон бременост и деца.

За жал имам слична приказна во фамилијата, со таа разлика тие беа малку пократко заедно одошто вие. Во фаза на развод се, на огромно изненадување, но очекувано таа сама се откажа од старателството. Тоа не сакање на деца зошто не го гледа така животот кај нејзе не го промени ниту бременоста ниту допирот на сопственото дете. Од друга страна може и подобро, има многу мајки што раѓаат "под присила", па никогаш тој мајчински инстикт не им се развива и ги осакатуваат неприметно децата секој ден се повеќе.

Малку забегав ама тековна ми е оваа дешавка, па сакав да споделам дека има секакви случаеви. Претпоставувам девојка ти е околу 34-36 години и веќе е сосема зрела и знае што очекува и сака од својот живот. Не е мое да коментирам за нејзиниот став, секој си е башка будала за себе викаат постарите ама не би одела на варијанта да ја присилуваш ниту да вложуваш преголеми напори за таков компромис. Од сопствената кожа не се излегува, каков си таков си и ултиматумите или притаените компромиси може да направат да бидете несреќни и двајцата, не верувам дека тоа го сакаш за себе. Ниту таа ќе е среќна со тебе зошто секогаш кога ќе те погледне ќе и се враќа гневот, нути ти што секогаш ќе ја гледаш како жената што ти ги "трошела" годините.