Скопје 2014 (Генерална дискусија)

  • Креатор на темата Креатор на темата Принцезичка
  • Време на започнување Време на започнување

Дали го одобрувате проектот Скопје 2014?


  • Вкупно гласачи
    593
Трансформацијава ќе била како трансформацијата на поштата или на владата? Или можеби на фасадите на зградине на центар? :D


Знаеш, крај краева може да си се зезаме овде, ама факт е дека на преродбенициве им појде од рака да убијат град. И тоа не е толку чудно, ако се знае ликот на таткото на новото Скопје, професор Косто. Детето на таткото личи, за жал...

Еј, погоре имаше текст во кој името на модерниов татко стои во иста реченица со Танге! Чуда!
 
За МОБ нема да коментирам,но на ГТЦ му е неопходно реновирање и враќање на модерниот изглед,незнам зошто реновирањет на ГТЦ ти смета.
А за некои од спомениците би се согласил со тебе,Јустинијан,Цар Самоил,Ченто многу грдо изгледаат.
Доста од спомениците се и лошо распределени затоа малку натрупано и агресивно делува плоштадот,малку без вкус,но сепак подобро него што беше.

Од каков материјал е споменикот на Александар да не знаеш?:)

Реновирање да, но огрдување на фасадите со таканаречена декорација НЕ........
ГТЦ е еден од најважните модерни објекти во Скопје, дело на големиот македонски архитект.....

Не требаше воопшто да има скулптури на плоштад, ако мораше за александар да има, нека ја има во некој парк.....

Центарот требаше да се затвори малку, но со модерни објекти, по можност да се добијат и нови начини на искористување на просторот, нови намени, итн......

НО, се што направија е еден грд проект......
Жал мие е да признам, иако милиони се трошени, најверојатно треба да гласаме за сдсм само да отстрани нешто за срамот да биде помал, да вклучи некои архитекти кои не мора да се странски, да се вклучи елитата на арх. фак............
 
Остави што не требаше да се ревитализираат тие срање објекти што останаа, овие и тие модерните почнаа да ги огрдат..........
Ако случајно планираат на МОБ да му прават нешто или ГТЦ, тогаш ќе гладуем сред плоштад, ис сигурен сум дека ќе ми се придужат сите нормални луѓе.........
На ГТЦ ќе му дигаат уште еден кат и ќе го затворат. Фасадата можеш да претпоставиш каква ќе биде. Спремај се за гладување. :D
 
Реновирање да, но огрдување на фасадите со таканаречена декорација НЕ........
ГТЦ е еден од најважните модерни објекти во Скопје, дело на големиот македонски архитект.....

Не требаше воопшто да има скулптури на плоштад, ако мораше за александар да има, нека ја има во некој парк.....

Центарот требаше да се затвори малку, но со модерни објекти, по можност да се добијат и нови начини на искористување на просторот, нови намени, итн......

НО, се што направија е еден грд проект......
Жал мие е да признам, иако милиони се трошени, најверојатно треба да гласаме за сдсм само да отстрани нешто за срамот да биде помал, да вклучи некои архитекти кои не мора да се странски, да се вклучи елитата на арх. фак............


Мада не би се сложила дека во рушењето на она што е изградено е решението. Рушењето кошта. Значи, ако некој сака да руши, па ќе одат милиони, овој пат у ѓубре...
 
Реновирање да, но огрдување на фасадите со таканаречена декорација НЕ........
ГТЦ е еден од најважните модерни објекти во Скопје, дело на големиот македонски архитект.....

Не требаше воопшто да има скулптури на плоштад, ако мораше за александар да има, нека ја има во некој парк.....

Центарот требаше да се затвори малку, но со модерни објекти, по можност да се добијат и нови начини на искористување на просторот, нови намени, итн......

НО, се што направија е еден грд проект......
Жал мие е да признам, иако милиони се трошени, најверојатно треба да гласаме за сдсм само да отстрани нешто за срамот да биде помал, да вклучи некои архитекти кои не мора да се странски, да се вклучи елитата на арх. фак............
Проектот го нагрди само натрупаноста ништо повеќе,требаше само малку подобро да се организира поставеноста на спомениците,на пример како што ти спомна во некој парк и слично.
Не зборам јас за кинџурење на ГТЦ туку реновирање со некој понов мермер,поставување на повеќе модерни лифтови,поставување поубава-поавтентична реклама,лимовите горе што се да се заменат со нешто по современо итн.

