Во врска со болдот. Мислам дека е доволно силен аргумент, затоа што е факт утврден и докажан дека актот на набљудување влијае на исходот. Негледам поинаков заклучок, со кој би се објаснило влијанието на набљудувањето кое е субјективен чин, врз исход на експеримент кој е објективен чин, со постојните причинско - последични механизми.
Според мене дистинкцијата помеѓу термините постоење и Свест е вештачка и непотребна, бидејќи означуваат една иста суштина.
Еј ај да напраиме муабет за ова, пошо мислам дека е можен и друг заклучок.
Целисходно на дискусијава морам да применам Кантова (или Платонова?) диверзификација на нуменон и феноменон.
Факти: Кога "материјата/честичката" (лаички да ја дефинираме како локализирана енергија со или без маса) не е набљудувана се наоѓа во состојба на Потенцијал. Односно во состојба на Можност за манифестација. Во моментот на Обзервација, материјата колапснува (физички термин) од потенцијалитет во реалитет и бранот се "претвора" во честичка, односно, бранот, кој по дефиниција е повеќе места во исто време, се локализира.
Е сеа, размислуев нешо, и малце ми е сумљив моментот со колапсот односно манифестацијата.
Зошто? Затоа што во моментот на Обзервација или Мерење, фактички правиме муабет за Феномен. Заклучоците кои ги извлекуваме од дедукција а не обзервација се фактички чиста информација за нуменонот (Стварта сама по себе).
Значи, стварта сама по себе, односно нуменонот се наоѓа во состојба на потенцијал.
Феноменот пак, се наоѓа во состојба на локализиран реалитет.
Дупката помеѓу овие две е Обзерверот.
Е сеа, обзерверот е ограничен на две нивоа. Прво, што е јасно, е сетилното, и самиот епистемиолошки проблем на емпиризмот. А второто ниво шо никој не го спомиња е Софтверот (неам друг збор), односно начинот, принципот на конципирање, на обработка на податоците. Значи, да се изразам лаички, при акумулација на информацијата преку сетилата, веќе сме пронашле начини, преку технолошки алатки да ги избегнеме сетилните кочници. Она за кое не сме, и не можеме (претпоставувам) да изнајдеме начин да го избегнеме проблемот е начинот на кој таа информација ќе биде конципирана. Е сеа, Софтверот, односно Чистиот Ум на Кант, функционира на начинот на кој што функционира, и само така. Значи, е ограничувачки. Затоа што не функционира на сите можни начини, туку само на начинот на кој фунцкионира. Е сеа, Чистиот Ум, или софтверот, као сакаш, при процесирање на информацијата, можам да заклучам дека инфото го лепи на канвас од простор и време. Бидејќи, како поинаку? Е сеа, интересното. Размислувајќи за нуменонот, односно Бранот кој се наоѓа во состојба на Потенцијал, се сетив дека концептот на Потенцијал воопшто не ни можев да го разберам во прва средно коа учевме за струја, проводници, курац палац. Пробувајќи да го разберам, сфатив дека, неможеш да Замислиш Потенцијал. Шродингеровата мачка? Ај пробај да замислиш мачка што е мртва и жива во исто време? Неможеш. Како да замислиш состојба на Потенцијал? Како да замислиш нешто што е, и не е, во исто време. И тука ми светна. Квантните физичари кога зборат за бранот (потенцијалитетот) велат дека при актот на обзервација тој потенцијалитет се реализира во реалитет, односно бранот колапснува (се реализира) во локалитет. Она што не го приметуваат е дека мешаат баби и жаби, односно нуменон и феноменон. Она што ја уствари си го поставувам како прашање е, дали Бранот навистина (реално, објективно, као сааш) Колапснува во Реалитет, или пак Бидејќи при актот на Обзервација, Обзерверот ради неможноста за контемплација на Потенцијалитетот, истиот го перцепира како Локалитет. Односно, дали Нуменонот како Бран си останува да постои, а не колапснува во честичка/материја/локалитет, туку Ние феноменолошки така го доживуваме бидејќи можеме да гледаме само Дел од Вистината. Односно, со овој Мозок, со овој алат, ние на Нуменонот гледаме низ Клучалка. Кога гледаме низ клучалка Потенцијалитетот го Гледаме како Реалитет, што воопшто не мора да значи дека бранот колапснува во честичка, туку дека ние Бранот Мораме да го конципираме како Честичка, бидејќи, како поинаку? Неможеш да замислиш Бран, неможеш да размислуваш надвор од законите на Логиката, а, со знаењето што го имаме од квантната физика, е очигледно дека универзумот не се води по законите на Логиката, туку Ние универзумот го Перцепираме по законите на Логиката. Затоа што кога не го перцепираме, се однесува не логично.
What u think?
