Очигледно е тоа, нели?...
Па сеа, ако Ти кажам, тоа веќе нема да биде покајание „во себе„, туку покајание и пред Тебе и пред целиов форум, така?...
И шо е сеа поентава, му се бришат гревовите на детево, оние од Адам и од неговите родители шо ги наследило, ама понатака тоа исто дете во понатамошниот живот ке живее како грешно битие ( несовршено, нели поради несовршеноста од адам, нонстоп ќе праи грешки и мали и големи) шо значи дека му се брише, ама не му се брише гревот( несовршеноста) шо ја наследил од Адам, така?
Ја не ти викам сега да ми се исповедаш мене, него процедурата те прашувам.. на местото кај шо ги кажуваш гревовите ќе каеш му ги кажав грешките ...Очигледно е тоа, нели?...
--- надополнето: 17 април 2013 во 15:20 ---
Па сеа, ако Ти кажам, тоа веќе нема да биде покајание „во себе„, туку покајание и пред Тебе и пред целиов форум, така?...
Воопшто не ги наведов гревовите од родителите од бебето: тие си остануваат нивни гревови.
Кога велам нема процедура мислам на точни упатства в врска со изведувањето.. како шо ти реков и претхдно кажани се само најважните работи... другото останува на секој човек да си го прави како што знае, и мисли дека исправно треба..
Како ќе живее бебето или возрасниот кои се крстени, тоа ќе биде нивен избор, кој ќе паѓа на нивниот грб, како нивни, лични гревови.
Секако дека го нема Чорбаџијата, а и не може да извади никаков цитат, оти таков цитат не ни постои во Светото Писмо.
Значи, можам да се покајам како ќе ми текне, а Бог во секој случај и „аутоматски„ ќе ми ги прости гревовите, така?....
И шо е сеа понтава, на бришење наследен грев од адам, кое детето во понатамошниот живот ќе го изразува? Пошто личните гревови кое детево ќе ги прави како што рече ти, на негов грб шо ќе паднат ќе бидат последица на оној „избришениот“ грев при неговото крштавање како бебе, адамовата наследна несовршеност... ја убаво те сфтив и те сфаќам, ама пак не е логично
И шо е сеа понтава, на бришење наследен грев од адам, кое детето во понатамошниот живот ќе го изразува? Пошто личните гревови кое детево ќе ги прави како што рече ти, на негов грб шо ќе паднат ќе бидат последица на оној „избришениот“ грев при неговото крштавање како бебе, адамовата наследна несовршеност... ја убаво те сфтив и те сфаќам, ама пак не е логично
И шо е сеа понтава, на бришење наследен грев од адам, кое детето во понатамошниот живот ќе го изразува? Пошто личните гревови кое детево ќе ги прави како што рече ти, на негов грб шо ќе паднат ќе бидат последица на оној „избришениот“ грев при неговото крштавање како бебе, адамовата наследна несовршеност... ја убаво те сфтив и те сфаќам, ама пак не е логично
Ja od preska ti kazuvam sto e najvazno i upatstvata koi biblijata gi dava, ako se pridrzuvas kon tie upatstva, da drugoto moes da go pravis po tvoja zelba.. i molimte ne gi postavuvaj istite prasanja odnovo i odnovo.. vrati se nekolku strani na forumov gi imas istite prasanja ubavo odgovoreni... me mrzi vekje po stopati da pisuvam eden isti referat.. ako ne se soglasuvas so mene slobodno kazi si.. ne baraj nekoi drugi objasnuvanja od mene poso ja celo vreme istoto ke ti ko kazuvam i poftoruvam...
Поентата е во следното: со кршетвањето бебето се ослободува од наследениот/првородниот грев од нашите пра-родители и може да отпочне да живее чисто, бебешки, со тоа што до одредена возраст, обично до 7 год., за крстеното бебе се грижи кумот, кој ќе го води во верата.
Не бе чедо, знам дека се повторуваш, тоа веќе го воочив.... ne baraj nekoi drugi objasnuvanja od mene poso ja celo vreme istoto ke ti ko kazuvam i poftoruvam...
Да ама нели секоја можна грешка е плод на наследениот грев.. ја не ти зборам за којзнае какви гревови... зашто прво мало дете не е ни свесно дали прави некој голем или тежок грев... ја ти зборам за секакви гревови значи буквално се она што се сматра како грев или грешка ... започнувајки од оние најмалите.. коа ќе скршиш чаша, не е тоа грешка? или незнам што јас друго..
Епа што е поетата? Ти ги повторуваш истите прашања, јас истите одговори. Ако не ти се задоволителни, барај си одговор од друг, слободно кажи си бе „чедо“
Не мораш да постиш за да се причестиш. Постењето како предуслов за причест го измисли католичката црква (а потоа го наследија православнтие цркви). Во Библијата нема никаде да најдеш пост како предуслов за причест. Напротив, кога ќе се решиш да ја читаш Библијата ќе дојдеш и до овој цитат:
Цитат за што?
Ако на ова се додаде дека во православието таканаречените „светите тајни“ може да ги извршува само свештеник, излегува дека без посредство на свештениците нема спасение на душата човекова. А пред малку видовме дека свештеници немало во раната Христова Црква. Значи според православието следи дека апостолите и црквите кои тие ги формирале, па и нивните следбеници сите тие ќе горат во пеколот затоа што немале свештеници, а немале ни православни верувања
Ме интересира од каде ти се овие верувања дека ние се искупуваме од гревовите со помош на постење? Од некоја книга ги прочита? Некој ти ги кажа? Можеби во хороскоп ги прочита? Или каде?