Доколку се отстранат спомениците т.е ги срушат би било глупост бидејќи огромни пари се дадени за истите,подобро би било кога би се сменила владеачката гарнитура да се постават на други локации,подобро да се организираат,по паркчиња,на некоја поголема раскрсница и слично.

Верувај воопшто не се исплати да се срушат,бидејќи ти си ги плаќал од твојот џеб,од данокот кој го плаќаш е сега пошто си ти Албанец и ако нешто друго ти смета кај спомениците тоа е веќе друга дискусија за која не би дискутирал на оваа тема.:)
 
Мада не би се сложила дека во рушењето на она што е изградено е решението. Рушењето кошта. Значи, ако некој сака да руши, па ќе одат милиони, овој пат у ѓубре...

Едните переа пари со градење, другите со рушење.......

Но можат понатаму да вклучат други разумни архитекти...
 
Рушење никако, не доаѓа у предвид, што се направило се направило, ама преместување на некои дефинивно е потребно. Не е потребно многу, малце поразумен планер може стварно центарот многу поубав да излгеда.
 
Проектот го нагрди само натрупаноста ништо повеќе,требаше само малку подобро да се организира поставеноста на спомениците,на пример како што ти спомна во некој парк и слично.
Не зборам јас за кинџурење на ГТЦ туку реновирање со некој понов мермер,поставување на повеќе модерни лифтови,поставување поубава-поавтентична реклама,лимовите горе што се да се заменат со нешто по современо итн.

Доколку се отстранат спомениците т.е ги срушат би било глупост бидејќи огромни пари се дадени за истите,подобро би било кога би се сменила владеачката гарнитура да се постават на други локации,подобро да се организираат,по паркчиња,на некоја поголема раскрсница и слично.

Верувај воопшто не се исплати да се срушат,бидејќи ти си ги плаќал од твојот џеб,од данокот кој го плаќаш е сега пошто си ти Албанец и ако нешто друго ти смета кај спомениците тоа е веќе друга дискусија за која не би дискутирал на оваа тема.:)

Проектот има ТОТАЛНО ПОГРЕШЕН СТИЛ......
не е проблем натрупаноста.......
Не би сакал воопшто да има скулптури, ако морало да има, би се одлучил даима апстрактна форма што никогаш не би дознале што навистина значи скулптурата, дури и романи да пишуваме за мистериозната скулптура............
Нема врска што сум албанец, овде пишувам како граѓанин.......
 
Рушење никако, не доаѓа у предвид, што се направило се направило, ама преместување на некои дефинивно е потребно. Не е потребно многу, малце поразумен планер може стварно центарот многу поубав да излгеда.


Точно во ова што го збориме е трагедијата. Направена е непоправлива штета. Генерации нема да можат да се ослободат од оваа тродимензионална моронштина.

Како на јуриш му се нафрлија на Скопје, просто не ми се верува.
Во никој случај не сум против промени; како што претходно имам спомнато, интервенции во град се прават осмислено, врз база на студии и се прават во поголем временски распон. Ние за две-три години тотално го изменивме ликот на Скопје-сега коа мислам со што да го споредам, на памет ми паѓаат оние ужасни тетки од по 70 години со напумпани усти, импланти во образите-кои сакајќи да изгледаат помладо, попожелно-успеваат да се изменат до непрепознатливост...ете тоа е нашето Скопје-жива гротеска!
 
Кога партии одлучуваат за култура, така е. Споменициве и градбиве искачаат како бубуљици кај пубертетлија. Збориме за вековни традиции, исконски кралства, а се однесуваме како пубертетлии. Наместо граѓански, државен, културен, демографски,...наместо општествен развој добиваме национализам, несигурност, се поголема сиромаштија и игри на работ на конфликти.
Зад архитектурата на која се трошат огромни суми пари во време на криза, да се протнува еден па друг и трет национализам е крајно глупо во моментов и во вака поставена држава, посебно што ова е со амин на властите.
Како од Ск Центар, така и од другите населби кои не се дел од Ск. Центар 2014.

