Секој е невин додека не се докаже спротивното. (така ли беше?).
Сепак, не верувам во случајности, на пример, ете, што не ти влезе тебе некој дома да те апси, што не дојде мене некој да ме апси?!
Невини луѓе не гнијат по затвори, Принц, ако не укакал тука, укакал на друго место.
И да, мене ми е важна вистината, ама вистината не е онаква каква што повеќето Албанци се обидуваат да ја прикажат. Вистината е дека мене ми е страв сама да шетам низ Гази Баба, затоа што повеќе од еднаш сум слушала разно-разни свиркања и довикувања од Албанци, затоа што повеќе од еднаш го запалија крстот во мојата населба, затоа што повеќе од еднаш подметнаа пожари тука... А од друга страна, кога ќе видам дека има дечиња пуштени по полјанава, која ми е на 50м од дома, најчесто албанчиња, си го прибирам кучето затоа што најчесто се плашат (а не е опасно), затоа што не сакам никого да повредам на било каков начин.
Едно е изолиран случај, еден, но Принц, фер е да се признае, кога нешто се повторува безброј пати, неизбежна е генерализацијата и вперениот прст.
Знаеш, еднаш ќе ти украдам нешто, втор пат, трет пат...четвртиот пат и да не сум, ќе се сомневаш во мене.
И пак ќе кажам - ќе мора да се приложат докази, за кои моментално МВР тврди дека ги има - наше е да процениме. И ако веќе гледаме во тој правец, Спасов беше обвинет врз база на сведоци, немаше никаков органски доказ дека е убиецот, па немаше Македонец што не го осуди.
А од почетокот на темава, не ми е чуден ставот на ниту еден Македонец (а јас бев од оние кои претпоставуваа, но не тврдеа дека убијците се Албанци, напротив), ОВА ВЕЌЕ СМЕ ГО ВИДЕЛЕ, но Албанците од петни жили пробувате да докажете дека некој случајно слетал и отепал 5 деца.
Дури и да не беа Албанци, дури и да не се - тоа не го менува фактот дека многу пати биле, и ќе бидат.
Јас се оградувам од створења како Спасов, а се декларирам како националист. Ич не ми е гајле дали е Македонец, дали е патриот, дали ја сака земјава, или има бугарски пасош. Обична гнида е, која треба да биде смачкана, како и секој кој посегнува по нечиј живот, бил Македонец, Албанец, Србин или Нигерец.
Покажете малце почит, малце сожалување, макар тоа значело и да се плукне по своето. Затоа што ,,своето,, не е секогаш исправно. И уште помалку, реално.