kooperativa
Г-ин Пола Милениум
- Член од
- 2 октомври 2012
- Мислења
- 7.633
- Поени од реакции
- 8.601
најлошо потрошени пола саат во последниве 3 месеци. темава е
Се согласувам со твоето мислење потполно . Само пази да не станеш мета на удар на феминистичката тајфа на форумот па да го извадат лицеметарот да ти кажат колку си ти лицемерна, квазиморалист и заостаната .Со исклучок на делот „со кого сакаат и кога сакаат“ (јас си верувам во концептот еден маж и една жена) јас бев целосно посветена на кариерата. Работев по 16 часа дневно, одвај имав време да се видам со децата и мажот. Живот на „блиц“. Децата ми растеа со баби, дедовци и на компјутер, готвење - што беше тоа, а садови и алишта за перење - на мајка не знам како ќе и се оддолжам. Не можам да ти опишам каков стресен живот беше тоа. Успешен си, имаш пари ама немаш време да уживаш, да се опуштиш. Башка што дома одвреме навреме ќе викнев жена да ми исчисти или мајка ми ќе ми чистеше, а јас се осеќав грозно оти немав време да бидам ни домаќинка ни мајка.
НЕ САКАМ БРЕ да бидам модерна. Откако дојдов во Америка, цели 18 месеци сум домаќинка. Мислам дека сум родена одново, препородена. Ќе си ги однесам децата на школо, можам да си легнам пак и да спијам колку сакам, бап садовите во машина за садови, саат-два за готвење, си одам на фитнес, си одам во шопинг, имам време да правам се. Посреќна не сум била во животот. И ИЧ не жалам за тоа што сосема си го сменив животот!
Да бе, денес веќе нема проститутки туку економски сексуални работнички . Курвите веќе не се курви, ами уживателки, мераклики и љубителки на сексот и разбира се прогресивни жени ослободени од предрасудите.Не е курва, љубителка на сексот е.
Имам Антоние. Неколку години бев во таа бранша. Знам што правеа институциите (читај неправеа) кога ќе се јавев кај нив, затоа што некоја жена ми дошла модра од тепање од страна на сопругот. Колку пати сум се јавила во МЦСР за да и најдам сместување на некоја жена, која нема каде да оди, во некој од државните шелтер центри и господичните од таму ниту еднаш не ми рекоа, има место ќе ја сместиме. Ниту еднаш Антоние. А лажеа, шелтер центрите седеа празни, со по една до две жени сместени таму, само за да не и задаваат дополнителни трошоци на државата и оти имаа таква наредба од некој над нив. Колку пати ми дошла жена и ми се пожалила оти кога викнала полиција, полицајците наши неписмени им се заканувале на неа и на сопругот кој ја малтретирал, дека ќе им пишат казна за нарушување на јавен ред и мир( а замисли насилството се случува во рамките на домот) ако не се смират. И да не набројувм уште милион вакви примери на кои сум била лично сведок. Не ми постирај линкови од вести, барем не на мене, пошто нема да ме убедеш во спротивното. И мерки за привремена заштита од семејно насилство, кои се толку добро склопени законски, во практика многу ретко функционират. Самите судии многу ретко ги досудуват. И да ги досудат, по прекршување на истите од страна на насилникот, истиот пак соодветно нема да го казнат. Па да не почнам за психичкото насилство кое во Македонија го има врз секоја трета жена, мислам оти беше. Најтешко се докажува, а е најзастапено. Така да немој мене со линкови. Органите на власта за вакви случаи превземаат нешто, и тоа минимално нешто, само кога ќе дојде нож до коска и кога нечија животна приказна ќе стигне до медиумите. А не секоја малтретирана жена има храброст јавно да го каже својот проблем. Некои од нив и во доверителен разговор со стручни лица не сакаат да си го признаат проблемот, не па јавно. Најчесто затоа што мислат оти од кога ќе кажат, насилникот ќе дознае и уште толку ќе им се загорчи животот. До таму оди таа психичка тортура врз жената. Да не знае правилно да ги согледува и расудува работите кои и се случуваат.Јас ги следам овие работи и во пракса и можам да те убедам дека системот функционира. Ако имаш некој конкретен аргумент или доказ за твоите тврдења би сакал да го слушнам.
