H
HITCH
Гостин
Барам една песна, ама не го знам текстот...Патем, сите патоказни табли во Скопје се тројазични: македонски, англиски и албански. Епа, честит Илинден, Македонци!!!
Драга Кајгана
- Креатор на темата Гладиус
- Време на започнување
- Статус
Crazy in Love
Here's looking at you kid.
Once upon a time there was a happy little girl....
....then she grew up...
Денес е денот кога евоцирам цел ден спомени од минатото, луѓе кои ги немам видено со години, а имам поминато најубави детски години со нив. Да биде уште полошо, сигурна сум дека да го видам, нема да го препознаам на улица, ниту пак тој мене. Секое лето да поминуваш 3 месеци со некого, да играш, да се дружиш, да бидеш дете и најнаивно да уживаш во животот, да го гледаш и живееш со сите бои кои животот ги нуди и еден ден, само така, тие личности едноставно да се изгубат од твојот живот. Поминаа 12 години и само понекогаш се прашувам што ли прават тие луѓе? Каде се? Детските спомени се нешто што никој не може да го оцрни и да го уништи. Нив барем секогаш ќе ги чувам како нешто толку убаво, толку чисто, незагадено од човечката завидливост, злоба, зајадливост и сарказам.
Тогаш се беше поинаку. Тогаш светот и животот имаа толку многу бои.
И одеднаш пораснав.
Светот нема толку многу бои, барем не од оние светлите, убавите...
Сега веќе се е некако сведено на црно, бело и помалку сиво.
Како? Како успеваме толку лесно да ја губиме таа најдобра особина на сите деца да гледаме убавина во се? Кога се случи тоа?
Претпоставувам дека сега реченицата: Животот е она што ти се случува додека ти правиш други планови има многу повеќе смисла.
Имам уште толку многу работи во главата, толку мисли ми се вртат, толку спомени... ама ќе ги оставам...
Овие стихови се баш за секој кој имал некогаш некој близок со кој делел толку убави спомени, некој кој сега веќе е некаде далеку, некој кој исто се бори со сивилото на нашето секојдневие...
You, do you remember me?
Like I remember you?
Do you spend your life
Going back in your mind to that time?
....then she grew up...
Денес е денот кога евоцирам цел ден спомени од минатото, луѓе кои ги немам видено со години, а имам поминато најубави детски години со нив. Да биде уште полошо, сигурна сум дека да го видам, нема да го препознаам на улица, ниту пак тој мене. Секое лето да поминуваш 3 месеци со некого, да играш, да се дружиш, да бидеш дете и најнаивно да уживаш во животот, да го гледаш и живееш со сите бои кои животот ги нуди и еден ден, само така, тие личности едноставно да се изгубат од твојот живот. Поминаа 12 години и само понекогаш се прашувам што ли прават тие луѓе? Каде се? Детските спомени се нешто што никој не може да го оцрни и да го уништи. Нив барем секогаш ќе ги чувам како нешто толку убаво, толку чисто, незагадено од човечката завидливост, злоба, зајадливост и сарказам.
Тогаш се беше поинаку. Тогаш светот и животот имаа толку многу бои.
И одеднаш пораснав.
Светот нема толку многу бои, барем не од оние светлите, убавите...
Сега веќе се е некако сведено на црно, бело и помалку сиво.
Како? Како успеваме толку лесно да ја губиме таа најдобра особина на сите деца да гледаме убавина во се? Кога се случи тоа?
Претпоставувам дека сега реченицата: Животот е она што ти се случува додека ти правиш други планови има многу повеќе смисла.
Имам уште толку многу работи во главата, толку мисли ми се вртат, толку спомени... ама ќе ги оставам...
Овие стихови се баш за секој кој имал некогаш некој близок со кој делел толку убави спомени, некој кој сега веќе е некаде далеку, некој кој исто се бори со сивилото на нашето секојдневие...
You, do you remember me?
Like I remember you?
Do you spend your life
Going back in your mind to that time?
- Член од
- 16 јуни 2011
- Мислења
- 684
- Поени од реакции
- 1.193
Драга, цела недела сум напната, напорна, досадна, неподнослива, флегматична, депресивна... 
