Последен пат кога правев муабет со мојата другарка (девица, де) сфатив дека ние повеќе немаме зошто да се дружиме. Не е девица затоа што е побожна, зошто немала добри (паметни,фини) дечковци, ниту зошто не сака да има секс. Туку затоа што станала неспособна да одржи било каква врска - ниту пријателска, а не пак љубовна.
Муабетот што ми го сврте, ме потсети на комшикиве мои што го зборат додека дремат на ограда и си прераскажуваат епизоди од некоја турска серија, ми рече по пат дека ,,немало мажи,, (чисто информативно, во Македонија има повеќе мажи од жени), и на крајот, дека сите мажи биле ,,говеда,, (како дојде до тој заклучок, не знам, со оглед на фактот дека со никого не била подолго во врска од 1 недела).
Девојката која ги знаеше сите клубови, беше одлична ученичка, и доста убава девојка е - сега дреме дома и џмие над шпорет (факултетот и е хоби), мажите биле сите говеда (сериите доста реално тоа го прикажувале, беше нејзиниот заклучок) а секс ќе имала кога ќе запознаела некој добар.
Само никако не успеав да сфатам, кој и е критериумот за ,,добар,,? Или каде планира да го најде? Вистина, неколку пати излезе со дечки на кафе, но ја откачија побрзо од што сум очекувала - од причина што им го дрвеше како сите биле никакви и лоши.
Никој и никако нема да може да ме убеди дека е ,,сосема нормално,, некој/а да чека до брак за секс, затоа што сексот не е емотивна, туку телесна потреба. Јас поддржувам (максимално) чекање полнолетство, ама чекање брак (посебно во денешни услови, ретко кој на 20 стапува во брак) ми е крајно противприродно.