заеби фотографија на која и оценуваш технички карактеристики на апарат место окото на фотографот и сцената која ја фатил. Тоа се манифестира во коментари од типот “Брат, срча ти е сликата“... “ејјј шо вака како зрнеста испадна..“ “не ти се чини како матна да е...“ тоа е само еден чеекор над она “колку мегапиксели ти е апаратот“. Било кој град фоткан од рид на статив ќе даде слична слика, дури нема ни да познаеш дали е сараево или скопје или чачак... тро поинакви ќе бидат градови покрај езеро, море али и тоа се фотки без прикаска. 10 фотографи во една вечер да застанат на ридот и сликаат осветлен град ќе извадат 10 исти “прикаски“ на кои после ќе се оценува кој објектив е поостар и кој сензор има помал шум. Зато се зема Канон 6Д кој ќе извади перфект слика и на ИСО 12800 и крај на прикаската. Фотка каде се доловени луѓе, ноќен живот, улици па макар зрнеста, со подизместен фокус, црно бела... е то мене ме возбудува (само шо го напишав тоа ми се укрутија брадавиците)
Сачекај Blue Hour идучи пут, многу поише светло има и многу помалце ноис, и плус ќе добиеш поубаи силуети од планините за да ти дае чувство на рамка и дистанца. Вака ради light polution, се спаја небо со земја, а и пошо небото е ќумбе црно се праи шитлоуд оф ноиз.
