Кур нема.
Што е со личното искуство? Ќе го нулифицираш само затоа што тебе не ти звучи реалистично, ако е ван какви и да е рамки од твојот сенс за реализам?
Aма како можеш ти да ми кажеш што сум доживеал? Тука лежи абсурдот. Моето искуство можам само јас најдобро да го интерпретирам, никој друг. А немам vested interest да лажам за истото, особено затоа што не боли ташак дали некој ми верува или не, нити пак истото се случило бидејќи сум имал страв од смртта. Напротив, да сум се плашел од смртта, немаше да имам 6 обиди за самоубиство.
Не се вознесувај. Личното искуство не е никаква валидна евиденција.
Ти си сосем способен да креираш лага, зошто да ти верувам? Понатаму, дури и навистина да не лажеш, луѓето не перцепираат 100% исправно, не помнат 100% исправно, мозокот создава мемории, подложени сме на сугестија и слично.
При NDE не работи срцето додека мозокот работи ослабено поради недостаток на кислород. Поради ова, мозокот не е способен да формира комплексни слики во таа состојба, ergo работите како светлина што луѓето ги перцепираат при NDE.
Знаеш дека невротрансмитери како мелатонин се халуциногени во зголемени количини и дека истите се лачат во зголемено количество при сугестија?
Обиди се да рационализираш наместо да се чувствуваш посебно поради мачнините кои животот ти ги приредувал.