Разочарувања од спротивниот пол!

  • Креатор на темата Креатор на темата lo6ko piratot
  • Време на започнување Време на започнување
lo6ko piratot

lo6ko piratot

безобразно реален
Член од
2 април 2009
Мислења
441
Поени од реакции
57
Неверувам дека некој безразлика дали е машко или женско нема разочарано некого или пак се нема разочарано од нечија постапка, однесување, одлука...и слично. Само ДА НАПОМЕНАМ, не е поентава на темава да солиме памет и да осудуваме, туку чисто да ги согледаме грешките на двата пола па наместо тажни да не окружуваат среќни и заљубени фаци.

Па дами и господа, повелеле
 
Па според мене најголемиот проблем не е разочарувањето, ние секојдневно се разочаруваме од луѓето околу нас и некако ќе навикнеме. Поголемиот проблем е признавањето од страна на тој шо не разочарал и признавањето од наша страна дека сме разочарани, значи го криеме тоа во нас и не кажуваме од икс причини.

Еве јас на пример, сега сум разочаран од една личност (девојка) ама неможам да и кажам, оти знам дека ќе се навреди и ќе биде повредена,а несакам да се случи тоа, затоа ќе си ќутам.
Значи го имам оној поголемиот проблем, и знам дека е така..
 
Обично сме лоши со тие шо биле добри со нас и обратно.Добро е ако се сетиш на грешките некогаш, ама обично е касно :)
 
Се разочарав во една прилика кога вложив голем труд за една девојка(пријателка), и посветив големо внимание, се ризикував себеси (физички) со цел да ја заштитам нејзината репутација од група Срби, излегував со неа ја гледав како божица. Играв стабилна игра со отворени карти, не избрзував полека но сигурно беше мојот однос спрема неа. Уживав во нејзиното присуство, се трудев да го искористам цел мој шарм и на заем би зел кога би можел, само да таа ја абсорбира таа позитивна енергија се осека срекна и почитувана. На секој нејзин проблем бев спремен да најдам решение би наштетил некому за да го решиме нејзиниот случај од проблеми. Прв пат во мојот живот бев папучар. Го изгубив рејтингот што години сум го стекнувал кај другарите, и кај некои познаници и непознати го нарушив мојот углед , за да ја заштитам да не ја повредат и не зборуваат и ''измислуваат'' приказни со кои го угрдуваат имиџот на истата.
Целта беше да девојката го смени нијзиниот карактер беше добар но наивен и многу глупав, што често одредена група на луге го користеа. Иделна беше за мене за општеството не. Ја прифатив со цело нејзино минато ја тешев, и укажав заштита само ако и таа тоа го прифака ама под одреден услов да сака и таа да се корегира и да не го повторува истото- постанавме блиски.
За среќа не помина долг период кога научив дека старата песна си ја тера, секс со двајца албанци и клип на телефон како доказ за тоа. Секоја чест. Во тој миг немав коментар, сакав само да ја најдам да ја избоксовам па макар и затвор ми лежел за таа постапка. Не ја најдов не ми креваше на телефон. После 2 дена ми се јавува плаче и се извинува.
Се испразнав без боксови со говор тежок и навредлив, како карпа од срце да ми падна после разговорот (мада според мене физички е подобро, така би преферирал:D ). Од тој ден кога и да ја сретнам не сум направил ни здраво а немам ни намера. Се разочарав за моето изгубено време и труд и како се што можела да има го фрли во неповрат. Ме разочара таа ороспоѓица и за крај и песна и посветив
, и кога и да ја слушнам ме подсеќа на неа племето нејзино.
Едно заклучив- Волкот крзното го менува но не и умот. Некои луге едноставно се непоправливи
 
Blondy ʚϊɞ напиша:
Ќе помине... За некое време пак ќе бидеш воодушевен /а :)))
Неможат секако едните без другите :D
Кликни за повеќе...

Воодушевен :)

Да, најверојатно ќе биде така, но дали ќе има последици?
Секогаш кога ќе ја погледнам ќе знам зошто ме разочарала и дека е способна пак да го направи тоа, а шо е полошо не знае дека така мислам и не сме правеле муабет за тоа.
Дали може да продолжиме понатаму без да кажеме што мислиме?
 
Оh, boo hoo.

Со чиста математика се пресметува ова. По дефулт ако се отворите кон некого - ќе бидете разочарани. It's inevitable. E сега, in order да бидете среќни треба да се отворите. Педерлк нели? Кога ќе додадете разликата, дали и колку вреди тоа што ќе сте среќни, ако е поголемо од болката од разочараност - ќе се отворите или обратно.

Инаку зачувајте си ги приказните, знаеме.. сите сме идиоти, сите се курви.
Можеби не аs a full time job, ама оnce in a while..
 
wot напиша:
Оh, boo hoo.

Со чиста математика се пресметува ова. По дефулт ако се отворите кон некого - ќе бидете разочарани. It's inevitable. E сега, in order да бидете среќни треба да се отворите. Педерлк нели? Кога ќе додадете разликата, дали и колку вреди тоа што ќе сте среќни, ако е поголемо од болката од разочараност - ќе се отворите или обратно.

Инаку зачувајте си ги приказните, знаеме.. сите сме идиоти, сите се курви.
Можеби не аs a full time job, ама оnce in a while..
Кликни за повеќе...
Оној момент кога ќе се отвориш спрема ѓаволот(жената) тоа е моментот кога си ја продал својата душа, point of no return.
Иако ја сакаш никојпат не и вели дека ја сакаш, тогаш таа си мисли дека без неа не можеш да живееш ама забораваат на едно: everyone is expendable.
Кога ќе ја сватат грешката а обично женскиот систем за грешки проработува после загубата на еден маж тогаш е веќе касно и почнуваат да плачат, паѓаат во депресија и те бараат тебе во секое можно машко односно ако треба ќе се клецне и со некое магаре мислејќи дека магарето ја сака ама на крајот ќе свати дека сите само се празнеле во неа а оној кој ја сакал сега седи некаде со некоја друга што го сака и ужива. Тешко е на денешно време да си глуп, голема е конкуренцијата а богами кај жените мислам дека преминува и преку 100% :pos:
 
Ај малце да ве вратам у колосек, забегавте со темава. Значи предмет на темава се РАЗОЧАРУВАЊАТА ОД СПРОТИВНИОТ ПОЛ. Како се осекјате после тоа е добредојдено како дообјаснување на главниот дел од темава, ама ако тоа го нема, тогаш поштедете ја темава и не ја трупајте со невредни мислења.

...и да напоменам дека слободно можете да повторувате исти искуства околу разочарувањата (под услов да не се однесува на иста личност). Така ке увидиме најдобро од што се разочаруваат машките а од што женските па валда некој во иднина ке се пронајде и ке си ја поправи грешката и ке создаде поубав свет ;)
 
Како се осеќам после разочарување од ваков тип? Никако, само мафтам со главата и викам: До кога бе, аман? Више се навикнав да се разочарувам, така што веќе и очекувам да ми се случи тоа, па кога ќе се случи, едноставно знам дека сум го очекувала.

Се случува затоа што не се карам, не се расправам, не подигнувам глас на спротивниот пол, затоа што имам нерационален страв дека ќе ми раскине ако го направам тоа, што е иронија, земајќи го фактот дека и покрај тоа што трпам се во себе, на крај пак останувам јас со прстот во уста и сама. Ама дури и да не е така, имам изгледа таква фаца или ми пишува на челото: Исфрустрирани сте? Ве заебале во минатото? Нема проблем, истурете си ги фрустрациите врз мене. И тоа се дешава. И после јас сум била разочарана. Па ќе бидам.
 
Тешка работа е разочарувањето, колку само време е потребно да помине за да му се врати на некој надеж. Ме разочарувале кога ќе сум ги отворел чувствата на виделина, тогаш највеќе сум бил уништен, незнам зашто е тоа така, јас мислев искрените чувства се некој чекор напред, доверба повеќе ама не било така. Уште потешко е кога ќе налеташ на некоја девојка која е уништена, па и комплимент искрен да и дадеш тоа го сфаќа како да имаш некои скриени намери. Потребно е време, негубење на надеж и верување. Таму некаде има за сите од нас некоја/некој. Оној кој не верува никогаш нема да добие тоа што сака.
 
Crazy in Love напиша:
Како се осеќам после разочарување од ваков тип? Никако, само мафтам со главата и викам: До кога бе, аман? Више се навикнав да се разочарувам, така што веќе и очекувам да ми се случи тоа, па кога ќе се случи, едноставно знам дека сум го очекувала.

