Неговото извинување нема да вреди ни пет пари ако словенечкиот парламент го усвои ACTA и ако Словенците не го укинат на референдум доколку биде усвоен во парламентот.
The anti-counterfeiting trade agreement could criminalise internet users globally. But it hasn't been ratified yet …
David Meyer
guardian.co.uk, Friday 3 February 2012 12.48 GMT
Article history
A Czech protester against Acta. 'Because it was a trade agreement, negotiations took place behind closed doors.' Photograph: Michal Cizek/AFP/Getty Images
Acta is the latest copyright enforcement scheme to cause alarm among digital activists. Given its reach, this is understandable.
The anti-counterfeiting trade agreement is, despite its name, effectively an international treaty that forces signatories to criminalise "commercial-scale" copyright and trademark infringement. Some of it covers knock-off merchandise, but most applies to the digital world as well. Many of Acta's provisions already exist in countries such the US and the UK – for example, it makes sure courts can block or take down infringing websites – and the idea is ostensibly to bring the rest of the world in line.
However, some elements would go further than existing laws in most of the countries that sign up. Acta criminalises activities such as breaking the digital locks on rights-protected files, or even distributing tools to help people do so. Stripping the artist information from a music file becomes a crime, as does decrypting content that has been scrambled for copyright protection. Acta also codifies the flawed idea, in calculating damages from so-called piracy, that every unlawful download represents a lost sale.
One reason for the heightened attention being paid to Acta is the recent derailing of the Stop Online Piracy Act (Sopa) and the Protect IP Act (Pipa) in the US. These bills were, in many ways, more dangerous than Acta – Sopa wanted to alter the DNS, the core of the internet – but the spirit is the same. After winning a round against the US bills, citizens and activists are raring to take on a new challenge.
Acta was the brainchild of the US and Japan. Its formulation began in 2007, outside the frameworks of the World Trade Organisation and without the involvement of China, India and other countries that are major sources of pirated goods. Because it was technically a trade agreement, negotiations took place behind closed doors, with the only look-in afforded to citizens' groups or even elected representatives coming via a series of leaks.
Through conduits such as WikiLeaks, it became clear that the US in particular was pushing for signatories to create "three-strikes" laws that could be used to kick repeat file-sharers off the internet. The EU pushed back and this provision was removed, along with a requirement that ISPs and other online service providers snoop on their customers. The criminalisation of camcorder use in cinemas is also no longer mandated in Acta.
But what remains is troubling on several counts. Acta ostensibly targets big players, but, when it comes to its application on the internet, its definition of "commercial-scale" infringement is loose enough to also cause trouble for individuals. According to Acta, criminal and civil enforcement procedures "shall apply to infringement of copyright or related rights over digital networks, which may include the unlawful use of means of widespread distribution for infringing purposes".
Given that "widespread distribution" is the essence of the internet, this could be interpreted as a go-ahead for cracking down on small-scale infringers, or even people who post a copyrighted image or parody of it on their blogs. Sites and blogs that carry Google Ads could arguably also be seen as "commercial activities for direct or indirect economic or commercial advantage", another way in which Acta defines commercial scale.
Those defending Acta maintain that it would not bypass free speech and privacy safeguards in places such as the US and EU. The document itself regularly refers to a need for "freedom of expression, fair process, and privacy" in the way enforcement is carried out, but only in accordance with the laws of the signatory country. Some of those countries, such as Morocco, are not noted for providing a strong right to free expression. Even if Acta's apologists are to be taken at their word, the implications could be unpleasant for free-thinking citizens in many parts of the world.
It is no longer possible to change the contents of Acta, as it has been finalised. However, Acta is now, for the first time, in its democratic phase. Although 30 countries, including the US and UK, have signed Acta, no one has yet ratified it. The treaty may have been negotiated by governments and bureaucrats, but most of the signatories now have to get Acta through their legislatures. The process varies from country to country, but the document is finally in the hands of elected representatives.
Those who want to see Acta defeated need to go to their MPs, MEPs and congresspeople and ask them, facts in hand, to vote against its ratification. Even though elements of Acta may be needed to combat large-scale copyright and trademark infringement, it can be argued that the risks associated with the whole are too great. Elected representatives may be receptive – they themselves were shut out of the Acta negotiations and, after the Sopa protests, they are well aware that voters dislike heavy-handed copyright enforcement.
Agreements such as Acta are entirely driven by one side: the rights-holders. These players have a genuine grievance, in that the internet poses an overwhelming threat to their old business model. The copyright-versus-technology debate is worth having, and soon. But resolution has to come through genuine discussion between the content industry, lawmakers and the public.
The structures to allow this open debate will hopefully come, but not before the debate is reset. Right now, citizens have a rare and possibly brief opportunity to call for that to happen.
• If there's a subject you'd like to see covered on Comment is free, please visit ourYou tell uspage
http://torrentfreak.com/seized-sports-streaming-site-makes-a-blazing-comeback-120203/
Што е всушност „АСТА“? Дознајте ги клучните детали од Анонимус: Европскиот парламент е последната пречка на „АСТА“ и Хактивистите најавија војна на тие кои ќе се обидат да го цензурираат интернетот.
„Информирајте се и делувајте, бидејќи наскоро ќе биде предоцна“, е порака од хактивистичката група Анонимус, која најави борба против АСТА (Anti-Counterfeiting Trade Agreement).