http://www.kanal77.com.mk/mk/vesti/crnastrana/item/2825-krivicna-prijava-za-semejno-nasilstvo
http://www.inpress.com.mk/default.asp?ItemID=A2CF845FC2D0F8419489D1F2AA8D7F6B
http://www.bitolanews.com/index.php/bitola-vesti/655-krivichna-prijava-za-bitolchanec-za-semejno-nasilstvo
http://daily.mk/hronika/krivichna-prijava-za-debranec-poradi-semejno-nasilstvo
http://sitel.com.mk/mk/krivichna-prijava-za-kumanovec-za-semejno-nasilstvo
http://www.makdenes.org/content/article/2221945.html
http://bukvar.mk/news/tetovec-zaraboti-krivichna-prijava-poradi-semejno-nasilstvo?newsid=24Qb
http://www.telegraf.mk/aktuelno/56073-semejno-nasilstvo-za-devet-meseci-81-maz-se-pozalile-na-kotek
Со исклучок на делот „со кого сакаат и кога сакаат“ (јас си верувам во концептот еден маж и една жена) јас бев целосно посветена на кариерата. Работев по 16 часа дневно, одвај имав време да се видам со децата и мажот. Живот на „блиц“. Децата ми растеа со баби, дедовци и на компјутер, готвење - што беше тоа, а садови и алишта за перење - на мајка не знам како ќе и се оддолжам. Не можам да ти опишам каков стресен живот беше тоа. Успешен си, имаш пари ама немаш време да уживаш, да се опуштиш. Башка што дома одвреме навреме ќе викнев жена да ми исчисти или мајка ми ќе ми чистеше, а јас се осеќав грозно оти немав време да бидам ни домаќинка ни мајка.
НЕ САКАМ БРЕ да бидам модерна. Откако дојдов во Америка, цели 18 месеци сум домаќинка. Мислам дека сум родена одново, препородена. Ќе си ги однесам децата на школо, можам да си легнам пак и да спијам колку сакам, бап садовите во машина за садови, саат-два за готвење, си одам на фитнес, си одам во шопинг, имам време да правам се. Посреќна не сум била во животот. И ИЧ не жалам за тоа што сосема си го сменив животот!
Ако е толкав бројот на насилства врз жената, зарем не е малце сомнителен изборот на жената за животен сопатник? Премногу често лошиот избор нели е индикатор дека во критериумите на жената, најмалку место заземаат добрите својства домаќинлукот, кроткиот ненасилен табиет, скромноста на сопатникот. Човекот ако се запознае добро пред брак, не може да се промени преку ноќ во бракот. Не ми се верува дека толкав број жени не знаат да го проценат сопатникот. Уште помалку ми се верува дека иако го проценила насилниот карактер, сепак предност имаат други критериуми за избор.И да не набројувм уште милион вакви примери на кои сум била лично сведок. Не ми постирај линкови од вести, барем не на мене, пошто нема да ме убедеш во спротивното.
Психичкото насилство е подеднакво својствено и на двата пола односно на човекот. Физичкото е определено според физичката сила. Само што психичкото барем сопрузите скоро и да не го пријавуваат.Па да не почнам за психичкото насилство кое во Македонија го има врз секоја трета жена, мислам оти беше. Најтешко се докажува, а е најзастапено. .
тоа го велат некои истражувања каде 35% од жените кои изградиле кариера, биле самостојни и така натаму, признале дека радо би се вратиле во традиционалните улоги во општеството во улогата на мајка и сопруга.Чекај ...
Ти го сфаќам проблемот. Тебе и на таквите како тебе ви требаат жени кои ќе бидат жртви у животот, а не такви кои ќе бидат независни.Чекај малку! Ти си тип на жена што прави што сака, сите ти биле на располагање за гледање деца, па дури и за чистење и за готвење, и велиш дека не сакаш да бидеш модерна? Мене твојот муабет ич не ми држи вода, ама ајде.
Да се вратам на темата.
Ти си домаќинка затоа што ТИ сакаш и тоа е ТВОЈА одлука или евентуално, заедничка на тебе и на сопругот.
Еве сега пак ја копипејстам дефиницијата за да направиш разлика:
Патријархат е социјална организација на животот на луѓето, заснована на стриктно почитување на традицијата во која највисоката власт и најголемото почитување го има таткото, додека жената (мајката) има подредена улога. Патријархатот се одликува со строга хиерархија, во која постои доминација на машките припадници над женските и на постариите над помладите.
Мојата прабаба која беше родена околу почетокот на 20.век му рекла на прадедо ми дека ќе се омажи за него, ако тој си ја смени верата и ако децата се воспитуваат во тој дух. Тој се согласил со тоа. Сега си ги измеривме ли чија баба поербап била?
Друже не им е на нив до борбата за рамноправност и полова еднаквост. Во 2014 г. не постои право што им е ускратено во опшеството . Оваа фемино будалата што ја отворила темата го кажа тоа отворено, а другите го мелат во завиена и дипломатска форма. Борбата им е сведена да може да се курваат, а да не ги трпат опшествените оцрнувања и посочувања со прст.Мислам дека тоа е суштината на темата.Ти го сфаќам проблемот. Тебе и на таквите како тебе ви требаат жени кои ќе бидат жртви у животот, а не такви кои ќе бидат независни.