Еве што и балканот говори за нас
„Скопје 2014“ не престанува да го шокира Балканот!
Единствената земја од Балканот која одвојува најголем процент од буџетскиот колач за култура - ги троши на контроверзен проект по многу основи. Тоа е национал-патриотска културна стратегија, опасна по многу нешта. Она што сега се случува во македонската метропола тешко може да влезе во категоријата: култура.
Ова беа само дел од забелешките за владиниот проект „Скопје 2014“ кои ги изнесоа уметници, културни работници и менаџери, носители на функции во културни институции и организации од Балканот, новинари ..., кои изминатата недела се собраа да бидат дел од регионалната конференција „Балканска културна политика – Што (да) се прави?“, што се одржа во „Дом Омладине“ во Белград, како завршен настан од тригодишниот проект „Балканска иницијатива за културна соработка, размена и развој“, (БИЦЦЕД).
На настанот кој беше во организација на Балканската истражувачка новинарска мрежа, (БИРН), учесниците, меѓу другото, најмотивирани беа да говорат токму за тековниот владин проект „Скопје 2014“, за кој, како што рекоа, се трошат стотици милиони евра, и тоа не толку на национален, колку на националистички концепт.
-Она што е интересно е што во регионот најголем процент за култура од буџетот одвојува Македонија, и тоа 2, 5 отсто, наспроти 0, 6 Србија, 0, 7 Хрватска и 0, 8 Босна и Херцеговина. Но, токму оваа држава е и пример дека можеби ќе посакате вашата земја и да не посветува баш толку внимание на културата ако дознаете што се се случува таму. Повеќе би сакал Босна да не вложува во културата, отколку да вложува како Македонија. Па кај нас, колку и да сакаме да критикуваме, не постои таков радикален однос кон националниот идентитет, рече Нихад Крешевљаковиќ, директор на „Сарајевски ратни театар“, (САРТР).
Неговиот став го подели и Лола Јоксимовиќ, претставник од „Културната Контакт Точка“ од Белград, која неодамна се вратила од Скопје.
-Прво бев изненадена од градителскиот поход, а потоа и шокирана откако видов што се е на градителското „мени“ - рече таа.
Инаку, на генералната тема поставена уште пред три години, на старт на проектот на БИРН, „Дали постои политичка волја за промени во културата, и кога нејзиното значење во 21 век ќе биде признато во регионот“, покрај претставниците од Србија и гостите од Хрватска, Босна и Херцеговина, Словенија, Црна Гора, Албанија и Косово, во три различни панел-дискусии говореа и македонските претставници, Роберт Алаѓозовски, културен консултант и критичар, Искра Гешоска од Асоцијацијата на независната културна сцена „Јадро“, Сашо Станојковиќ, уметник од Скопје, како и Небојша Илијевски од Центарот за медиумски активности и „Нуклеус.тв“.
-Се даваат по 500 милиони евра за скапи национални бронзени споменици, а целосно во сенка се поставува живата уметност, современата култура – рече Алаѓозовски.
Тој истовремено потсети и на драфт верзијата на националната културна стратегија (2012-2017), за која нагласи дека „нема јасни цели, туку претставува документ каде се е возможно, и во исто време, со тоа и – невозможно, зошто за над 200 цели постојат само 50 точки од акциониот план.
Станојковиќ, пак, го презентираше својот уметнички изложбен проект кој претставува протест на стечајните уметници во рамки на галериски простор, зошто, нивниот, онаму каде што имаат право да го изразат незадоволството генерирано од транзицијата без граници, пред Собранието, сега е узурпиран од „дизнилендовска“ плејада од скулптури и споменици, („Простор за протест“).
-Се плашам дека сега за време на патувањето назад од Белград до Скопје ќе ме пречека уште еден, нов споменик – рече Станојковиќ.
Небојша Илијевски од ЦМА во својата дискусија истакна дека македонската влада станала свесна за употребата на културата како моќен фактор со кој може да се собираат поени, па тоа сега оди и до екстремности на злоупотреба.
-Градењето на споменици без број не води никаде. Што е со публиката? Каде е публиката? Таа не се чувствува секаде повикана, рече тој, додавајќи дека на културата и недостига претприемачки дух.
За позитивен пример, пак, во оваа насока, тој во своето излагање го посочи примерот со регионалната платформа „Лице в лице“, за која координатор во Македонија е ЦМА, а чија цел, една од многуте, е и изнесување на уметноста надвор од затворените простори, поблиску до консументите.
Повеќето дискутанти на белградската конференциска средба се сложија дека земјите во регионот имаат речиси ист тип проблеми, а тоа се крути закони во културата, но и недоволно средства за работа на културните институции.
Дополнителен проблем е што доколку некои од нив обезбедат помош од странски донатор, истите веднаш бидуваат избришани од листата на поддржани од државата.
-Во Македонија се случува монополизација на културните ресурси. Културниот простор стана државен монопол, привилегија на новите класи, а ние сме сведоци на страшна децентрализација. Министерството за култура, пак, е главен арбитер, а владата е промотор на декоративна политика. Нужно е најитно одвојување на она што значи експертско мислење од партиско – рече Гешоска од „Јадро“.
Јелена Кнежевиќ, директорка на театарот „Битеф“, истакна дека кризата во јавниот буџет на Србија најпрво ја почувствувала културата, зошто овој фестивал заради намалениот буџет е принуден да бара дополнителни спонзорства.
-А, за нив, што е најлошо, повторно одлучуваат партиите.
 
