Freedom2say
only the sky is the limit
- Член од
- 23 август 2010
- Мислења
- 196
- Поени од реакции
- 229
Верувам дека сите од средовечната генерација се сеќаваат на книжулето наречено „Краснопис“ во кое не учеа да веземе убаво извиткани ракописни букви. Некаде во второ одделение. И денес се уште ракописните букви се изучуваат и кај нас и во најголем дел од светот.
Пред неколку дена читајќи за еден криминален случај во САД, известувачот имаше ставен голем акцент на тоа што сведокот во судницата не можел да прочита одреден текст бидејќи „не знаел да чита ракописни букви“. Ова ме потсети на една полемика од пред година-две во Македонија (која мислам е уште актуелна) за судбината на ракописната азбука. Во САД веќе има неколку држави во кои со закон е укинато нејзиното изучување. Аргументите се дека во ера на компјутери и се поголем технолошки напредок, учењето на ракописните букви е непотребно оптеретување на децата. Ионака се е напишано со печатни.
Дали сметате дека овој аргумент држи место и истото треба да се примени кај нас?
Иако ракописното писмо станува нешто ептен индивидуално еднаш кога ќе се усвои, мене лично би ми недостигал тој индивидуализам на изразот.
За ракописните букви нели има и цела една наука - графологија, која досега се покажала како некаков фактор во криминалистиката и психологијата при анализа на профилот на некоја личност.
Какво е Вашето мислење?
Пред неколку дена читајќи за еден криминален случај во САД, известувачот имаше ставен голем акцент на тоа што сведокот во судницата не можел да прочита одреден текст бидејќи „не знаел да чита ракописни букви“. Ова ме потсети на една полемика од пред година-две во Македонија (која мислам е уште актуелна) за судбината на ракописната азбука. Во САД веќе има неколку држави во кои со закон е укинато нејзиното изучување. Аргументите се дека во ера на компјутери и се поголем технолошки напредок, учењето на ракописните букви е непотребно оптеретување на децата. Ионака се е напишано со печатни.
Дали сметате дека овој аргумент држи место и истото треба да се примени кај нас?
Иако ракописното писмо станува нешто ептен индивидуално еднаш кога ќе се усвои, мене лично би ми недостигал тој индивидуализам на изразот.
За ракописните букви нели има и цела една наука - графологија, која досега се покажала како некаков фактор во криминалистиката и психологијата при анализа на профилот на некоја личност.
Какво е Вашето мислење?