Бугарските ѕверства врз Македонскиот отпор

[Dekemvri]

Втора Светска Војна

Периодот на втората светска војна претставува окупација од фашистичките сили но истовремено и вклучување на страната на антихитлеровската коалиција, како и интензивен отпор на македонскиот народ и националностите од овој простор со цврста определба за создавање сопствена држава во рамките на федералната заедница Југославија. Ова е период во кој, почнувајќи од 7 април 1941 година до 2 август 1944 година, доаѓа до создавање на неопходните политички и воени претпоставки за заокружување на македонската државност.

Почетокот на организираното вооружено востание, под раководство и команда на воено-политичко македонско национално тело, е нападот на окупаторската жандармериска станица во Прилеп – на 11 октомври 1941 година.

Во завршните операции за ослободување на земјата, до 15 мај 1945 година, организирана во три корпуси, 7 дивизии, 22 ударни, 4 артилериски, 3 пионерски и 1 коњичка бригада, македонската војска брои 110.000 борци и старешини, од кои 26.000 ги дадоа своите животи за иднината на Македонија, а околу 18.000 се најдоа по логорите, затворите и интернациите.


Вандализирана спомен Костурницата во Куманово

Вандали ја оскрнавиле спомен Костурницата во Куманово.Уништени се мермерни плочи на споменикот од НОБ, откорнат е дел од бронзениот релјеф, расфрлани се венците.

Ова, е голем фашистички успех на остатоците од главосечачите на цар Борис и нивниот хајл Хитлер.

 

[Dekemvri]

Препораки на Битолската обласна училишна инспекција до учителите по окупацијата од Бугарија

1) Постојното народносно бугарско чувство кај ученикот и кај целото население да стане сознателно или поколенијата да се вклопат во народносната и државната целина преку потенцирањето на минатото и културата на бугарската народност;
2) Да им се објаснува на населението и особено на учениците, дека кај нив не е зацврстено бугарското национално чувство и сознание за бугарската народност и држава поради долгото ропство. Да им се укажува дека
народноста и државата се неразделни и дека жртвите за државата треба да се даваат еднакво, како што се давани и порано за бугарската народност;
3) Да се објаснува дека сите културни средства за единството на бугарскиот народ биле во минатото уништени во Македонија. Бугарската книга, училиштето, црквата, друштвата, спомениците, народните празнувања, особено бугарската народна песна, обичаите, традициите, преданијата биле гонети од турската власт, поради што дошло до губење на бугарското сознание кај еден дел од населението во Македонија;
4) Да се потенцира дека како резултат од таквите услови дошло до губење на секакво познавање на минатото на бугарскиот народ во Македонија, а напротив дошло до големи постигнувања во слободниот дел на бугарскиот народ во пределите на бугарската држава;
5) Да се обрне внимание во наставата за противреакција на националното воспитување, во врска со некои „разбојнички појави од страна на непријателите на Бугарија“. Да се објаснуваат воените дејствија на фронтовите и да се всадува верба во успешниот крај на војната.“

Статутот на централниот културен клуб во Македонија - „Св. Климент Охридски“

1) да ги обединуваат сите заинтересирани сили за зацврстување на бугарштината кај македонското население;
2) меѓу широките народни маси да создаваат длабока сознателност за бугарската држава, за царот и за татковината;
3) да работат на обединувањето на сите Бугари за да се создаде Велика Бугарија во нејзините етнички, историски и органски граници;
4) да работат врз формирањето на совршено сознание на Бугаринот во Македонија и да ја воспитуваат младината во едно здраво бугарско национално чувство;
5) да работат за брзото издигнување на народот на културно, просветно и стопанско поле;
6) да се грижат за брзото прираснување на Македонија кон Бугарија во секој однос, со љубов и без потреси;
7) да работат врз обединувањето на сите класи во една национална и стопанска целина;
8) да развиваат љубов кон сè што е бугарско: кон бугарската национална историја, кон бугарското национално творештво, кон запазувањето на народните обичаи и народниот бит и др.“


По анектирањето на територијата на Македонија
кон фашистичка Бугарија, Дирекцијата за национална
пропаганда организирала мрежа на таканаречени „Културни комитети“ во сите поголеми градови. Овие тела требало да претставуваат чекор кон формирањето на „народни универзитети“, односно ве черни курсеви за ширење на писменоста, читални и слично. Набргу овие комитети, под името „културни клубови“, станале постојани тела при административните единици на сите нивоа - областите, околиите и општините. Централниот култу рен клуб - „Св. Климент Охридски“ - бил основан во Скопје.