Кога партии одлучуваат за култура, така е. Споменициве и градбиве искачаат како бубуљици кај пубертетлија. Збориме за вековни традиции, исконски кралства, а се однесуваме како пубертетлии. Наместо граѓански, државен, културен, демографски,...наместо општествен развој добиваме национализам, несигурност, се поголема сиромаштија и игри на работ на конфликти.
Зад архитектурата на која се трошат огромни суми пари во време на криза, да се протнува еден па друг и трет национализам е крајно глупо во моментов и во вака поставена држава, посебно што ова е со амин на властите.
Како од Ск Центар, така и од другите населби кои не се дел од Ск. Центар 2014.

Еве што и балканот говори за нас
„Скопје 2014“ не престанува да го шокира Балканот!
Единствената земја од Балканот која одвојува најголем процент од буџетскиот колач за култура - ги троши на контроверзен проект по многу основи. Тоа е национал-патриотска културна стратегија, опасна по многу нешта. Она што сега се случува во македонската метропола тешко може да влезе во категоријата: култура.
Ова беа само дел од забелешките за владиниот проект „Скопје 2014“ кои ги изнесоа уметници, културни работници и менаџери, носители на функции во културни институции и организации од Балканот, новинари ..., кои изминатата недела се собраа да бидат дел од регионалната конференција „Балканска културна политика – Што (да) се прави?“, што се одржа во „Дом Омладине“ во Белград, како завршен настан од тригодишниот проект „Балканска иницијатива за културна соработка, размена и развој“, (БИЦЦЕД).
На настанот кој беше во организација на Балканската истражувачка новинарска мрежа, (БИРН), учесниците, меѓу другото, најмотивирани беа да говорат токму за тековниот владин проект „Скопје 2014“, за кој, како што рекоа, се трошат стотици милиони евра, и тоа не толку на национален, колку на националистички концепт.
-Она што е интересно е што во регионот најголем процент за култура од буџетот одвојува Македонија, и тоа 2, 5 отсто, наспроти 0, 6 Србија, 0, 7 Хрватска и 0, 8 Босна и Херцеговина. Но, токму оваа држава е и пример дека можеби ќе посакате вашата земја и да не посветува баш толку внимание на културата ако дознаете што се се случува таму. Повеќе би сакал Босна да не вложува во културата, отколку да вложува како Македонија. Па кај нас, колку и да сакаме да критикуваме, не постои таков радикален однос кон националниот идентитет, рече Нихад Крешевљаковиќ, директор на „Сарајевски ратни театар“, (САРТР).
Неговиот став го подели и Лола Јоксимовиќ, претставник од „Културната Контакт Точка“ од Белград, која неодамна се вратила од Скопје.
-Прво бев изненадена од градителскиот поход, а потоа и шокирана откако видов што се е на градителското „мени“ - рече таа.
Инаку, на генералната тема поставена уште пред три години, на старт на проектот на БИРН, „Дали постои политичка волја за промени во културата, и кога нејзиното значење во 21 век ќе биде признато во регионот“, покрај претставниците од Србија и гостите од Хрватска, Босна и Херцеговина, Словенија, Црна Гора, Албанија и Косово, во три различни панел-дискусии говореа и македонските претставници, Роберт Алаѓозовски, културен консултант и критичар, Искра Гешоска од Асоцијацијата на независната културна сцена „Јадро“, Сашо Станојковиќ, уметник од Скопје, како и Небојша Илијевски од Центарот за медиумски активности и „Нуклеус.тв“.
-Се даваат по 500 милиони евра за скапи национални бронзени споменици, а целосно во сенка се поставува живата уметност, современата култура – рече Алаѓозовски.
Тој истовремено потсети и на драфт верзијата на националната културна стратегија (2012-2017), за која нагласи дека „нема јасни цели, туку претставува документ каде се е возможно, и во исто време, со тоа и – невозможно, зошто за над 200 цели постојат само 50 точки од акциониот план.
