Второто Христово доаѓање

[MIKI1]

Неми е јасно следното.
Како христијани верувате во задгробен живот т.е. во рај и пекол со што дирекно кажувате дека овој живот е со цел да идете во рајот. Тогаш следи дека второто Христово доагање и нема многу смисла.

Има многу смисла, а еве и зашто.
Смртта значи одвојување на духот од телото: телото пропаѓа/се распаѓа, а духот/душата добива привремен суд и привремен „престој„ во Рајот или пеколот, зависно од нејзината состојба. Така, по смртта, само духот човеков е подложен на судење, но не и телото. Со второто Христвово доаѓање, кога душите човекови ќе се вратат во своите овоземни а воскреснати тела, тогаш и духот/душата и телото, двете, заедно (не одвоено, ако по смртта...) ќе ја добијат конечната пресуда: или Рај или пекол.

 

[Lord Raven]

Има многу смисла, а еве и зашто.
Смртта значи одвојување на духот од телото: телото пропаѓа/се распаѓа, а духот/душата добива привремен суд и привремен „престој„ во Рајот или пеколот, зависно од нејзината состојба. Така, по смртта, само духот човеков е подложен на судење, но не и телото. Со второто Христвово доаѓање, кога душите човекови ќе се вратат во своите овоземни а воскреснати тела, тогаш и духот/душата и телото, двете, заедно (не одвоено, ако по смртта...) ќе ја добијат конечната пресуда: или Рај или пекол.

Значи у превод се надевате дека и после смртта со второто Христово доаѓање ке можете да клецате.


П.С. Ај у иднина без вакви одговори или ке почнам да го цитирам Кили

 

[Let 3]

. Со второто Христвово доаѓање, кога душите човекови ќе се вратат во своите овоземни а воскреснати тела, тогаш и духот/душата и телото, двете, заедно (не одвоено, ако по смртта...) ќе ја добијат конечната пресуда: или Рај или пекол.

А ако телото добие пресуда - пекол а душата пресуда - рај?
Ете на пример јас душевно бев против тоа телото да ми ја клецка мажената комшивка али џаба не ме слушаше и пошто телото ми е полнолетно не сакам да јас духовно сносам последици а неодговорното понашање на моето тело.

 

[MIKI1]

Значи у превод се надевате дека и после смртта со второто Христово доаѓање ке можете да клецате.


П.С. Ај у иднина без вакви одговори или ке почнам да го цитирам Кили

Да, само што јас не сум автор на „преводов„, а и далеку од тоа дека „преводов„ е точен, освен што е личен став...
--- надополнето: 4 октомври 2012 во 09:14 ---

А ако телото добие пресуда - пекол а душата пресуда - рај?
Ете на пример јас душевно бев против тоа телото да ми ја клецка мажената комшивка али џаба не ме слушаше и пошто телото ми е полнолетно не сакам да јас духовно сносам последици а неодговорното понашање на моето тело.

Let3,

ебачиште маалско низаедно, немој после да се чудиш ако телото ќари пекол...

 

[Divider]

Да, само што јас не сум автор на „преводов„, а и далеку од тоа дека „преводов„ е точен, освен што е личен став...
--- надополнето: 4 октомври 2012 во 09:14 ---


Let3,

ебачиште маалско низаедно, немој после да се чудиш ако телото ќари пекол...

Го заболе Летко за телесниот пекол кога душата ќе му е врај.

Телото ионака нели нема врска, нема чувства, а само душата е битна.

 

[MIKI1]

Го заболе Летко за телесниот пекол кога душата ќе му е врај.
[/quote

Највероватно...

--- надополнето: 4 октомври 2012 во 09:54 ---

Телото ионака нели нема врска, нема чувства, а само душата е битна.

Кој вели дека само душата е битна? Ти велиш? Бог го створи човекот како сложено битие: дух, душа и тело, така да тие три делови од човеквото битие, не можат да постојат, ако еден од нив му недостига на човекот, оти со тој недостиг, човекот би бил некомплетно битие. Токму затоа, поединечниот суд, после телесната смрт, ја суди само душата човекова, која е бесмртна, но не и телото, оти е смртно и распадливо, а конечниот и страшен Христов Суд, ќе ги суди и душата и телото, кога душата ќе се врати во овоземното а воскреснато тело.