Ова покажува како неговиот статут ја дефинира улогата на културните клубови во Македонија.

Се гледа дека денешните верни врховистички поданички створенија на мајката нивна Булгарија не отстапуваат се уште од овие нивни фашистички ѕверски културни смерници.

 

[Anco]

-Блага Оџоска Рампова - родена на 17.03.1023 год. во с.Плетвар
-Член на СКОЈ од 1941год.истата год. и член на КПЈ.
-Ранета при една блокада на нејзината куќа.
-Во 1942 год.е затворена.Интернирана е во Ивајловско,Бугарија.
-Член на МК КПМ и Околискиот комитет на КПМ.
-Носител на Партизанска споменица од 1941 година.
.....................Незаборавни Сеќавања
...............................жена - пркос....................................................
-“Беше 6 септември 1941 година - се сеќава Блага.
Бугарскиот окупатор,запали две куќи за да фати само тројца:
Благоја Спиркоски, Бајрамо и мене.За нашето фаќање беа
ангажирани 300 војници.Во таа беспоштедна пресметка бевме
потешко ранети со Бајрамо кој по пренесувањето во Битола
почина, додека Благоја изгоре внатре во куќата.“
-“Бев затворена во команданството во куќата на д-р Шајкар.
бараа од мене да признам,Кај бев,што барав таму,кој се
партизани и комунисти, кој се главни организатори.Ништо не
признавав а потоа нормално следуваше најстрашното-тортурата:
ме влечеа низ ќелијата,ми корнеа коси,ми ги кинеа алиштата,
се загледуваа во раните по целото тело...
...Јас немав тело, имав само душа.Каде што немав рани,се беше
модро и поцрнето. Во секој момент очекував да ме напушти
животот,но животот,многу чудно, ја победуваше смрта, а со тоа
малтретирањата продолжуваа. Ме носеа во Битола и пак ме
враќаа во куќата на Шајкара.Тепањата беа уште поголеми. Ако
не може битолската,тогаш мора прилепската полиција да ја
искорне мојата тајна! И почнуваше вообичаениот “танц“ со
специјална гласна музика за никој да не го чуе писокот,
врзувањето со ортома и стап,чукањето со чекан по срцето и
бубрезите...Во тие моменти смртта безброј пати ја повикував,
зошто беше многу полесно да се умре,отколку да се доживува
тортурата на злогласните полицајци (....наведени се имињата...)
Тоа не беа луѓе, тоа беа садисти-зверови.Тие за мене немаа
никакви докази,потоа измислија дека убивав така и ми судеа....
На последното судење во Прилеп им ја кажав вистината.

-Милан Самак-адвокат
присустував на судењето,есента 1942 год. и тој процес нема
никогаш да го заборавам пред се поради храброто држење на
Блага. Тишина, претседателот на судот праша:
-Зошто се бориш?
-За слобода на мојот народ.
-Бугарскиот народ е слободен.
-Бугарскиот народ не е мој народ.
.Кој е твој народ.
-Многу убаво знаете.Овој народ кој сакате да го поробите.
-Зошто пукаше на бугарските војници.
-Зошто дошле бугарски војници да тепаат Македонци?
-Бугарската армија дојде да ве ослободи.
-Сами ќе се ослободиме.Доста други не ослободуваа.

Првин осудена на смрт, а потоа поради годините на 15 год.
робија.Пред капитулација на Бугарија ослободена....