На ситее им мпренесувам лоша енергија, а незнам што мие...
* Подосадно лето Кајгич сум немала... све исто, исто, исто !
За да се поместиш 10 км од градов треба да го молиш друштвото за еден викенд.... Викенд? - Претерав... 1 ден... и на крајот да си го добиеш одговорот НЕ !
Ебати друштвото... сите намчори станале !
Ах златен септември, со душа го чекам барем на факс да почнам некоја занимација да си имам.. + поладничко, колку - толку !
Еве ти една песна :
Blurring the lines,
Between real and the fake.
Dark and lonely,
I need somebody to hold me.
На ситее им мпренесувам лоша енергија, а незнам што мие...
* Подосадно лето Кајгич сум немала... све исто, исто, исто !
За да се поместиш 10 км од градов треба да го молиш друштвото за еден викенд.... Викенд? - Претерав... 1 ден... и на крајот да си го добиеш одговорот НЕ !
Ебати друштвото... сите намчори станале !
Ах златен септември, со душа го чекам барем на факс да почнам некоја занимација да си имам.. + поладничко, колку - толку !
Еве ти една песна :
Blurring the lines,
Between real and the fake.
Dark and lonely,
I need somebody to hold me.
bokser_mk
Баксуз
- Член од
- 29 јануари 2012
- Мислења
- 1.364
- Поени од реакции
- 1.831
- Локација
- Skopje
- Веб-сајт
- www.youtube.com
kajgi
ne mi e arno ne iscepija na rabota nezz ni jas vise zasto sedam
stvarno nezz koja im e poentata nacekale pa lupaj dodeka mozes dodeka ne napustat sami sve im ebam kapitalisticko denovi cekam kajgi denovi i posle who gives a rat's ass
ne mi e arno ne iscepija na rabota nezz ni jas vise zasto sedam
stvarno nezz koja im e poentata nacekale pa lupaj dodeka mozes dodeka ne napustat sami sve im ebam kapitalisticko denovi cekam kajgi denovi i posle who gives a rat's ass
A
AnFem
Гостин
„ Како на вратот ѓердани
ниски камења студени,
така на плешки денови
легнале та натежнале.
Денови ли се – денови
аргатски маки големи!
Стани си утре порано
Дојди си вечер подоцна,
наутро радост понеси
навечер тага донеси –
ај, пусти да е, пуст да би
остана живот кучешки!
Роди се човек – роб биди
роди се човек – скот умри,
скотски цел живот работи
за други, туѓи имоти.
За туѓи бели дворови
копај си црни гробови!
За себе само р’гај си
за себе маки тргај си –
нижи си ѓердан денови
нижи си алки ковани,
нижи си синџир железен
околу вратот навезен! “
ниски камења студени,
така на плешки денови
легнале та натежнале.
Денови ли се – денови
аргатски маки големи!
Стани си утре порано
Дојди си вечер подоцна,
наутро радост понеси
навечер тага донеси –
ај, пусти да е, пуст да би
остана живот кучешки!
Роди се човек – роб биди
роди се човек – скот умри,
скотски цел живот работи
за други, туѓи имоти.
За туѓи бели дворови
копај си црни гробови!
За себе само р’гај си
за себе маки тргај си –
нижи си ѓердан денови
нижи си алки ковани,
нижи си синџир железен
околу вратот навезен! “
~DaRko
Поштен лопов
- Член од
- 29 март 2009
- Мислења
- 5.888
- Поени од реакции
- 2.481
Д.
за малку ќе ме нападнеа кучиња и тоа пред двор
си идам ја сега пред половина час и во двор гледам едно бело големо, а зад него уште едно скоро колку него. прво си викам од каде кучиња кај мене ние не чуваме, после некое време гледање face in face со кучињава ми текна дека треба да бегам оти гадно ме гледаа.
среќа комшијава беше на тераса ,овие почнаа да лаат, ја викај, мавај со камења, комшијата одозгора со влечки фрлаше и викаше...па овие ѓубрињава си заминаа.
после дур го најдов клучот, тато кај го скрил,( а требаше да си земам еден, ама еден памет е у п.м. го заборавив) ги разбудив сите, а утре прва смена се на работа. абе целиот сум за никаде, се нешто глупости ми се случуваат.
