Ти кажа, имал колеги торбеши, тие не биле такви. Тоа така оди.
Вчера со една познаничка дебатиравме за истово. Ми извади како релевантен аргумент нејзино доживување кога и требал професор за оценка и се нашoл некој... нека биде Енис. Тој Енис бил близок со професорот, му се јавил на професорот и професорот и ја ставил оценката. Си помислив: "oвој Енис е можеби онаа deus ex machina која ќе му докаже на нацистот во мене дека чоештината и чоечкото меѓусебие е незапирлив континуитет на љубоф од левијатански пропорции, со повремени дигресии кои во историски контекст се ирелевантни". Ја прашав дали тој Енис има фејсбук. Имал.
Да не тупам, можеш да претпоставиш какви сликички и коментари имаше. Тоа можеби не е доволно за МВР да обвини дека некој е терорист, нали, ама е доволно за ние да знаеме чија агенда обработува или ќе обработува Енис Муслимановски.
Проблемот кај овие медл типови на мекотели е во тоа што тие се типичен пример за историското македонче. "Не е точно, мене ме немаат тепано", "мене Фахруд колку шо ми помогнал, Митре толку ми одмогнал", "во Лабуништа сум си поминал најубаво, тој одмор нема да го заборавам, газдата беше срцка". Нив не ги болело, нив не им се случило ништо, тие немале проблем, нив им помогнале еднаш или двапати, им го нашле професорот за оценка, им дале предност пред шалтер, им купиле појадок. Ако се најде некој да ги притисне, користат ефтини спинови и обвинувања дека некој генерализира. До недоглед.
Ја би да баталиш. Нема тука помош. Не помага ни попис, ни статистика, ни Пинк Флојд, ни тајтл "имам завршено факултет" под аватар.
бујрум постави цитат во полза на напишаното.