 

[Divider]

Значи ако телото е распадливо, ако му се суди, небитна работа, дека шо и да му се пресуди, ќе бидне и помине и нема гајле.

И зошто го викаш страшен суд на Риста, кога е Ристо милозлив и не е страшен.

Лош превод баце, лош.

Како Иван Грозни, не е грозен, туку суров, злочест, зол, а не Грозен, така и Ристовиот суд не е страшен, треба инаква интерпретација да се најде.

 

[MIKI1]

Значи ако телото е распадливо, ако му се суди, небитна работа, дека шо и да му се пресуди, ќе бидне и помине и нема гајле.
.

После смртта, нема никаква логика да му се суди на телото, оти тоа ем е смртно, ем само од себе, како „збирка„ од различни физички органи и хемиска структура, не може само од себе да стори ништо, ниту добро, ниту лошо, доколку истото тоа тело не било раководено од духот човеков, кој има слободна волја во одлучувањето за своето делување. Така, после смртта, и‘ се суди само на душата, која е бесмртна, но не и и на телото, кое после смртта станува распадливо и се враќа од кај што е и земено. Смешно е ако му судиме на она кое се распаѓа и кое нема свесност и одговорност за своето однесување...

На телото ќе му се суди дури после општото воскресение, кога телото ќе ја врати во својата возобновена состојба, т.е кога телото ќе оживее, ради враќањето на душата во истото.

 

[Divider]

Значи Лет3 нема проблем? Поради комшиката? Пошо душата му неќела, ама телоот праело сепак беља.

 

[MIKI1]

З
И зошто го викаш страшен суд на Риста, кога е Ристо милозлив и не е страшен.
.

Христовиот Суд е наречен „страшен„ не затоа што Христос Е „страшен„ туку ради последиците од тој суд т.е. ради оние, кои тој суд ќе ги осуди на вечна смрт...Така, страшни се последиците а не судот само по себе, кој за праведните нема да биде страшен, туку ќе им биде конечна одлука и награда за нивната правичност ти Богоугодност.

„Страшноста„ од судот се состои и во неизвесноста од одлуките од истиот, оти Божјите и човековите мерила за праведност не се исти...
--- надополнето: 4 октомври 2012 во 11:43 ---

Значи Лет3 нема проблем? Поради комшиката? Пошо душата му неќела, ама телоот праело сепак беља.

Не, телото не може да стори ништо само од себе, доколку човековата душа не одлучи да стори нешто на телесен план...Човековото битие е створено како компактно и неодвоиво на „делови„, каде духот, кој е слободно волен, одлучува дали телото нешто ќе стори или нема да стори.

 

[Divider]

Па бе Мискајло, не е ли се шо е конечно, еднакво и со страшно?
Лујџето се плашат од конечноста.
Затоа и им е страф од смрт и умирачка, дека е конечна, бар на телото. Па со тоа и страшна,

Инаку, Лет си реше, душата му нејќела, ама телото непослушно клецало мажена комшика.
Е како тоа? АКо е неодвоиво.

Има нели астрални проекции?

 

[MIKI1]

Затоа и им е страф од смрт и умирачка, дека е конечна, бар на телото. Па со тоа и страшна,

Па и мене лично ми е страв од смртта, не кријам, ама како велат Светиите: смртта е страшна, а уште е пострашна ако умираме без надеж...

Надеж во Христа Бога, нормално.
--- надополнето: 4 октомври 2012 во 12:11 ---

Инаку, Лет си реше, душата му нејќела, ама телото непослушно клецало мажена комшика.
Е како тоа? АКо е неодвоиво.

Има нели астрални проекции?

Нема астрални проекции, туку се работи за болестите кои ги има и човеквиот дух и човековото тело. Кај духот, и воопшто, кај човековото битие, појдовна болест од која произлегуваат другите болести, е гордоста.

Така, духот е горд, а телото страда од страсти (кои можат да бидат и духовни) и од похоти.

Под „похоти„ се подразбираат сите телесни потребни, кои се последица од падот Адамов, така да на пример, желбата да ја „опалам„ мажената комшивка е чисто телесна похота, која, ако не е излечена, може да прејде во трајна страст на телото.

Под „стасти„ или „страдања„, се подразбираат состојбата и на телото но и на духот, кои страдаат, секое на свој начин: телото страда телесно/материјално, а духот стара духовно, доколку тие страсти, кои се речиси редовно неприродни за човеквото битие, не бидат соодветно задоволени.

 

[Divider]

А бе сеа ок тоа, ама шо прајме шо и мене телото ми сака една а душата вели немој.
Пошо душата не ми дава и нејќи, а телово очигледно ќе сака, шо е иљачот?

И сеа, дали страшниот суд е страшен како конечен или страшен во смисла хорорен?

Пошо знаеме дека Исус е милозлив, ама татко му има потп праќано, потомор на цели градој и цивилизации. И сина си го има потоморено. И терано луѓе ко Аврама да си колат деца.


Шо прајме ако татко му реши да суди, а не Исус?
Ќе има ли милос за страстите на телото, имајќи предвид дека душата била противна на чинот?

 

[MIKI1]

А бе сеа ок тоа, ама шо прајме шо и мене телото ми сака една а душата вели немој.
Пошо душата не ми дава и нејќи, а телово очигледно ќе сака, шо е иљачот?

Иљачот е во лечењето на својата гордост, страсти и похоти, но не со хируршки зафат или со таблети и капсули, туку со нивно враќање во состојбата во која Бог го створи првиот човек, а тоа е бесстрасноста. Тоа е процес, кој се одвива преку покајание и преку добри дела, така што гордоста преоѓа во доброволна потчинетост, а страстите и похотите во нивната спротивна состојба, .т.е во добродетелност.
--- надополнето: 4 октомври 2012 во 12:24 ---

И сеа, дали страшниот суд е страшен како конечен или страшен во смисла хорорен?

Страшниот суд ќе биде страшен само за недостојните луѓе, чиј живот поминал во Богоотпадништво и во злодела.
--- надополнето: 4 октомври 2012 во 12:27 ---

Пошо знаеме дека Исус е милозлив, ама татко му има потп праќано, потомор на цели градој и цивилизации. И сина си го има потоморено. И терано луѓе ко Аврама да си колат деца.

Да, Христос Е многумостив и долготпрелив. Јас тоа не го знам, ама верувам дека е така.

Аврам, сепак, не го уби Исака, оти тоа беше само Божјо искушение кон Аврама, со кое Бог сакаше да провери до каде е Аврам расположен да оди во својата Богопослушност. На Бога, не Му требаат идолски жртви.
--- надополнето: 4 октомври 2012 во 12:28 ---

Шо прајме ако татко му реши да суди, а не Исус?

Погледни го, на пример, Христово крштевање или Христовот преображение, кога Отецот се јавува со глас од Небесата и ќе видиш дека Отецот Небесен има потполна доверба во Својот Син.
--- надополнето: 4 октомври 2012 во 12:31 ---

Ќе има ли милос за страстите на телото, имајќи предвид дека душата била противна на чинот?

Христос ќе има милост, доколку секој од нас во својот овоземен живот, покажал милост кон другите.

Ако душата била навистина противна на телесните потреби, тоа значи дека истата таа душа, живеејќи покајнички, не му допуштала на телото да брлавее...Така, телото би и‘ се потчинило на таквата праведна душа а не обратно.

 

[Divider]

Значи да утврдиме две работи:

1. Има спасение за душата ако таа нејќи да ја клеца комшиката, а телото сака;
2. И тоа ако сеуште не е човекот ан тоа ниво на бесстрастие, ама душата тежнее кон таа состојба
и најважно
3. Педерлак се лечи само со молитва и вера во Бога.