за малку ќе ме нападнеа кучиња и тоа пред двор
си идам ја сега пред половина час и во двор гледам едно бело големо, а зад него уште едно скоро колку него. прво си викам од каде кучиња кај мене ние не чуваме, после некое време гледање face in face со кучињава ми текна дека треба да бегам оти гадно ме гледаа.
среќа комшијава беше на тераса ,овие почнаа да лаат, ја викај, мавај со камења, комшијата одозгора со влечки фрлаше и викаше...па овие ѓубрињава си заминаа.
после дур го најдов клучот, тато кај го скрил,( а требаше да си земам еден, ама еден памет е у п.м. го заборавив) ги разбудив сите, а утре прва смена се на работа. абе целиот сум за никаде, се нешто глупости ми се случуваат.
- Член од
- 5 јануари 2008
- Мислења
- 2.812
- Поени од реакции
- 3.068
бејб
2 диезапама од 5 мг, почнав по шифоњери да се лупам, се осеќам како локум што се топи во уста.
ама .. два дена по ред во 3 легнувам.. се вртам во кревет до 6, 7 сабајле, е сега ќе заспијам па ако треба уште два ќе испијам.
2 диезапама од 5 мг, почнав по шифоњери да се лупам, се осеќам како локум што се топи во уста.
ама .. два дена по ред во 3 легнувам.. се вртам во кревет до 6, 7 сабајле, е сега ќе заспијам па ако треба уште два ќе испијам.
Natural-girl
Morphine
- Член од
- 16 октомври 2007
- Мислења
- 3.462
- Поени од реакции
- 5.246
- Член од
- 5 јануари 2008
- Мислења
- 2.812
- Поени од реакции
- 3.068
имам проблеми со спиење а денот морам да го искористам ефективно и максимално, но тоа не е возможно ако не сум наспан доволно..
Кој го рекол ова?
- Член од
- 5 јануари 2008
- Мислења
- 2.812
- Поени од реакции
- 3.068
Коста СолевКој го рекол ова?
A
AnFem
Гостин
Кој го рекол ова?
Не верувам дека има некој што не го знае. Па нели сите се учени на форумов?
S
Sheldon Cooper
Гостин
Д.К.
се надевам дека денов ќе ми биде подобар од вчерашниот, башка вечер идам на Бетмен и моли се да не се наjде некоj лудак да не спотепа
се надевам дека денов ќе ми биде подобар од вчерашниот, башка вечер идам на Бетмен и моли се да не се наjде некоj лудак да не спотепа
bebush
Portable Heater
Кајганче!
Колку мразам болници еј, уф!Ме лазат морници од самата помисла, а кога сум таму не престанувам да се ежам и грозам.Среќа денес поминав ептен брзо, ама ако деновиве треба пак да се влечкам до таму мислам дека кај и да е напад ќе добијам.
Само што се вратив во Скопјево, веќе правам планови пак да забегам некаде. Не се седи на жештинава и асфалтов, неподносливо е.
Абе Кајганче, ја не сум знаела дека било толку убаво кога не се замараш за ништо, а ти?Онака, само си се смешкам, оптимиста сум за се и воопшто не се замарам за никој и ништо.Чудно ми е, затоа што секогаш сум била таа што анализира, предвидува последици и предности на секоја ситуација и слично.Сакам ова да потрае мајке ми
Колку мразам болници еј, уф!Ме лазат морници од самата помисла, а кога сум таму не престанувам да се ежам и грозам.Среќа денес поминав ептен брзо, ама ако деновиве треба пак да се влечкам до таму мислам дека кај и да е напад ќе добијам.
Само што се вратив во Скопјево, веќе правам планови пак да забегам некаде. Не се седи на жештинава и асфалтов, неподносливо е.
Абе Кајганче, ја не сум знаела дека било толку убаво кога не се замараш за ништо, а ти?
Онака, само си се смешкам, оптимиста сум за се и воопшто не се замарам за никој и ништо.Чудно ми е, затоа што секогаш сум била таа што анализира, предвидува последици и предности на секоја ситуација и слично.Сакам ова да потрае мајке ми- Статус