Самоубиство!

H

Hip.Hop_MKD

Гостин
Подолго време размислувам на ова... Некој ден ќе биде и последно размислување.
 

Natural-girl

Morphine
Член од
16 октомври 2007
Мислења
3.462
Поени од реакции
5.246
Подолго време размислувам на ова... Некој ден ќе биде и последно размислување.
Без вакви постови please. Треба да се остане што е можно подолго, и така после тоа нема ништо, пепел. Боље нешто него ништо.
 
H

Hip.Hop_MKD

Гостин
Ти ова озбилно или ?
Без вакви постови please. Треба да се остане што е можно подолго, и така после тоа нема ништо, пепел. Боље нешто него ништо.
Психички и онака сум мртов одамна, може да речам дека постојам само уште физички..
 
Z

zmej gorjanin

Гостин
Психички и онака сум мртов одамна, може да речам дека постојам само уште физички..
Пред да се убиеш само помисли колку од работите што си ги посакал ти се десиле, барем само за момент, и ако не, што ти си направил во врска со тоа? Барем ако одиш нека не биде без борба.
 

OSHO-Lover

Konecno Sloboden...
Член од
2 декември 2011
Мислења
2.213
Поени од реакции
2.844
Психички и онака сум мртов одамна, може да речам дека постојам само уште физички..
А духовно... тоа го заборави... и не заборавај, тоа нема да умре дури и да се убиеш...
 
Член од
28 мај 2009
Мислења
3.361
Поени од реакции
3.963
Психички и онака сум мртов одамна, може да речам дека постојам само уште физички..
Друже топло и најпријателски ке ти препорачам да си посетуваш психијатар , сега незнам зашто и ккаква тие ситуацијата но они ке ти помогнат многу да се вратисш у нормала , бтв..ако не се зезаш мислам ;)
 
Член од
25 јуни 2012
Мислења
127
Поени од реакции
62
Подолго време размислувам на ова... Некој ден ќе биде и последно размислување.
Посматрај ги мислите, види кога се јавуваат, зошто се јавуваат. Дали се реакциони по природа, дали се дел од егото. Запамети, ти и мислите не сте едно....
Mислата не ми се живее е продукт на умот, а ти не си умот.
Самото тоа што можеш да го посматраш е доказ сам по себе. :) Еве ти нешто у таа насока, прочитај го ако не те Мрзи.
http://www.outofstress.com/stop-obsessive-thoughts/
еден извадок :
Without trying to understand this practice just implement it. The more you try to understand the more mind gets involved. Just watch the mind and you will soon see that you are not the mind at all. That the mind is like a machine in your head that generates thoughts based on your attention/interest. Be free of your mind by depriving it of your interest. This is the only direct path of becoming free of the mind.
--- надополнето: 14 јули 2012 во 23:13 ---
И заборавив на ова....остај рап и слични срања у кои некој ти соли памет што треба и како треба.....па после ово оно.:)
Цепај си инструментал, нешто попут ова да речеме.
 

OSHO-Lover

Konecno Sloboden...
Член од
2 декември 2011
Мислења
2.213
Поени од реакции
2.844
Еве јас како медиум на Ошо... нешто од него...(y)
A real story for you.

One day in 1928 Bucky Fuller stood on the shore of Lake Michigan and planned to throw himself in. He was ready to give up because he was a failure financially, by the standards of the upper middle class which he had been born into.

As a construction engineer he had not succeeded. And because his daughter had just died of polio, the whole universe did not make any sense to him and he was ready to throw himself in. He stopped himself and said, "Wait, I can't be sure. Maybe there is something I can do in this universe that is important." He said, "Well, what can I do? Let us see what a man of average intelligence can do if he starts questioning everything that is taken for granted and starts looking for alternatives."

I don't know if he ever was a man of only average intelligence -- IN FACT NO ONE EVER IS -- but by questioning everything he came to realize, as he said, that when you don't accept anything except that which can be experimentally verified, you are overwhelmed by the inherent integrity and rationality of the universe. The most incomprehensible thing about the universe is that it is comprehensible, as Einstein said. And that gives you faith in the sane, sound center of the universe we mentioned earlier. As Ezra Pound wrote in the death-cells at Pisa, looking at the stars, out of all this beauty something must come."

Now Bucky Fuller is one of the most wise men in the West -- not yet a Buddha, but on the way, very close. And the art that has brought him so close to becoming a Buddha is the art of questioning everything that is accepted by the society: it is the art of becoming an inquirer.

Transform your life, Prashant, into a quest. Question the values that you have accepted. Question all that you have been brought up to believe in. Question the way you have lived up to now. Question your mechanicalness, question your robotlike existence.

Yes, something drastic has to be done, but it is not suicide. It won't help, it won't change you; you will be back again in another womb somewhere. Millions of stupid couples are making love every moment. Beware! You will be caught in some net somewhere. And you will get only what you deserve, remember; you can't get more than you deserve. You get the womb that is right for you.