Станојковиќ, пак, го презентираше својот уметнички изложбен проект кој претставува протест на стечајните уметници во рамки на галериски простор, зошто, нивниот, онаму каде што имаат право да го изразат незадоволството генерирано од транзицијата без граници, пред Собранието, сега е узурпиран од „дизнилендовска“ плејада од скулптури и споменици, („Простор за протест“).
-Се плашам дека сега за време на патувањето назад од Белград до Скопје ќе ме пречека уште еден, нов споменик – рече Станојковиќ.
Небојша Илијевски од ЦМА во својата дискусија истакна дека македонската влада станала свесна за употребата на културата како моќен фактор со кој може да се собираат поени, па тоа сега оди и до екстремности на злоупотреба.
-Градењето на споменици без број не води никаде. Што е со публиката? Каде е публиката? Таа не се чувствува секаде повикана, рече тој, додавајќи дека на културата и недостига претприемачки дух.
За позитивен пример, пак, во оваа насока, тој во своето излагање го посочи примерот со регионалната платформа „Лице в лице“, за која координатор во Македонија е ЦМА, а чија цел, една од многуте, е и изнесување на уметноста надвор од затворените простори, поблиску до консументите.
Повеќето дискутанти на белградската конференциска средба се сложија дека земјите во регионот имаат речиси ист тип проблеми, а тоа се крути закони во културата, но и недоволно средства за работа на културните институции.
Дополнителен проблем е што доколку некои од нив обезбедат помош од странски донатор, истите веднаш бидуваат избришани од листата на поддржани од државата.
-Во Македонија се случува монополизација на културните ресурси. Културниот простор стана државен монопол, привилегија на новите класи, а ние сме сведоци на страшна децентрализација. Министерството за култура, пак, е главен арбитер, а владата е промотор на декоративна политика. Нужно е најитно одвојување на она што значи експертско мислење од партиско – рече Гешоска од „Јадро“.
Јелена Кнежевиќ, директорка на театарот „Битеф“, истакна дека кризата во јавниот буџет на Србија најпрво ја почувствувала културата, зошто овој фестивал заради намалениот буџет е принуден да бара дополнителни спонзорства.
-А, за нив, што е најлошо, повторно одлучуваат партиите.
СДСМ не престанува да нѐ шокира!


Од Македонија, на собирот во Белград присуствувале четворица, од кои едниот, Роберт Алаѓозовски, е претседател на Советот за култура на СДСМ, а Искра Гешоска член на истиот тој совет. Но, се разбира, партиската припадност на лицата е скриена за граѓаните да ја голтнат мамката дека нашата држава била претставена од независни интелектуалци, културни работници и критичари

irenaradovanovik-nova[27].jpg


transparent.gif

„‘Скопје 2014‘ не престанува да го шокира Балканот“. Бомбастичен наслов во еден медиум, кој привлекува внимание да се прочита текстот и да се открие кој институт спровел истражување на балканско ниво за медиумот да донесе таков заклучок. Но од напишаното ќе разберете дека не се работи за никакво испитување на јавното мислење на Балканот, туку станува збор за настан организиран од Балканската истражувачка медиумска мрежа-БИРН, на кој уметници, културни работници и менаџери, новинари од неколку ексрепублики на СФРЈ, плус Албанија, во Дом омладине во Белград дебатирале за културната политика на Србија, Босна и Херцеговина, Албанија и на Македонија. Од кај нас на собирот присуствувале четворица, од кои едниот, Роберт Алаѓозовски, е претседател на Советот за култура на СДСМ, а Искра Гешоска член на истиот тој совет. Но, се разбира, партиската припадност на лицата е скриена за граѓаните да ја голтнат мамката дека нашата држава била претставена од независни интелектуалци, културни работници и критичари. Тоа е старата практика на членовите на СДСМ - на јавноста да ѝ се претставуваат како професионалци, независни интелектуалци, чие мислење вреди да се земе предвид, додека сите други со поинакво мислење се партиски војници на актуелната власт. Она што загрижува е дека така сакаат да се претстават и во другите држави и партиската директива да ја шират како единствената вистина за тоа што ни се случува во Македонија.

