Црковната казна, т.н. епитимија или црковната клетва, ја одредува самата Црква, т.е. духовниците и високото свештенство. Доказ во Билбијата не барај, оти Црквата ја напиша Библијата, односно, Библијата не ја створи Црквата.
Значи ЦРКВАТА е пред Библијата? Зарем библијата не е Божји говор, зашто да ја пише тогаш црквата?
1. Стариот Завет е привот дел од Светото Писмо и тој се однесува само на евреите, кои во старозаветните времиња, беа одбраниот народ Божји.
1. Тоа е страрозаветна одредба и начин на казнувае на таквите блудници.
Да.
Зависи што подразбираш под изразот „Божји говор„.
1. Па ако Сариот завет се однесува само за евреите од “старозаветните времиња“, зошто тогаш се користи во христијанството кога христијанството е нешто друго од еврејството? Кога веќе е стариот завет е првиот завет од писмото, зошто кога цитираме некои цитати од нив, не ги прифаќате, зарем тие цитати не се однесуваат за сите вас?
Значи практично е невозможно да живееме во држава која ќе функционира на христијански закони,темелени на библијата,преданијата или како веќе?
а зашто некој атеист да мора да живее во христијанско управувава земја?
Да се надополнам на МИКИ1. Во писмото до Коринтјаните апостол Павле ги поучил за оние кои и покрај поуките не се однесуваат како што доликува а и понатаму доаѓаат во црквата да бидат исфрлени (1Коринт. 5:11-13). Оваа практика може да се најде во помалите места каде сите се знаат меѓу себе т.е има само една или две цркви. Во големите градови практички е невозможно да се води ваква контрола.
Секој нормален духовник би ти одговорил:Ме интересира дали:
За време на велигденските пости (знам се што сме да се јаде, а што не ) е грев да се има односи со партнерот.
Во големите градови нема само една голема црква... Плус црквата е поделена на помали единици - парохии. Парохискиот свештеник е ДОЛЖЕН да си ја познава својата паства. За жал, се` друго е само парохиски свештеник = верски сервисер.
Поглемиот дел од Стариот Завет навистина се однесува само на евреите. Но не се‘, така да Црквата се‘уште ги користи и прифаќа и Постанокот, и мудростите, пророштвата и псалмите, кои се безвременски.
Стар завет е христијански назив за збирка книги (свитоци) кои се однесуваат за Евреите во времето кога Бог имаше сојуз (завет/договор) со нив да ги води да бидат негов избран народ. Денес христијаните книгите од Стариот завет ги прифаќаат со историска вредност т.е да ги дознаат почетоците на верувањето во Бог и неговата намера за испраќање на Месијата со кој започнува Новиот завет. Христијаните го користат Стариот завет да видат какви биле пророштвата за Месијата за да го потврдат идентитетот на Исус (Матеј 5:17).
На Бога, не му се потребни од Него напишани книги, оти ако Он сака нешто да им објави или пренесе на луѓето, за таа намера тука се ангелите Божји.
Во Стариот Завет, Израилот ја чинел/составувал старозаветната Црква.
Мојсеј, на пример, кога го запишувал Постанокот, бил очевидец на настаните кои ги запишувал.
Еве што напишав синоќа, цитирам:
“ Целото Писмо е од Бог вдахновено и е полезно за поучување, за прекорување, за поправање и за воспитување во праведност, за да биде Божјиот човек совршен и подготвен за секое добро дело.“
Ако навистина живееме во теократски уредена држава, кај ќе им биде местото на атеистите, паганите, сатанистите или иноверците во таа држава?...
каменување на плоштад?
Бог не рекол ни да живееме во демократска држава па еве живееме.
Па не знам јас те прашувам тебе,дали христијанството има решение за таквите кога би живееле во теократски уредена држава.