And dying in suicide is dying in such anguish, because it is one of the most unnatural things to do, most abnormal things to do. No animal commits suicide, no tree ever commits suicide -- only man. Only man can go that insane. Nature knows nothing of suicide; it is man's invention. It is the most ugly act. And when you do something ugly to yourself you cannot hope that you will get a better life. You will die in an ugly state of mind and you will enter an uglier womb.

But what is the need to commit suicide? Just question: you must have lived in a wrong way, that's why life has not become a song. You must have lived foolishly, stupidly, unintelligently; that's why life has not attained to celebration. You cannot dance with joy with the stars and with the flowers and with the wind and with the rain, because you have lived with wrong kinds of ideas imposed on you by the same kind of people as you are.

It is a perpetual phenomenon; stupidity goes on perpetuating itself. Parents go on giving stupidity to their children and the children in their turn will hand over their stupidity to THEIR children. This is the heritage. This is called tradition, heritage, culture... great names!

Question all that you have lived without questioning up to now, and your life will have a new intelligence arising in it. Your life will become more sharp.
Sheela has asked a question: "Osho, you say 'Drop the mind.' The more I drop the mind, the sharper and sharper my brain is becoming." She is puzzled There is no need to be puzzled: the brain is a totally different thing from the mind. The mind is given by the society, the brain is part of your body. The brain is neither Hindu nor Mohammedan nor Christian; the mind is a Hindu, Mohammedan, Christian. The brain is simply a beautiful biocomputer. The more you drop the mind, the sharper your brain will be, the more intelligent. It is the mind that is creating your mediocrity.

Sheela, you need not be puzzled by it: this is how it is going to happen. The more and more people drop their minds, the more and more they will be able to function intelligently, because the brain will be unburdened. The brain will not be expected to carry unnecessary luggage.

Right now your brain is carrying so much rubbish! That it functions at all is a miracle. Just look how much rubbish you are carrying: of being a Hindu, of being an Indian, of being a Japanese, of being a Buddhist, of being this, of being that, a fascist, a communist...religious ideologies, philosophical ideologies, political ideologies. They are heaped upon you, layer upon layer. Your brain has lost all its functioning. Once the mind is dropped, the brain will come to its total functioning.

And every being is born intelligent. It is society that creates unintelligence. No child is born unintelligent. Have you ever seen a bird which is unintelligent or a bird which is wise, intelligent? All birds are alike. Have you seen a rosebush which is foolish or a rosebush which is a genius? All rosebushes are alike. So are all human beings: they come with the same potential but fall into different gangs.

These are all gangs: Indians, Chinese, British, American. These are all gangs, and politicians are the criminals. Then there are religious gangs.... And their whole effort is not to allow your intelligence to function, because an intelligent person is bound to become rebellious.

Prashant, question your values. If you have been a Catholic, question it; if you have been a Protestant, question it; if you have been a Hindu, question it. Question all that you have lived up to now; something is basically wrong somewhere.
Ezra Pound is right. And do you know from where he is writing this? From his death-cell! "Out of all this beauty something must come." Ezra Pound in a dark cell, just waiting for death to come, can write such a tremendously important sutra: "Out of all this beauty something must come."

The birds singing, and the trees, and the flowers...this infinite universe -- is it the place to commit suicide? It is the place to dance, to sing, to celebrate, to love and to be loved.

And if you can love this existence, if you can feel blessed with this existence, I promise you that when you die you will not be coming back again...because you will have learnt the lesson. God never sends anybody back to the school if once they have learnt their lesson.
If you can learn to rejoice, you will be accepted. Doors of higher mysteries will be opened to you. You will be welcomed into the innermost mysteries of life. That's what I call the true art of committing suicide: my name for it is sannyas.
 

RocknRolaa

Rafa Para Siempre
Член од
21 февруари 2010
Мислења
6.869
Поени од реакции
9.740
Психички и онака сум мртов одамна, може да речам дека постојам само уште физички..
Слушај младичу, текстови со песни и птици колку и да се добронамерни нема да ти помогнат да излезеш од таму каде што си сега. Уште си дете, мислам дека немаш ни 20 години, за да мислиш дека сега му е мајката да се прекине се. Има уште за туркање и терање. Ако имаш проблем од метафизичка природа, немој тоа да го сфатиш премногу сериозно, сите во еден момент се почувствувале дека не се за тука т.е се почувствувале како живи мртовци. Таа фаза е дел од животот.

Ако имаш мака, отвори ги очите стотка за да го видиш патот правилно и да го најдеш правилното решение. Ова е работа со која нема играчка, има премногу последици, а ти треба да уживаш уште многу и да видиш уште повеќе, за да можеш да се доведеш до степен да кажеш дека само физички си овде. Има уште многу денови и ноќи во овој живот, од некои срце ќе ти запре, од некои ќе ти дојде адреналиско чувство дека вреди да се биде овде. Ама треба да ги доживееш.