И што постигнаа нашите „културњаци“?

Прво, собир во Дом омладине асоцира на едни поранешни времиња, кога мислењето на Белград беше многу битно и од него се раководеа комунистичките партии, кои потоа ги спроведуваа директивите. Значи, сѐ што е добро за Белград мора да биде добро и за Скопје, и сѐ што е лошо за Србија мора да биде лошо и за Македонија. Има и такви што ќе кажат дека треба да се напушти таквото гледање на нашиот северен сосед како застарено. Но, еве, и да се стори тоа, прашање е зошто некој има потреба постојано да плаче по околните држави за нашите внатрешни работи и да говори дека овде ништо не е добро, дека владата преку проектот „Скопје 2014“ спроведува не национален, туку националистички концепт, дека се фрлаат пари за да се изгради „дизниленд“ спроти Собранието на РМ и сл. Дали во СДСМ мислат дека тоа ќе ги врати на власт? На крајот на краиштата, од кого партијата на Бихаќка бара мандат? Од соседите или од граѓаните на Македонија?

Таквиот став, според кој мислењето на странците за нас е многу битно, досега на СДСМ не му донесе ништо добро. Напротив, казната постојано стигнува на избори. Од нивната политика на климање со глава и без приговор исполнување сѐ што ќе стигне како директива од надвор и ден-денес ги чувствуваме последиците. Почнувајќи од промената на името за два месеци, потоа знамето, Уставот, реорганизација на општините итн.

Не е јасно зошто овие луѓе се толку убедени дека мислењето од надвор мора да е исправно. Дали во СДСМ има луѓе што знаат да мислат со своја глава, да креираат политики за доброто на државата, да изградат цврст став по битни национални прашања, да смислат нешто оригинално или имаат намера и натаму да продолжат да чекаат директиви од надвор?

Наместо да го трошат времето на критикување на „Скопје 2014“, можеа да го планираат „Скопје 2020“, да го осмислат изгледот на целата држава. Како не можат да разберат дека критизерството од ваков вид не носи поени кај јавноста. И покрај тоа што катадневно со години плукаат врз градбите во престолнината, сега им била потребна и српската метропола да се доискажат во Дом омладине.

Далеку од тоа дека кој било медиум од соседствово му даде внимание на настанот во Белград, но кај нас за СДСМ беше потребно да се прикаже како нешто многу битно, нешто за што говорат во целиот регион и пошироко, и уште еднаш да се направи обид да се наметне мислењето дека сите се загрижени за „културниот терор“ што во Македонија го спроведува власта. Во медиумите во државите што имале свои претставници на собирот никаде не се споменува дека говорниците биле најмотивирани да говорат за националистичкиот проект „Скопје 2014“, како што се тврдеше во нашиот медиум. Не само што не се споменува туку медиумската покриеност на состанокот е смешна, со по два-три реда напишани во два-три медиуми, и тоа главно за тоа која влада колку пари издвојува за културата и со критики до своите влади дека на уметниците им се даваат малку пари. Но, еве, нашата влада „фрла“ најмногу пари на „небитната“ област, што повторно не чини оти парите се вложувале во националистички проект, како што тврделе нашите претставници.
Толку од „битноста“” што ете цел Балкан е „шокиран“ од градбите во Маке
донија.

Тоа што се говорело во Дом омладине му е битно само на СДСМ, оти нивната партија присуствувала таму. Само не е лошо во иднина на такви собири да бидат поканети лица со инакви мислења оти од презентираното во нашиот медиум излегува дека сите луѓе од културата размислуваат исто, што, пак, асоцира на некои времиња кога демократијата беше мислена именка. Затоа, редно е СДСМ да престане да ја шокира јавноста со манипулации!

Авторот е новинар

Автор: Ирена Радовановиќ
http://www.novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=12712858355&id=13&prilog=0&setIzdanie=22749
 
„Скопје 2020“ :pos:. Дали сте нормални бе, дали сте нормални?
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom