Ја сонуев завчера дека колата ми ја обиваат, буквално скоро пред мои очи и ми го зимаат новчаникот, кој сум го остаил унутра. Многу пцуев заради тоа што у новчаникот имав документи, а за парите не ми беше гајле. После се израдував затоа што ги најдов документите - сум ги остаил надвор од новчаник, на друго место, така да штетата беше само парите у новчаник (не беа многу).
Ноќеска ни ги обиле подрумите у зграда (ова више не е сон), а тоа ваљда било, како буквално пред мои очи, пошто кога и да ги обиле, гарант не сум спиел тоа време. Коа станав сабајле комшиите ми кажаа и ја не се исплашив, пошто неам нешто кој знае што у подрум, ама коа ми текна дека иам некои документи од работа таму, малце ми беше шубе (иако 100% бев сигурен дека нема ваљда да зимаат тешки регистри папки).
Резултатот беше, една плинска боца кај комшијата. Друго ништо, никој не пријави дека му нема. Кај мене не земале ништо, само катанецот го скршиле. Како и би земале, кога за да земеш било што од мојот подрум, прво треба едно пола саат да раздигнуваш и да вадиш, кутии, што празни, што полупразни. У мојот подрум стварите се стаени на куп без ред и коа ќе влезеш на врата - стоиш, нема даље идење, затоа што одма се судираш со ѕид од ставени разни ствари, личи многу на барикади на улици што ги праат - така нафрлани едно врз друго, испреплетени, со рабови и шипки што хаотично штрчат.
Денес, утре, никако да го средам подрумот, така да мораше да се деси ова некој ден - се обрукав пред луѓето, кои сигурно сеа ме оговараат негде у Чаир или Крушопек.
(а може и земале нешто, али тоа не можам никад да го дознам, а у суштина и све ми е за давање од тој подрум)