Во овој живот нема да му судам никому за ништо, но не можам да гледам како некој скока премногу бргу во работа која не ја разбира. Затоа те молам, протриј очите, изброј до 100, свести се и види која е причината што се чувствуваш вака. Ако ти треба помош не се плаши да ја бараш. Ако ти треба човек за разговор секогаш има некој. Јас сум тука и можеш да ме контактираш по ПП кога сакаш за разговор.

Секое добро.
 

^^GoRiLLaZ^^

Happiness...?
Член од
25 јануари 2007
Мислења
5.774
Поени од реакции
8.037
Подолго време размислувам на ова... Некој ден ќе биде и последно размислување.
Другар, едно време и јас имав доста сериозни проблеми на оваа тема. Секој ден ми беше црн, секој ден исто, друго немаше. Дури бев тотално спремен за да го направам чудово, но ете неколку разговори со некој луѓе полека ме предомислија.

Би ти дал совет да разговараш со некој блиски луѓе (Дури и оние кој ти си преку интернет блиски т.е. сајбер другарчиња... што претпоставувам дека такви ги имаш повеќе, за разлика од реалниот свет).

Ќе ти се смени животот верувај, но не на начин да седиш дома пред компјутер и да чекаш. Претпоставувам сеуште си средношколец...? Ако си, тогаш ќе ти се смени животот, верувај. Те чека потоа посериозен живот, работа, факултет... запознавање нови луѓе, нова цел, нова борба.
 
Член од
13 септември 2007
Мислења
5.785
Поени од реакции
4.030
Психички и онака сум мртов одамна, може да речам дека постојам само уште физички..
Верувај дека многумина се чувствувале така во одреден дел од животот.
Кога ќе те повредат толку многу што се што можеш да почувсвуваш е празнина.
Кога си толку исцрпен од постојана борба со животот, со луѓето и нивните желби и очекувања од тебе, од разочарувањата, од идиотите што те опкружуваат... А ти само сакаш да те остаат на раат.
Кога ти е смачено да гледаш како истите тие идиоти се понапред од тебе затоа што им се може...
Кога ќе ти се скрурчи од постојаните критики и некој да ти кенка на глава....
И глупавото нешто наречено љубов... Ќе ти раскине, ќе те извара, ќе пресане да те сака, или ич никогаш нема да те сака.. или да те погледне... Ќе ти го скрши срцето на милион парчиња.. И кога најпосле ќе ја преболиш... кучката ќе те сака назад!!! Зошто нели мора пак некому да му го скрши срцето...
И после ќе почнеш да се нервираш заради пари! Немаш доволно. Никогаш немаш доволно! Ти фали леб. Ти фалат цигари. Ти фали добро вино да иде со добрата музика. Сакаш да излезеш со друшво, да частиш некоја пичка само зашо онака ти текнало, зашо посакуваш да ти се може! Ама го стискаш последниот денар за да можеш утре да се вратиш од работа со автобус. Позајмуваш пари, се срамиш....
Се срамиш.
Те срамат луѓето, те срами друштвото, те срамат твоите дома, брат ти, сестра ти... Мајка ти премногу збори, татко ти премногу ќути. Другарие јадат бурек пред секоја потенцјална, пред секоја девојка.... Зборат, зборат, зборат....
А ти само сакаш да те остават на раат

Секој ден истата приказна. Истиот кревет, истата соба, истите алишта, истата храна, инернетот станува досаден, луѓето стануваат досадни, исти муабети, ист е градот.......
Ти умира секоја мечта, секоја фантазија, секој сон... Ги сонуваш истите сонови, досадни, не вредни за памтење....


Знам. Јасно ми е.
Многумина се чувствувале така во одреден период од животот.


Треба да ти е јасно дека растеш. Како човек, како душа, како личност.
Секој настан те менува, те оформува, те прави оној кој си.
И од најголемата трагедија ќе извлечеш нешто поучно, и од најголемата среќа...

Ќе дојде и за тебе моментот, личноста која ќе е промени. Која ќе ти покаже светлина во најголемиот мрак и која ќе ти го осветли животот.
Ќе се почувствуваш повторно жив, ќе се радуваш на секој нов ден.
Само треба да бидеш трпелив, да чекаш да дојде тој твој момент, да се појави таа личност.

Не можам да ти наредам или да ти речам да не се самоубиваш.
Не сум јас никој и ништо за тебе и твојот свет.
Ама почекај, биди трпелив. Немаш што да изгубиш.
Почни да искусуваш нешто ново, нешто што не си го искусил предходно. Немаш што да изгубиш.
Тоа е убавината кога се осеќаш дека веќе си мртов - НЕМАШ ШТО ДА ИЗГУБИШ!
 
Член од
20 септември 2011
Мислења
8.146
Поени од реакции
8.544
Подолго време размислувам на ова... Некој ден ќе биде и последно размислување.
Чекај, не брзај.... Треба прво да ги суредиме, срамните, гнасните и омразените, зони, рампи и пајак - возила и во врска со тоа да приредиме општонародна веселба на Плоштад.
Зарем би пропуштил таква забава?
 

Kajgana Shop

На врв Bottom