Баш спомна Стефче, сакав а заборавив вчера ова да го пишам, нашата вечна маана, попрво гледаме да извриме измена него да истрчаме напред односно назад.
Голманските одбрани можат да паднат у була заради три причини, ние сите три причини ги исполнуваме:
1. Многу лоша спремност на одбиени топки од голманот. Среќа (да не ги урочам) на ова ЕП се подобрени во тој сегмент, али ипак на раб бевме на давање втора шанса (од зицер) на противниците кога Борко ќе одбранеше, топката ќе се одбиеше на шест метри а немаше наш човек да ја прифати.
2. Контра/полуконтра. Најдобро голманските одбрани се валоризираат преку контра. Нам ни е ужас контрата и покрај голман како Борко кој е познат по честата решителност да фрли топка напред за крилата.
3. Она најлогичното што останува - слаб позиционен напад.
Но мене ми е сега муабетот за второво. Не можам да сфатам зошто особено за транзицијата во напад, зошто мора веднаш двајцата дефанзивци (плус Митков кога игра место Кире) место да истрчаат во напад и да направат вишок помагајќи му на Миркуловски и крилата, да отидат да се заменат.
Па доволно е еден, еве Ацо да оди да се замени, Велко може да истрча напред. Да, знаеме дека често кога ќе се најде во таква ситуација (во Металург почесто) знае и да промаши зицер, но знае и да погоди. Најважно е дека подобро е да створи вишок напред, него одма да иде на клупа и ние да се тегачиме дури стигнеме до 11 метри пред противничкиот гол.
Во другиот сегмент, дефанзивната транзиција сме маааалку подобрени на ова ЕП. Голем проблем ни било тоа, особено против екипите кои играат брз центар. Нашата одбрана е најфункционална кога противникот прво ќе го закочиш и оставиш да почне од почеток акција, а тоа најдобро се прави со спречување на првата фаза од полуконтрата, што против Австрија ни функционираше.
Нормално, навиката не може да се смени преку ноќ, но треба веќе да се учиме и ние на побрза транзиција, пошто тоа е многу битен сегмент од модерниот ракомет.
Ми вика, ете гледаш, во право сум бил цело време
