Еве дел од мојата приказна...
Иако постара од мене за само 6 месеци тоа никогаш не беше пречка јас и таа да бидеме пред се пријатели, другари, да си бидеме дел од животот без кој не би можеле и двајцата.
Заедно ги научивме основните цели во животот, заедно имаме поминато премногу време, премногу моменти, добри, лоши, среќни, тажни, секогаш бевме и сме еден за друг "тука".
Со неа ми почнува секој ден, со неа ми почнува секоја мисла.. таа ми е инспирација, таа ми е мотив, таа ми е цел, таа ми е форма на нешто совршенство.
Беше лето седевме кај неа дома и гледавме романтичен филм, еден покрај друг опуштено си лежевме, кога главниот лик ја бакна својата девојка, посакав и јас да го сторам истото, иако мислев дека или ќе ме удри или ќе се налути го сторив тоа и продолживме, сето тоа траеше само неколку дена и прекина....
Од тогаш почнаа сите мои потреби од неа, сите мои емоции, она заразно чувство кога ќе си заедно со тој што го сакаш...
Еве по многу изминато време иако сакам немам шанса да и го кажам сето ова, таа има момче, јас си имам девојка, се “плашам’ како би изреагирала..
Мислев дека е минливо, но не е.. сега кога и да ја видам мене ми се враќаат сите тие емоции, чувства, повторно ми е во главата и по неколку дена... :S