 

[Dekemvri]

Во летото 1943 година, кога по низа успешни акции на партизанските одреди на Третата оперативна зона, “Добри Даскаловви и “Сава Михајловвв”, со своите удари врз окупаторската полиција, војската и контрачетниците, партизаните ја придобија љубовта на својот народ, окупаторот, со три полка бугарска војска и јаки одреди полиција, под команда на полковникот Апостолов, командант на 56.п.полк, во времето од 7 до 16 јуни 1943 година, презема офанзива заради уништување на партизаните.
Бидејќи не успеа да ги разбие или уништи партизаните, се нафрла на мирното население. Ѕверствата што тогаш ги изврши бугарскиот окупатор во Тиквешијата се споредувани со оние што германската фашистичка војска ги вршела во окупираните територии. Во оваа окупаторска казнена експедиција се стрелани или на друг свиреп начин убиени околу 80 цивилни лица. Кулминација на овие погроми над цивилното население во овој крај е масовното стрелање во Ваташа. На 16 јуни 1943 година, на роденденот на бугарскиот престолонаследник, на најѕверски начин се убиени 12 младинци од Ваташа,меѓу кои деца и ученици од 14 до 16 години. По приведувањето, наводно заради сослушување,тие неколку часа се изложени на бескрупулозна тортура, а потоа над селото стрелани со митралез и потоа одново бодени со ножеви, на некои им се бодени очите, на други им е разбиена главата. Во исто време, во Кавадарци се стрелани 5 лица, меѓу кои две жени на 50 години - Рајна Соколова и Фруса Чедомирова. Во Неготино се стрелани 4 лица.
Во сите овие и други населени места се вршени блокади, заради полесно спроведување на планираниот терор. Многу бачила, плевни и колиби бугарската војска ги изгорела. Уривани се куќи на партизански домаќинства во селата Шивец, Ресава, Ваташа и др.,а имотот на партизаните и интернираните лица е пљачкосуван.

--- надополнето: 22 февруари 2012 во 19:48 ---

1. Државата, која ги осуди.

За време соцкомунизмот или по превратот во католичанство и капитализам??

(Декември:
2. Како фашистите во Бугарија и Македонија убиваа?.... со суд или без суд?)
штипјанец'
2. Преку суд или преку државните и воено-привремени закони.

Па што тогаш лаеш со ова:
(штипјанец'
Комунистите како во Бугарија така и во Југославија убиваа луѓе без суд и пресуда, само затоа што биле дел од управувањето или армијата.)

штипјанец':
3. Нема дел од нашата армија во германската фашистичка војска.

Кои се овие?

и овие германско бугарски фашистички ослободители

 

[Dekemvri]

Низ полициски станици поминале повеќе од 100 луѓе, при што многу од нив ужасно се тепани. Меѓу нив се наоѓале машки и женски лица на возраст од 14 до 65 години.

Интернирани се 35 лица од Кавадарци, Неготино и селата, на возраст од 15 до 65 години, родители на партизани, мирни селани и граѓани, илинденци и младинци.

Оваа безуспешна офанзива на окупаторот завршува и со 30 мртви и 50 ранети на негова страна. За овие ѕверства, терор и пљачкосувања во Тиквешијата, полковникот Апостолов бил одликуван со орден од царот. Меѓутоа, со овие злосторства бугарските фашисти ја навлекоа на себе омразата на населението на Тиквешијата. Забележано е дека на 40-дневниот помен на стреланите младинци во Ваташа учествувале над 2.000 луѓе.

Репресалии над цивилното население во Тиквешијата бугарскиот окупатор врши сў до крајот на окупацијата. Во наредната година тој презема уште две такви офанзиви, односно казнени експедиции во овој крај. Така, на 13 јуни 1944 година во селото Стрмашево се стрелани без причина една жена и тројца младинци - единствените живи луѓе што останале, а селото, со сета покуќнина, изгорено е до темел.

На истиот датум околискиот управител во Кавадарци издава наредба во рок од два дена да се преселат жителите од селото Ваташа во Кавадарци, од селата Стрмашево, Радња, Страгово, Бухула, Чемерско, Горна и Долна Бошава во Крњевска општина итн. Селаните се присилени набрзина да ги напуштат своите домови и имоти и принудно да престојуват во други места.

Окупаторот заведувал и преки воени судови за прогон на учесниците на движењето во Тиквешко. Драстичен пример за тоа е обвинителниот акт на Скопскиот прек воен суд против поголема група симпатизери на ослободителното движење од Кавадарци од 3 јули 1944 година. Овој обвинителен акт е поведен од заменик-јавниот обвинител при Скопскиот прек воен суд против група од 35 лица, меѓу кои многу жени и 4 малолетни девојки од 16 до 17 години.


Пропагирањето на големобугарските идеи во окупирана Македонија фашистичка Бугарија го институционализира преку формирање посебна дирекција за национална пропаганда.Таа го врши тоа преку културно-просветни институции, спортски, па вклучувајќи и милитаристички организации. Прави усилби за формирање на околу 40 видови вакви организации:

“Браник - младинска фашистичка организација од типот на Хитлеровата младина, “Отец Паисиј" - великобугарска организација задоена со санстефански идеи, која шири таква литература, потоа "Легионери" - милитаристичка организација со расистичка идеологија на нациофашизам, “Орле”- детска организација замислена како подмладок на “Браник", “Труд и радост” - фашистички жолти синдикати и др.


Ѕверство се смета секакво и секое насилно физичко и психичко малтретирање и верско прекрстување.

 

[Anco]

- 11 јуни 1943 год.
бугарските фашисти неможејки да ги фатат партизаните ги фаќат татковците и по зверско мачење ги стрелаат.Сите од село Шивец.
-Ѓоре Јанчев, Милан Зафиров, Атанас Ефремов и Блажо Кузманов.
Тортурата продолжува и во другите села и градови во Тиквешијата.
Народот не се откажува,тој е и понатаму со својте деца- партизани.
.......................................
- 11 јуни 1944 год.
Група од 15 вооружени партизани точно на полноќ извршува диверзански
напад на Неготино и врз осветлените згради на Околиското управлание,
Полициската станица и О.У. истураат силен рафален оган.Светлата веднаш згаснуваат и настанува страшна пукотница во градот,Бугарите
изненадени пукаат бесцелно и едни на други.Партизаните се повлекуваат.
-што било толку важно во тие згради толку доцна.
Таа ноќ зглогласниот “крвавиот“ полковник Апостолов држел состанок со
околиските управители и полициски началници од Неготино,Кавадарци и
Ѓевгелија.Злосторниците ја донеле чудовишната одлука за депортација
на тиквешкото селско население. Мислеле и решавале како да ги оделат
македонските партизани од народот.
-----------------------------------------------------
На 15 јуни 1944 год. е иавршено ова злосторство од бугарските фашисти.
Во Тиквешијата е спроведена депортација на селаните.Тој ден, под
директна контрола на окупаторските воено-полициски сили,од десетина
неготински села беа насилно депортирани близу 900 домаќинства,
-На бугарскиот полковник му се пристори дека со ваквата одлука го
најде клучот за уништување на вооружената борба во Тиквешијата.
Идејата на Апостолов беше со преселувањето на населението од
повеќето ридско-планински села да се спречи изворот за
материјално обезбедување на партизаните,како и пополнување на
нивните редови со нови борци.Во Неготинската околија беа определени
четири собирни пунктови што можеа полесно да се контролираат од
окупаторот.Луѓето можеа со себе да понесат само ситни предмети.
Беа преселени-депортирани близу 3500 селани.
Немајќи каде тие спиева по дворови, амбари и штали.
Но селаните од собирните пунктови им дадоа гостопримство.
Се изврши и мобилизација на целото население од 16 до 60 години.
-Во напуштените куќи се беше ограбено што имаше вредност од страна на воено-полициските сили а за домаќинствата преставуваше богаство.
-----------------------------------------------
Ваквата груба мерка не ги даде саканите резултати што ги очекуваше
бугарскиот окупатор.Македонските партизани уште пожестоко и помасовно почнаа да се борат и да го напаѓаат непријателот.Така да
при крајот на август ова депортирано население се врати во својте
родни домови и села.Тоа беше голема победа која го инспирира
народот на уште поинтезивна борба, што се оплоди со конечното
истерување на бугарскиот фашистички окупатор од нашата земја.
----------------------------------------------
извор-Неготински денови за незаборав стр.161-Боро Чаушев

 

[Dekemvri]

штипјанец'
2. Со суд и со присуда се осудени или согласно законите на државата. Без суд и просуда судат само комунистите по 1944 година.

Од еден извештај на д-р. Минчо Нејчев министерот за правда, до Националниот комитет на Татковинскиот фронт:

Од 23 декември 1944 до 31 март 1945 година Народниот суд заседаваше за 145 случаи со 10 907 обвинети лица. Нив им беа изречени следниве казни: 2 680 осудени на смрт;
1.921 доживотна казна; 19 - 20 години затвор; 962 15 години; 727 10 години; преостанатите 3 241 помалку од 10 години. Речиси на сите имотот им беше конфискуван.“

Оди какај бре не знаеш што ломотиш.

Кога ја примиш дозата чекај некое време да ти се избистри.

--------------------------------------------------------------------
--- надополнето: 22 февруари 2012 во 22:48 ---

Софија настојуваше да го воспостави владеењето во Македонија со сите средства на својата фашистичка државна машинерија.

Бугарскиот окупатор остави крвави траги

1.Од 18 април до 6 септември 1944 година во Втората светска војна, како сојузник на фашистичка Германија, Бугарија вршеше окупаторска функција во поголемиот дел на Македонија.
Уште на 1 март 1941 година фашистичка Бугарија, со потпис на своите државни претставници во Виена, му се придружи на Тројниот пакт и официјално стана сојузник на Хитлерова Германија, фашистичка Италија и Јапонија. Само два дена по пристапувањето на Бугарија кон Тројниот пакт, а врз основа на претходна спогодба помеѓу Германија и Бугарија, германските војски влегоа во Бугарија. Во Македонија влезе Петата бугарска армија со своите делови и со Штабот што го смести во Скопје. До 24 април 1941 година бугарската војска го окупира делот на Македонија источно од Вардар, а потоа и западна Македонија,освен околиите Тетово, Гостивар, Кичево, Дебар, Струга и дел од Преспа, со 4.314 квадратни километри и 232.000 жители, кои според Хитлеровите Привремени насоки и Спогодбата од Виена Ј беа доделени на Италија, односно на Голема Албанија. Бугарија во овој дел на Македонија формира две области - Скопска и Битолска, со површина од 21.460 квадратни километри и 876.000 жители. Таа ја окупира и источна Егејска Македонија, па сите овие делови на Македонија ги прогласи за новоослободени предели на Царството Бугаријааа”, т.е.спротивно на нормите на меѓународното право, не само што ги окупира туку и ги анектира. Ваквата поделба на Македонија остана до крајот на окупацијата.

Бугарската фалсификувана историја за Македонија и Македонците тоне се подлабоко заедно со нејзините измислени приказни.
Иако Бугарите фалсификувале голем број документи во бугарските архиви, но и археолошки наоди како што се Битолската и Воденската плоча, со цел да ги користат во нивната пропаганда за бугаризирање на Македонците, нивните фалсификати се повеќе се откриваат.

 

[Щипянецъ]

Од еден извештај на д-р. Минчо Нејчев министерот за правда, до Националниот комитет на Татковинскиот фронт:

Од 23 декември 1944 до 31 март 1945 година Народниот суд заседаваше за 145 случаи со 10 907 обвинети лица. Нив им беа изречени следниве казни: 2 680 осудени на смрт;
1.921 доживотна казна; 19 - 20 години затвор; 962 15 години; 727 10 години; преостанатите 3 241 помалку од 10 години. Речиси на сите имотот им беше конфискуван.“

Оди какај бре не знаеш што ломотиш.

Кога ја примиш дозата чекај некое време да ти се избистри.

"Народниот суд" не е легитимен правен суд, туку едноставно вонреден орган на "Црвениот терор". Многу од пресудите на стрелани се издадени "постфактум" односно посмртно.

Научи прво што е "Народен суд" и потоа коментираj неговите активности.
--- надополнето: 22 февруари 2012 во 22:55 ---
Стануваш смешен веќе, каква "окупаторска фунцкија" прави Бугарија?
Бугарија врши административни функции, ништо не окупира, што се е веќе окупирано од Германците.

 

[Dekemvri]

штипјанец'
"Народниот суд" не е легитимен правен суд, туку едноставно вонреден орган на "Црвениот терор". Многу од пресудите на стрелани се издадени "постфактум" односно посмртно.

Од еден извештај на д-р. Минчо Нејчев министерот за правда, до Националниот комитет на Татковинскиот фронт:

Од 23 декември 1944 до 31 март 1945 година Народниот суд

Тој министер за правда, на кој е министер и кој спаѓа во ресор ПРАВДА...смешко.

Кој го сочинува легитимниот суд ? судии од ...................? кој.

Најдобро у некој циркус да идеш таму да ги засмејуваш посетителите.

Подобро во хорор филм.

Стануваш смешен веќе, каква "окупаторска фунцкија" прави Бугарија?
Бугарија врши административни функции, ништо не окупира, што се е веќе окупирано од Германците.

ЗИНИ ЗЕМЈО !!!!!

Бугарската пропаганда зборуваше дека се оствариле вековните идеали за остварување на ветувањата од Сан Стефано за создавање на Голема Бугарија, за присоединување на Македонија кон мајка Бугарија, за ослободување на краиштата што биле нејзини и за тоа дека тој настан народот едвај го дочекал.

Меѓутоа, своето владеење во Македонија бугарската власт настојуваше да го воспостави со сите средства на својата фашистичка државна машинерија. Во Македонија, заедно со додадените единици кон Петата армија, бугарската окупаторска војска броела 40.000-60.000 војници и уште неколку илјади припадници на разни видови полициски сили.

Кон ова таа додаде свој административен, училиштен и црковен апарат, а на сите одговорни места беа доведени лица од Бугарија. Месните жители со посебен државен акт беа исклучени од работни места кои значеа вршење на јавна власт.

Домашната интелегенција беше испраќана на работа во Бугарија. Ваквата национална структура на управниот апарат јасно покажува дека Бугарија настапи како окупатор, дека нејзиниот управен апарат со сите расположливи средства требаше да обезбеди бугарско владеење во Македонија и да изврши денационализација на македонскиот народ.

Бугарската држава изврши многу груби кршења на меѓународното право, а нејзините воени и полициски сили сторија многу меѓународни воени злосторства во текот на оваа окупација.

Фашистичка Бугарија изврши фактички анексија на окупираната територија во Македонија, што според позитивното меѓународно право окупаторот не може да го прави. Понатаму, таа го замени постојниот административен и правен поредок на власта во Македонија; ги наметна своите граѓански, кривични и административни прописи; го наметна бугарскиот јазик во управата, училиштата,црквите и насекаде во јавниот живот во Македонија ги прогласи за бугарски државјани со исклучок на припадниците на малцинствата кои не ги сметаше за свои поданици и ги дискриминираше; на Македонците им наметна бугарска народност, односно им забрани да се определуваат како Македонци; нив, како жители на т.н. новоослободените територии ги дискриминираше во однос на другите бугарски државјани - тие немаа пристап во државна служба на одговорни места и др.;вршеше регрутација на македонското население во бугарската фашистичка армија и го тераше да се бори против својот народ кој се крена на вооружено востание.

Оди цицај.

 

[spas72]

Eee, сопри се малку. Тоа сичко од архивот на Комунистичката партиjа на Jугославиjа го преписваш ,или го смукаш од прстите?

 

[Dekemvri]

Бугарскиот окупаторски корпус во Македонија, во борбата против ослободителното движење во Македонија, вршеше масовен прогон на неговите припадници, затворање, масовно интернирање и нивно терање на присилен престој и работа во Бугарија и убиства не само на припадници на партизанските одреди и организатори на движењето, туку и на цивилното население, кое им служеше како база.

Прогоните на цивилното население во окупираните територии бугарскиот окупаторски систем ги вршеше на многу свиреп начин. Меѓу најчестите насилства беа блокадите на населените места, кои имаа за цел да се оневозможи секој обид за бегство на населението од тоа место и да се оневозможи непречено вршење на планираните недела на окупаторот: интернирање во Бугарија, присилна мобилизација во работни единици (трудови дружини), проверување на фактичката положба за тоа кој од селото отишол во партизани, дали некој од партизаните доаѓале во селото во некоја куќа, издвојување на некои лица како соработници на ослободителното движење заради затварање или заради стрелање, а најчесто блокадите се вршени заради масовно стрелање на население во места познати како партизански.

