L
Luki Junior
Гостин
Јас ти пишам дека посто одма под Дивидер си е чисто парафразирајне на 2-3 параграфа од првата глава од една книга од Ватс.. The Way of Zen мислам се викаше...Требе да видам... Не ти пишам за 1000+ поста...Види, сум пишувал и секогаш пишувам од мое лично искуство инаку не се нафаќам да рецитирам нечие туѓо искуство... а да тоа што ќе го напишам можда се софпаѓа со други што имале слично искуство па на сличен начин го искажале... ок... а ако си прочитал од мои два поста и со тоа даваш заклучок дека само цитирам, а не давам мое мислење ондак многу плиток заклучок од твоја страна ама нема везе не е ни битно тоа... битен е тој што го набљудува и искусува и тивко го прати моментот како се развлекува низ вечноста на бесконечноста па се до празнината на ништожлукот... Ете Тоа[Tao] е Тоа[Tao] и се во се... и повеќе од се... бидејки е празно во суштината...
Поздрав... од празнината...
П.С. за тоа во болдот... викаш обичен си... а кој е ондак тој и што е тој што го видел тоа и го приметил...(ниту посебен, ниту обичен... тој само е(а не е ни “е„))
А зашо па требе некој да го виде и примете? Шо има да се докажуваме пред некој шо е или не е..
Иначе, најного ме дразнат развлечените зборове со хиперболизирани метафори... И затава не можам да се најдам себе си у тија источни учејна. Дури и Ватс на ногу места го спомнува тава хиперболизирајне, стилизација, и преовеличувајне.. Е тај залак не можам да го преџвакам.