Малкумина всушност сфаќаат што е всушност „АСТА“ и каква опасност претставува тој договор. Тоа не е случајност; „АСТА“ е конципирана така да биде многу нејасна и договорена во тајност, со цел граѓаните да не сфатат како е осмислена и со цел за елиминација на основните човекови права.
„Вистинската цел на „АСТА е да го уништи интернетот каков што го знаеме и да ви ја одземат слободата“, порачуваат Анонимус. Имено, „АСТА“ може да се интерпретира на повеќе начини. Тие кои се обидуваат да го воспостават тој договор ќе ве убедуваат дека се работи за бениген договор чија примарна цел е да се заштити индустриското производство од пиратските производи.
Но, малку поинаквата интерпретација таа од која се плашат од Анонимус, ја претвора „АСТА“ во интернетски „Killswitc“ - прекинувач за гаснење, т.е. цензура на World Wide Web. „Најголемата лага која некогаш е изговорена е дека секоја земја која ќе го ратификува договорот „АСТА“ ќе може сама да бира како ќе ги интерпретира одредбите од договорот“, порачуваат Анонимус.
Од тоа стравува и Дејвид Маер, автор на ЗДНет, кој веќе подолго време го следи развојот на „АСТА“. Како прво, Маер истакнува дека „АСТА“ се уште никаде нема законска тежина. Да дојдат до тоа, државите кои го потпишале тој договор мора пред се да го ратификуваат во своите парламенти. За подрачјето на ЕУ тоа ќе го направи Европскиот парламент.
Целта на „АСТА“: Да се прекине „широкопојасната дистрибуција“
Маер предупредува дека „АСТА“ предвидува затворски казни и парични казни за сите кои ќе се впуштат во пиратска дејност, како и за тие кои им помагаат во тоа. Посебно е проблематичен чл. 27 од овој договор, во кој стои дека ќе се санкционира секоја широкопојасна дистрибуција („widespread distribution“) на производи заштитени со авторски права.
„Широкопојасната дистрибуција е основна карактеристика на интернетот“, предупредува Маер. Во пракса, тоа може да се протолкува на следниот начин: ако сте поставиле песна која не ви припаѓа на ЈуТјуб, значи сте го прекршиле законот. Ако сте поставиле слика која не ви припаѓа на Фејсбук, сте го прекршиле законот. Апсурдот не застанува само на тоа: со ратификацијата на „АСТА“ казнено дело станува дури и дистрибуција на легална технологија која може да се користи со цел за пиратерија.
За слободата на интернетот важен е и чл. 8. на „АСТА“, кој на државата и дава овластување за спроведување на цензура, т.е. и наметнува должност за елиминирање на интернетски страници кои ги кршат авторските права. Сопствениците на таквите страници воедно ќе мора да платат оштета на тие на кои го прекршиле copyright. Меѓутоа, „АСТА“ не ја дефинира висината на оштетата, туку остава на надлежна правосудна институција да процени колкава е штетата што е направена.
Зошто документите се тајни?
„Како и сите други меѓународни договори, „АСТА“ мора да се толкува во согласност со Виенската конвенција од 1969 година. Членот 32 од Виенската конвенција вели дека ако било кој дел од некој договор е двосмислен, мора да се толкува во согласност со документацијата која била користена при изготвување на истиот. Документацијата која била користена при составување на „АСТА“ е тајна и никогаш не била достапна на јавноста“, велат Анонимус.
Од Анонимус тврдат дека ниту еден модерен договор никогаш не бил таинствен. Дел од документите кои биле користени при составување на „АСТА“, „ги набавила“ екипата на Викиликс, тврдат од Анонимус. „Содржината на тие документи ја смрзнуваат крвта во вените“, тврдат од Анонимус.
Европскиот парламент е последна пречка за „АСТА“
Последната пречка на патот на “АСТА“, тврди Анонимус е Европскиот парламент кој за ратификацијата на “АСТА“ ќе расправа во јуни оваа година. „Ако Европскиот парламент го ратификува „АСТА“, ќе биде крај на светот каков што го познаваме. Вашите слободи полека ќе исчезнуваат. Вашиот интернет постепено ќе се претвора во контролиран, цензуриран канал преку кој ќе ви биде достапна само содржина продуцирана од страна на неколку компании“, тврдат Анонимус.
„АСТА“ е декларација на војна против секој човек, жена и дете на планетата. Ако сте политичар и го браните „АСТА“, виновни сте за предавство на највисоко ниво и така ќе ве третираме. Ќе го победиме договорот „АСТА“. Нема да не замолчите. Ќе излеземе на улиците. Ќе ги заземеме своите влади. Ние сме Анонимус. Ние сме легија. Ние не простуваме. Ние не забораваме. Очекувајте не“.
vijesti.hr
Значи според Патриотскиот Акт во САД, луѓето кои ги прекршуваат авторските права се терористи ?
Освен ако грешам, апсењата се извршени во главно на територија на САД, бидејќи ФБИ има такви ингеренции преку Патриотскиот Акт, кој важи на територија на САД.
Еве ја и веста: http://torrentfreak.com/btjunkie-shuts-down-for-good-120206/
Еден од моите најoмилени тракери ... прво беше mininova па тогаш викавме "нема што да креваме паника тука е btjunkie", ама прашање кој е следен ?