-------------------------------------------------------------------------

 

[methMKD]

Бугарскиот окупаторски корпус во Македонија, во борбата против ослободителното движење во Македонија, вршеше масовен прогон на неговите припадници, затворање, масовно интернирање и нивно терање на присилен престој и работа во Бугарија и убиства не само на припадници на партизанските одреди и организатори на движењето, туку и на цивилното население, кое им служеше како база.
Прогоните на цивилното население во окупираните територии бугарскиот окупаторски систем ги вршеше на многу свиреп начин. Меѓу најчестите насилства беа блокадите на населените места, кои имаа за цел да се оневозможи секој обид за бегство на населението од тоа место и да се оневозможи непречено вршење на планираните недела на окупаторот: интернирање во Бугарија, присилна мобилизација во работни единици (трудови дружини), проверување на фактичката положба за тоа кој од селото отишол во партизани, дали некој од партизаните доаѓале во селото во некоја куќа, издвојување на некои лица како соработници на ослободителното движење заради затварање или заради стрелање, а најчесто блокадите се вршени заради масовно стрелање на население во места познати како партизански.

-------------------------------------------------------------------------
--- надополнето: 23 февруари 2012 во 19:32 ---




OK .. бујрум бег ефенди, њама проблеми.

Одговори ти сега:

Има ли многу бугарофили врховисти во Македонија и стварно ли не знаат дека Бугарија била окупатор во Македонија и во сојуз со фашистичка Германија 1941 година,
се прават мутави или такви се направени.

Види вака брат под број 1 ако била во сојуз со Германија незначи дека ни се противници па не сме ние партизанска нација повеке од тоа сме , под број 2 сите кметови поставувани од нашиот "окупатор" биле исто толку Макеоднци колку и партизаните сите биле родени во Македонија што окупатор ќе беше што не става свој луѓе да ја водат државата туку става тукашни ?
Исто така кажи ми зошто еден од лидерите на македонското комунистичко движење , Павел Шатев , има издадено книга каде што себеси се кажува Бугарин ?

 

[karan]

Види вака брат под број 1 ако била во сојуз со Германија незначи дека ни се противници па не сме ние партизанска нација повеке од тоа сме , под број 2 сите кметови поставувани од нашиот "окупатор" биле исто толку Макеоднци колку и партизаните сите биле родени во Македонија што окупатор ќе беше што не става свој луѓе да ја водат државата туку става тукашни ?
Исто така кажи ми зошто еден од лидерите на македонското комунистичко движење , Павел Шатев , има издадено книга каде што себеси се кажува Бугарин ?

Тешко дека татарските измеќари може да бидат исто Македонци со оние кои се бореа за националната слобода на македонскиот народ и создавање посебна македонска држава. Тоа што се родиле тука не ги прави наши, туку јаничари.

 

[methMKD]

Тешко дека татарските измеќари може да бидат исто Македонци со оние кои се бореа за националната слобода на македонскиот народ и создавање посебна македонска држава. Тоа што се родиле тука не ги прави наши, туку јаничари.

Е види вака на една моја баба , нејзин татко бил кмет на СЦГ он живеел во оризари него луѓето од таму го сакале и од повекето места единствено не го сакале Србите којшто живеат во СЦГ затоа што ни он нив не ги сакал значи што го прави него помалку наш отколку Лазар Колишески ? помалце Македонци ли дека пратил на Голи Оток тоа ли е проблемот ?

 

[karan]

Е види вака на една моја баба , нејзин татко бил кмет на СЦГ он живеел во оризари него луѓето од таму го сакале и од повекето места единствено не го сакале Србите којшто живеат во СЦГ затоа што ни он нив не ги сакал значи што го прави него помалку наш отколку Лазар Колишески ? помалце Македонци ли дека пратил на Голи Оток тоа ли е проблемот ?

Е де.
Ништо посебно, бил бугарски измеќар. Толку ли ти е тешко да сфатиш.
Исто како српските измеќари помеѓу двете светски војни. Недостоен да биде споредуван со македонските борци за национална и државна независност.