Znaci mnogu si negativen...pa uste neznaes ni da komunicirasОва ли е уште еден од начините одредени жени да се осетат како жртви во животот?
Ох, шо ми требаше да пишам на темава.
Убаво е сево ова што го пиша, точно е не викам не, само случајно или не, испушти да наведеш еден суштински аспект од приказната: 90% од жените жртви на семејно насилство кои бараат помош од невладини организации заради институционална дискриминација или засолниште во МЦСР се од ромска етничка припадност.Имам Антоние. Неколку години бев во таа бранша. Знам што правеа институциите (читај неправеа) кога ќе се јавев кај нив, затоа што некоја жена ми дошла модра од тепање од страна на сопругот. Колку пати сум се јавила во МЦСР за да и најдам сместување на некоја жена, која нема каде да оди, во некој од државните шелтер центри и господичните од таму ниту еднаш не ми рекоа, има место ќе ја сместиме. Ниту еднаш Антоние. А лажеа, шелтер центрите седеа празни, со по една до две жени сместени таму, само за да не и задаваат дополнителни трошоци на државата и оти имаа таква наредба од некој над нив. Колку пати ми дошла жена и ми се пожалила оти кога викнала полиција, полицајците наши неписмени им се заканувале на неа и на сопругот кој ја малтретирал, дека ќе им пишат казна за нарушување на јавен ред и мир( а замисли насилството се случува во рамките на домот) ако не се смират. И да не набројувм уште милион вакви примери на кои сум била лично сведок. Не ми постирај линкови од вести, барем не на мене, пошто нема да ме убедеш во спротивното. И мерки за привремена заштита од семејно насилство, кои се толку добро склопени законски, во практика многу ретко функционират. Самите судии многу ретко ги досудуват. И да ги досудат, по прекршување на истите од страна на насилникот, истиот пак соодветно нема да го казнат. Па да не почнам за психичкото насилство кое во Македонија го има врз секоја трета жена, мислам оти беше. Најтешко се докажува, а е најзастапено. Така да немој мене со линкови. Органите на власта за вакви случаи превземаат нешто, и тоа минимално нешто, само кога ќе дојде нож до коска и кога нечија животна приказна ќе стигне до медиумите. А не секоја малтретирана жена има храброст јавно да го каже својот проблем. Некои од нив и во доверителен разговор со стручни лица не сакаат да си го признаат проблемот, не па јавно. Најчесто затоа што мислат оти од кога ќе кажат, насилникот ќе дознае и уште толку ќе им се загорчи животот. До таму оди таа психичка тортура врз жената. Да не знае правилно да ги согледува и расудува работите кои и се случуваат.
Ќе почнам од баба ми. Не била поербап. Напротив, таа била „слугинка“ на сите. Ама не ми ја сфати поентата. Баба уживаше во тоа. Уживаше да ги гледа луѓето околу неа среќни. И заради тоа за мене е рамна на светец.Чекај малку! Ти си тип на жена што прави што сака, сите ти биле на располагање за гледање деца, па дури и за чистење и за готвење, и велиш дека не сакаш да бидеш модерна? Мене твојот муабет ич не ми држи вода, ама ајде.
Да се вратам на темата.
Ти си домаќинка затоа што ТИ сакаш и тоа е ТВОЈА одлука или евентуално, заедничка на тебе и на сопругот.
Еве сега пак ја копипејстам дефиницијата за да направиш разлика:
Патријархат е социјална организација на животот на луѓето, заснована на стриктно почитување на традицијата во која највисоката власт и најголемото почитување го има таткото, додека жената (мајката) има подредена улога. Патријархатот се одликува со строга хиерархија, во која постои доминација на машките припадници над женските и на постариите над помладите.
Мојата прабаба која беше родена околу почетокот на 20.век му рекла на прадедо ми дека ќе се омажи за него, ако тој си ја смени верата и ако децата се воспитуваат во тој дух. Тој се согласил со тоа. Сега си ги измеривме ли чија баба поербап била?
А бе секој со својот избор. Јас не можам да и судам на некоја затоа што избрала насилник за сопруг. Само можам да и помогнам кога ќе побара помош за да излезе од кругот на насилството.Ако е толкав бројот на насилства врз жената, зарем не е малце сомнителен изборот на жената за животен сопатник? Премногу често лошиот избор нели е индикатор дека во критериумите на жената, најмалку место заземаат добрите својства домаќинлукот, кроткиот ненасилен табиет, скромноста на сопатникот. Човекот ако се запознае добро пред брак, не може да се промени преку ноќ во бракот. Не ми се верува дека толкав број жени не знаат да го проценат сопатникот. Уште помалку ми се верува дека иако го проценила насилниот карактер, сепак предност имаат други критериуми за избор.
Психичкото насилство е подеднакво својствено и на двата пола односно на човекот. Физичкото е определено според физичката сила. Само што психичкото барем сопрузите скоро и да не го пријавуваат.
По она што го читам, гледам најчесто се посочуваат институциите. Излегува дека институциите од држава до држава и изборот на сопатник се најголем дел виновници за семејното насилство.
Не Антоние, повторно си грешка. Најголем дел од жените кои пријавуваат семејно насилство по невладините организации кои даваат психосоцијална помош и подршка и институции кои работат со ваква тематика, се македонки. Ромките многу ретко пријавуваат, баш поради фактот што средината во која тие живеат е премногу патријахална и најчесто истите се без или со најнизок степен на образование. И покорни му се на мажот или на главата на куќата. Еве да ти цитирам ромка на која и беше поставено прашањето дали вашиот сопруг некогаш ви удрил шамар „Како не ми удрил, колку пати, на сред улица ме тепал сите комшии ме гледале како ме тепа. Па зар маж кој не ја удира својата жена е маж“. Но не пријавуваат, затоа што тоа за нив е секојдневие и нормална работа ако можам така да се изразам. Се согласувам за кампањи и подигање на свеста, посебно кај оваа популација која не пријавува семејно насилство.Убаво е сево ова што го пиша, точно е не викам не, само случајно или не, испушти да наведеш еден суштински аспект од приказната: 90% од жените жртви на семејно насилство кои бараат помош од невладини организации заради институционална дискриминација или засолниште во МЦСР се од ромска етничка припадност.
Приказната погоре не раскажува пример за малеволентен патријархат туку раскажува пример за институционален расизам, и кога се ставаат под иста капа читателот добива сосема погрешен заклучок. Нема потреба од тоа. Причината поради која циганката се соочува со дискриминација не е затоа што е жена, туку затоа што е циганка.
Од друга страна жртвите на семејно насилство од останатите етнички припадности успешно пријавиле 670 случаи на семејно насилство во 2009, 591 во 2010 и 673 во 2011 кои завршиле со казна затвор, психијатриско лекување или брачно советување.
Дури и во поглед на таканареченото психичко насилство, се извршени реформи во кривичната постапка на пример во соочувањето на жртвата со осомничениот низ различните етапи на постапката, а освен тоа, од мое искуство, и самите судиите и нивните пресуди се токму попристрасни кон жените жртви на семејно насилство затоа што од една страна таквиот драконски пристап истакнува јасна порака дека семејното насилство е неприфатливо за нашето општество, а од друга страна затоа што и судиите се само обични луѓе и како обични луѓе и тие не успеваат секогаш да расудуваат без емоции, а ваквите случаи знаат да бидат мошне емотивни.
Стравот на жртвата да го пријави насилникот во полиција е во суштина надвор од можностите на "патријархијата", и треба да се решава со едуцирање и јавни кампањи кои ќе ја подигнат свеста.
Мислам дека темава можеме комотно да ја сместиме во рамки на тоа што се опишува во постот на Никола, а и впорочем, самата ПроФемина тоа го кажа во овој пост.Друже не им е на нив до борбата за рамноправност и полова еднаквост. Во 2014 г. не постои право што им е ускратено во опшеството . Оваа фемино будалата што ја отворила темата го кажа тоа отворено, а другите го мелат во завиена и дипломатска форма. Борбата им е сведена да може да се курваат, а да не ги трпат опшествените оцрнувања и посочувања со прст.Мислам дека тоа е суштината на темата.
Значи колку што можам јас да ја разберам, таа се согласува дека патријархатот е истиснат на маргините на општеството, но сепак сака да разговараме дали тоа е лоша општествена појава.Temata ne e za opstvenata neednakvost na zenata, smetam deka skoro vo sekoj opstveno - formalen segment ulogite ni se izednacija i gi dobivme skoro site prava kako vas mazite. Tema na diskusijata e dali patrijahalnosta e nepraveden sistem kon zenata . Za mene e , toa e opresiven sistem sto ja gusi zenskata sloboda i ja potcenuva zenata. Vo patrijahalnite semejstva zenski deca ne se dovolno ceneti, a soprugite se smetani za pokorni na mazite. Vo patrijahalnite sredini site slobodoumni zeni bez predrasudi se etiketirani kako kurvi. Toa mi smeta mene i treba da se iskoreni.
Terminot go izmislija mazite za da ja napravat zenata svoj rob ! (се мисли на зборот курва)(*едитирано)