Се случува затоа што не се карам, не се расправам, не подигнувам глас на спротивниот пол, затоа што имам нерационален страв дека ќе ми раскине ако го направам тоа, што е иронија, земајќи го фактот дека и покрај тоа што трпам се во себе, на крај пак останувам јас со прстот во уста и сама. Ама дури и да не е така, имам изгледа таква фаца или ми пишува на челото: Исфрустрирани сте? Ве заебале во минатото? Нема проблем, истурете си ги фрустрациите врз мене. И тоа се дешава. И после јас сум била разочарана. Па ќе бидам.
Кликни за повеќе...

не успеав да го прочитам она главното ...што те разочарало тебе?
--- надополнето: 15 јануари 2012 во 15:53 ---
Hank Moody напиша:
Тешка работа е разочарувањето, колку само време е потребно да помине за да му се врати на некој надеж. Ме разочарувале кога ќе сум ги отворел чувствата на виделина, тогаш највеќе сум бил уништен, незнам зашто е тоа така, јас мислев искрените чувства се некој чекор напред, доверба повеќе ама не било така. Уште потешко е кога ќе налеташ на некоја девојка која е уништена, па и комплимент искрен да и дадеш тоа го сфаќа како да имаш некои скриени намери. Потребно е време, негубење на надеж и верување. Таму некаде има за сите од нас некоја/некој. Оној кој не верува никогаш нема да добие тоа што сака.
Кликни за повеќе...
и во овој пост не успеав да прочитам ...што е она што те разочарало?
--- надополнето: 15 јануари 2012 во 15:55 ---
Reynolds напиша:
Па според мене најголемиот проблем не е разочарувањето, ние секојдневно се разочаруваме од луѓето околу нас и некако ќе навикнеме. Поголемиот проблем е признавањето од страна на тој шо не разочарал и признавањето од наша страна дека сме разочарани, значи го криеме тоа во нас и не кажуваме од икс причини.

Еве јас на пример, сега сум разочаран од една личност (девојка) ама неможам да и кажам, оти знам дека ќе се навреди и ќе биде повредена,а несакам да се случи тоа, затоа ќе си ќутам.
Значи го имам оној поголемиот проблем, и знам дека е така..
Кликни за повеќе...
кое е разочарувањето?
 
Обично кога го преземаме тој чекор и решаваме да се отвориме на некого, треба да бидеме спремни како за добрите работи така и за лошите.Со добрите сме изградиле повеќе доверба, но што кога личноста ќе ни го заврти грбот и ќе почне да не разочарува?Ќе си мислиш во себе дека ќе пројде, дека се ќе биде потоа како што треба и тогаш после одреден период, уште едно разочарување.И така само ќе се редат, колку и да си се тешиме и надеваме.Токму така, надежта е онаа што ги отежнува работите.
Колку поголема надеж имаш, толку поголеми разочарувања ќе ти следат.И во моментите кога ќе мислиш дека се е супер и е смирено, одеднаш ќе те удри по глава за уште еднаш да ти докаже дека работите не се такви какви што мислиш и се надеваш дека се.
Колку помала надеж, толку помало разочарување.Ама ај натерај го човек да биде рамнодушен и ладнокрвен.Не постои таков, а ако постои тоа е само глумата негова и ништо повеќе.Еден вид на заштита која како и да е не помага затоа што уште повеќе во себе се притиска.
Факт е дека секогаш ќе се надеваме, и секој пат ќе бидеме разочарани и повредени.
Јас се навикнав да бидам разочарувана, особено од најблиските затоа што секогаш имам надеж, некогаш и премногу.Меѓутоа научив и тоа да го прифаќам, колку и да боли и е тешко.Таков е животот и затоа треба да се научиме да живееме со тие работи, затоа што така секој ден учиме нешто ново, и во иднина тоа ќе ни се исплати на некаков начин.
 
lo6ko piratot напиша:
и во овој пост не успеав да прочитам ...што е она што те разочарало?
--- надополнето: 15 јануари 2012 во 15:55 ---
Кликни за повеќе...
Многу бараш пријателе, повеќето ќе ти пишат меѓу редови, не секој е спремен интимата и она што му се случило да го сподели јавно ;)
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom