Киро Глигоров (1917-2012)

[Ч Е Н Т О]

Па што ако беше членка во ОН? И денес сме членки па сеуште вета ни ставаат.
Грција ја искористи економската слабост на Македонија и ни наметна договор и правила. Доколку Македонија немаше инфлација од на 100%, имаше реален сектор и изградени институции, плус стабилно соседство, Грција ќе можеше тој лист хартија да си го пикне...во шкаф. Но незнам како може да не ја разбирате комплексноста на ситуацијата во тие години. Значи имате податоци, ако незнаете што е инфлација и слични економски термини подорбо прашајте за да можете целата слика да ја разберете. Што ако Скандинавците сакаа да ни помогнат и Германија и Франција не ја подржаа па ни воведе ембарго. И кој ја сопре? Мислам ептен ја уплашија исто како и денес.
Шверцот кој ти го спомена е секогаш рака под рака со ембаргата. Сивата економија е единствената која може да донесе кеш во такви услови. Се разбира додека немаш некој копук како Бранко кој се тоа за свои потреби си го одигра. Но сепак овде зборуваме за одлуки на Киро, а не за Бранко. Исто и приватизацијата е под потпис на Бранко, грешка што гледал и молчел, али не му се припишува во негови одлуки. Освен ако немаш документ во кој Киро потпишува економски распродажби со функција претседател

Добро, очигледно е дека ти сакаш да си живееш во светот на бајките, и минатото т.е. во случајов мошне блиското минато да го поимаш како збир на настани кои МОРАЛЕ така да се случат и никако поинаку.
Жалам, ама во историјата такви поимања се нарекуваат догматски и не-научни.
Иако не сум економист знам дека една од најважните работи во економијата на секоја земја се ПЛАНОВИТЕ ЗА ИДНИНАТА, при што се прават детални проучувања на состојбите и се носат вакви или такви решенија според кои се спроведуваат политиките и плановите. Па кога ќе измине периодот кој бил предходно проектиран, паметните се вртат наназад да видат дали и како се исполниле тие планови и предвидувања и според нивната успешност им се дава за право на економистите што ги смислиле утре да прават и нови, а на тие што направиле тотални утки се тргаат настрана. Така е барем во сите нормални држави и општества, па и фирми по светот.

Ама ај да не забегуваме со празни муабети, врати се на еден од предходните постови на Братот и прочитај што пишува во статијата објавена во американскиот ЊуЈорк Тајмс од 4 јули 1992 г.
http://www.nytimes.com/1992/07/04/world/west-supports-athens-on-macedonia.html
(имаш превод во постот на Братот погоре, ако не знаеш англиски)

Па после дојди пак тука и објаснувај и поставувај тези дека демек ембаргото само и единствено од Грција, а не да речеме од збир на повеќе земји или ООН, ЕУ, ММФ, Светска Банка или други организациии било во состојба да не доведе до таква состојба да бидеме демек приморани да ја потпишеме онаа небулозна "привремена спогодба"..?!?
Демек ситуацијата била или-или, што е една обична ЛАГА.

Инаку, сеуште ја чекам твојата економска екпертиза за тоа колку чини сето она во наведените бројки на оружје и секаква друга опрема која Киро Глигоров лично одлучи (божем е негова лична своина) да му ја подари на српскиот генерал Аџиќ на средбата-договор во Скопје..?

 

[Bratot]

Леандра,

те молам, фокусирај се на аргументите кои ти зјаат пред очи. Киро со сета должна почит како прв претседател, носеше катастрофални улоги.

Киро беше претседател, неговата примарна функција е надворешната политика и застапувањето на националните интереси. А не беше министер за економија или гувернер.

Дипломатските битки кои беа загубени не беа поради инфлацијата, туку поради лошите одлуки на Глигоров и неговиот кабинет.

Никако не може да се прескокнат сведоштвата кои директно утврдуваат кој носел одлуки и какви иницијативи.

Чудењето на уредникот на Њујорк Тајмс не е случајно, како можеше Киро од готова работа да направи вересија. Тоа се случува ЦЕЛИ 2 ГОДИНИ пред ембаргото, значи не станува збор за никакви вонредни услови поради кои Киро потклекнал:

1. „...Until recently, the United States and most Governments of the European Community accepted not only the Republic of Macedonia's credentials as a newly independent nation but also its chosen designation.
   What changed , European diplomats and Administration officials said, was a perception that President Gligorov was willing to make some sort of compromise on the name issue.
   An Administration official said that after President Gligorov's visit to Washington in mid-May, Mr. McFarlane was quoted by State Department officials as saying: " There's a deal to be made. Gligorov sees a need for it." ...“

С`е до неодамна, САД и најголемиот број на влади на Европската заедница ја прифатија Република Македонија не само како нова независна држава, туку исто така и со своето избрано име.
Но она што се променило, според европските дипломати и официјалните лица на американската администрација, била перцепцијата дека претседателот Глигоров бил спремен да направи некаков компромис по прашањето за името.
По посетата на Глигоров на Вашингтон во средината на мај, Мек Фарлејн рекол дека ќе има договор, односно Глигоров гледа потреба за таков дил


Не може да го игнорираш неговото лично признание за прифаќањето на референцата и лажењето на народот дека е „привремена“ на 2 месеци:

2. He cited his own decision to allow Macedonia to enter the UN under the provisional name "the former Yugoslav Republic of Macedonia" as an example of courageous leadership​

-- making a decision that was right for the country, if not popular with the people.​

Тој ја посочи неговата сопствена одлука за приклучувањето на Македонија кон ООН под привременото име "поранешната југословенска република Македонија" како пример за храбро лидерство -- правење одлука што е добра за земјата, иако непопуларна кај народот.



Исто така, невозможно е да се прескокне неговата улога, како претседател и како партиски лидер во прогласувањето на независноста:

3. На 8 септември 1991 година се одржа референдумот за независна македонска држава, која се разделуваше од југословенската држава, која ја демнеше военото лудило.​

На историското прашање „Дали сте за суверена и самостојна држава Македонија со право да стапи во иден сојуз на Југославија“, од 1.452.972 граѓани со право на глас, 95 проценти односно 1.079.308 се изјасниле „за“, а 39.639 биле „против“.​

​

Гласот „за“ суверена и самостојна Македонија е глас за здружување во сојуз на суверени држави на Југославија. Повеќедецениското опстојување и заедничкиот соживот на овој простор се основата врз која ги осознаваме и нашите интереси за неговата иднина - нагласил Глигоров во обраќањето.​

​

Претседателот на СДСМ, Бранко Црвенковски, изјавува дека значењето на референдумот било тесно поврзано со дотогашната политика на Македонија да се зачува југословенската заедница во форма на сојуз на суверени држави.​

​

Игри околу референдумот​

За распишувањето на референдумот имало многу игри. Иако ВМРО-ДПМНЕ беше главен поборник за независна Македонија, додека другите на тоа гледаа со недоверба и се обидуваа да ја спасат Југославија. По еден таен состанок во Скопје, на кој присуствувале браќата Гоце и Димитар Димитрови, Никола Кљусев, Љубчо Георгиевски, Доста Димовска, Ратка Димитрова, Борис Змејковски, Павле Трајанов, Слободан Богоевски и Милош Линдро, по неколку дена, на изненадување на сите, СДСМ и Либералната партија предложиле Собранието да донесе одлука за распишување на референдумот. Но тоа било условено со составувањето на референдумското прашање.​

http://www.novamakedonija.com.mk/DesktopDefault.aspx?tabindex=0&tabid=2&fCat=1&top=1&EditionID=177&ArticleID=6729

 

[leandra]

Добро, очигледно е дека ти сакаш да си живееш во светот на бајките, и минатото т.е. во случајов мошне блиското минато да го поимаш како збир на настани кои МОРАЛЕ така да се случат и никако поинаку.
Жалам, ама во историјата такви поимања се нарекуваат догматски и не-научни.

Јас овде го кажувам својот став на темата изграден од економски аспект. За да го побиеш треба да ми докажеш дека Македонија имала пари и други решенија за да ги избегне тие случувања. Несебар и Драч кој ги наметна братот ги отфрлив со економската слика кај нив во тие години. Чекам друга алтернатива, која била? Бајки и историски приказни кој знаеме кој ги пишува не се во мојата сфера. Јас тебе неможам со сила да ти го променам мислењето кога воопшто немаш ни желба да сфатиш, а камоли да разбереш за што зборувам. Од друга страна на различни начини објаснуваме, јас користам факти и бројки, ти користиш приказни и свои лични убедувања. Ако збориме за личен став ни јас не го оправдувам делувањето на Киро, не го оправдувам на ниту еден досега политичар. Но јас немора да раскажувам приказни, ти поднесувам бројки, а кој ги разбира и те како добро ја согледа ситуацијата во 1994. Така да
незнам како би продолжиле со дискусија, кога јас немам намера да коментирам статии. Тргнувајќи од тоа кој кај нас пишува статии, 0,5% од мозокот не ги користам за да ги анализирам.
А колку чинел „ подарокот“ на Киро дај ми цена на парче оружје ќе ти пресметам. Ете таа одлука не му е правилна и за неа се согласувам дека имал избор. Направена е по „добра воља“. Никој не би не напднал за 5 гранати и три пушки.
Сепак темава е за Киро треба да се каже и добро и лошо, барем јас така ја сфаќам темава. Освен ако не планираше дека ќе земеме сите да плукаме оти ти имаш Ченто ник
--- надополнето: 3 јануари 2012 во 20:53 ---

Леандра,

те молам, фокусирај се на аргументите кои ти зјаат пред очи. Киро со сета должна почит како прв претседател, носеше катастрофални улоги.

Киро беше претседател, неговата примарна функција е надворешната политика и застапувањето на националните интереси. А не беше министер за економија или гувернер.

Дипломатските битки кои беа загубени не беа поради инфлацијата, туку поради лошите одлуки на Глигоров и неговиот кабинет.

Неговата примарна функција е под притиок на домашниот колапс, се очекува крах на Македонија, под такви економски услови неможе претседател на Македонија да си води надворешна политика. Додека го исклучуваш овој момент, никогаш нема да ја доловиш комплетната слика, бидејќи знаеш дека тие работи неможат да се изолираат една од друга.
Со сета почит, ќе завршам овде со темава, ако ми дозволиш

 

[Bratot]

Неговата примарна функција е под притиок на домашниот колапс, се очекува крах на Македонија, под такви економски услови неможе претседател на Македонија да си води надворешна политика. Додека го исклучуваш овој момент, никогаш нема да ја доловиш комплетната слика, бидејќи знаеш дека тие работи неможат да се изолираат една од друга.
Со сета почит, ќе завршам овде со темава, ако ми дозволиш

Значи крахот се очекувал од осамостојувањето практично, т.е. цели 2 години пред воведување на ембаргото, поради коешто Глигоров како познат визионер, предвреме ја наговестил спремноста да ги жртвува националните интереси.
На крајот испадна дека ембаргото му било потребно за да си создаде изговор, бидејќи тој отстапките ги направи многу порано.
А со тоа и дипломатската битка ја предаде уште пред да започне.

(Се повлекуваш пресметано, ако.)
Поздрав.

 

[HITCH]

Киро е крив за многу работи.и преку сите да пројдам , ама преку 2 работи неможам..

Уф, ама го погоди виновникот... Си ги помешал со Бране. Треба да почнете со учење на поновата историја, доста беше за античниот период, за кој станавте експерти.

Јас, покрај пријателството со Алија, не можам да му простам што не се повлече од политиката и што не ги поддржа нерасипаните луѓе, кои сакаа и можеа да и помогнат на Македонија, туку со Тито Петковски ги ловеа вмровците, им фрлаа летоци и тврдеа дека се бугараши. Со него останаа Кљусев, Циле, има и куп други кои требаше да ја средат работата како Словенците, ама некаде ја утнаа работата. Циле се повлече кога не требаше, Кљусев кутриот заврши онака како што заврши со вемеровците, на Гошев не му дозволија да си направи Влада по мерак, а Киро си го поддржа Срѓан Керим и му помогна да стигне онаму каде што е сега.
Киро не го почитувам бидејќи имал можност да биде вклучен во сите значајни периоди и исклучително важни одлуки за Македонија, а тој одлучи признавањето од Буш да го стави во фиока и отпосле, и демек едвај со молење, појде во ОН и ја прифати референцата, која требаше да трае само 3 (три) месеци.
Жал ми е што не го искористи неговото знаење за добробит на Македонија, туку беше зафатен со кроење на планови како да останеме во „неговата мила“ Југославија.

Сега е лесно е да кажуваме што требало да се направи, но еве ни шанса да ги поправиме грешките. Се плашам дека ние, Македонците, не ги учиме грешките од минатото. Искрено жалам поради тоа.

 

[Insomniac]

И сега ќе се повлечи дресот со број 94? Ајде печатачи на сито печатете:
1. “Не ме оставајте сам“
2. “Ние сме словени“...
Заедно со ликот на Киро ама оној од пред атентатот.
Ја тупите бадијала. Недостаток на машкост, родољубие или пак страв. НЕГАТИВЕЦ (ако воопшто сега и имаме позитивни личности) во македонската историја.

 

[Струмикс]

Еве што напишал еден директен сведок на настаните од 1991 навака...
http://mn.mk/aktuelno/5480-Bez-licemerie

 

[HITCH]

Еве што напишал еден директен сведок на настаните од 1991 навака...
http://mn.mk/aktuelno/5480-Bez-licemerie

Не се согласувам со одредени тези на овој „директен сведок“. Треба да се има во предвид дека Тодор Петров имаше шанса да стори нешто, а тој наместо да ја искористи - многу глупаво наседна на провокацијата од Тито Петковски, Стојан Андов и Киро Глигоров, кога им ги фрлија „бугарските“ летоци, па после за да им вратат почнаа со другата тактика дека другиве се србомани, што не беше далеку од вистината. Но, сметам дека на тој начин не се навредија меѓусебе, ами го поделија народот. Тие поделби се` уште ги има. Киро Глигоров знаејќи кој е Лубчо Георгиевски свесно го поддржа и му вети потпретседателско место, за подоцна да го извиси. Тодор Петров и останатата багра околу него, кога сфатија кој е Љубчо во паника почнаа да создаваат нови партии со предзнакот на ВМРО и така многу лесно и брзо се изгубија во просторот и времето. Сега го брани Кљусев, а кога требаше да го поддржи беше презафатен...
Сметам дека Тодор Петров не е баш повикан за да каже што има да каже.

 

[Zefram Cochrane]

Абе за мртвите само добро или ништо. Арно ама ја ќе пишам и лошо и све.

Киро за цело свое битисување на политичка сцена во Македонија не направи ништо или поточно све лошо.

Цел живот на кучињата што те лаат не може да им велиш куте-куте,треба некогаш и да ги клоцнеш и да врескаш.Човекот имаше многу гревови на душа,да ги пишуват тука немам намера од причина што за да ги разбере некој треба малку да се врати наназад,доволни се 20 години и јасно ќе му биде,секако ако сака да разбере и да излезе од некоја матрица од типот станавме независни без капка крв,во мир и слични писаниа.

Треба да му е јасно на секому дека држава независна треба да градиш и со малку појќе крв,солзи и пот,сега некому тоа болка ќе донесеше многу појќе од оваа што ја имаме сега но ќе влезеше во аналите на историјата барем,а смртта секако ќе го стигнеше,може порано(тоа сигурно) ама барем целтта поинаква ќе беше.

Не може никој да ме убеди дека сме поминале добро од една држава до денешна ни мајчичка Македонија ваква како што е,знам и сигурен сум дека можеше многу многу подобро и појако и посилно,секако ќе платевме доста повеќе,ама и ќе имавме многу повеќе.

Некој сигурно ќе ме негира и не ќе се слага со мене,но мислам дека имам право.
Се како држава Македонија сме добиле со крв и животи изгубени,но независноста ни зеде најмалку крв,пот и солзи пред 20 години.

Киро беше неодлучен и инертен политичар кој никогаш не покажа заби и никого не касна и баш поради тоа ние како Македонци бевме разбрани како мекуши и без рбетници и како такви сме третирани и ден денешен,а да не праам муабет за мафтањето на книшки партиски со број 1 и дозволена криминална приватизација на БЦ и компанија без ни еден збор против,зошто и како.

Киро е еден од гробарите на Македонија во овие 20 години и никој не може да ме убеди во спротивното,оти фактите стојат,само треба да го вклучиме мозокот и да мислиме.

 

[Misirkov]

Извадок од еден од пообјективните текстови за Киро (меѓу кичот од "хвалоспевки" во македонските медиуми):

„Југословенството беше во крвта на Глигоров; 50 години тој веруваше дека сите југословенски народи имаат исти словенски корени“, рече за SETimes историчарката Виолета Ачковска. „Несреќната изјава на Глигоров во врска со наводниот словенски карактер на македонската нација, се засноваше на тој стар и неоснован аргумент.“

„Тој се обидуваше да ја спаси Југославија до последен момент, [дури и] предлагајќи конфедерација со босанскиот претседател Изетбеговиќ“, додаде таа.

За време на двата мандати на Глигоров како претседател, меѓу 1991 и 1999 година, Македонија стана членка на ОН, под привремената референца „поранешна југословенска република Македонија“, ја прифати Привремената спогодба од 1995 година со Грција и помина низ контроверзна економска транзиција.

http://www.setimes.com/cocoon/setimes/xhtml/mk/features/setimes/features/2012/01/04/feature-01


.

 

[SK-92]

Момци и девојки, едно прашање до вас. Незнам колку е поврзано со темава од аспект на историјата ама морам да ве прашам.
Дали Киро заслужува споменик или улица,школо, мост итн.
Еден Тоше кој беше само пеач доби улица/улици, споменици и спомен куќа а сепак он за Македонија незнам колку има направено како држава, а Киро сепак, прв претседател на Република Македонија (без разлика каков)
Знам дека доколку стигне до оние фанатицине на Тоше, ќе бидам нападнат ама мојот став е тој. Он бил само пеач, кој пееше на 20 јазици за да се прослави, не го сакав и не го слушав, додека од аспект на споменик и именување улици, мостови Киро повеќе заслужува од Тоше.
Ваше мислење?

 

[IgorChete]

Абе за мртвите само добро или ништо. Арно ама ја ќе пишам и лошо и све.

Киро за цело свое битисување на политичка сцена во Македонија не направи ништо или поточно све лошо.

Цел живот на кучињата што те лаат не може да им велиш куте-куте,треба некогаш и да ги клоцнеш и да врескаш.Човекот имаше многу гревови на душа,да ги пишуват тука немам намера од причина што за да ги разбере некој треба малку да се врати наназад,доволни се 20 години и јасно ќе му биде,секако ако сака да разбере и да излезе од некоја матрица од типот станавме независни без капка крв,во мир и слични писаниа.

Треба да му е јасно на секому дека држава независна треба да градиш и со малку појќе крв,солзи и пот,сега некому тоа болка ќе донесеше многу појќе од оваа што ја имаме сега но ќе влезеше во аналите на историјата барем,а смртта секако ќе го стигнеше,може порано(тоа сигурно) ама барем целтта поинаква ќе беше.

Не може никој да ме убеди дека сме поминале добро од една држава до денешна ни мајчичка Македонија ваква како што е,знам и сигурен сум дека можеше многу многу подобро и појако и посилно,секако ќе платевме доста повеќе,ама и ќе имавме многу повеќе.

Некој сигурно ќе ме негира и не ќе се слага со мене,но мислам дека имам право.
Се како држава Македонија сме добиле со крв и животи изгубени,но независноста ни зеде најмалку крв,пот и солзи пред 20 години.

Киро беше неодлучен и инертен политичар кој никогаш не покажа заби и никого не касна и баш поради тоа ние како Македонци бевме разбрани како мекуши и без рбетници и како такви сме третирани и ден денешен,а да не праам муабет за мафтањето на книшки партиски со број 1 и дозволена криминална приватизација на БЦ и компанија без ни еден збор против,зошто и како.

Киро е еден од гробарите на Македонија во овие 20 години и никој не може да ме убеди во спротивното,оти фактите стојат,само треба да го вклучиме мозокот и да мислиме.

Да бе да, Киро е гробар затоа што не дозволи војна.

И сите вие што викате дека требало да се иде во војна во 1991, тогаш или серевте во пелени или во случај на војна ќе се криевте во ормани.

Со војна ништо повеќе немаше да добиеме, само можевме да изгубиме.

Не знам колку глупав треба човек да биде нешто волку просто да не може да согледа.

 

[Zefram Cochrane]

Момци и девојки, едно прашање до вас. Незнам колку е поврзано со темава од аспект на историјата ама морам да ве прашам.
Дали Киро заслужува споменик или улица,школо, мост итн.
Еден Тоше кој беше само пеач доби улица/улици, споменици и спомен куќа а сепак он за Македонија незнам колку има направено како држава, а Киро сепак, прв претседател на Република Македонија (без разлика каков)
Знам дека доколку стигне до оние фанатицине на Тоше, ќе бидам нападнат ама мојот став е тој. Он бил само пеач, кој пееше на 20 јазици за да се прослави, не го сакав и не го слушав, додека од аспект на споменик и именување улици, мостови Киро повеќе заслужува од Тоше.
Ваше мислење?

Секако дека заслужува споменик.
Без разлика како бил тој е прв председател на независна Македонија и како таков мора да го има.

 

[ВОСТАНИК]

Киро Глигоров, 1970г.

Некој праша какво било учеството на Глигоров во НОБ... сум гледал скенирани документи од т.н. адвокатско досие на Глигоров во една книга од Ставре Џиков, има еден куп документи во кои Киро Глигоров се потпишува и декларира како Бугарин. Ајде ова до некаде е оправдано заради окупацискиот систем во кој сите по автомаризам биле Бугари во тој период... но една бидете сигурни, Киро не фатил пушка во време на НОБ, туку како бирократ-приправник си работел во адвокатска канцеларија во Скопје 1941-43 година... прашањето е зошто тоа го правел свесно и мирно? Каде бил тие години да се бори? Зошто не пружал никаков отопор?
И нешто што многу ме нервира, сите тие беа (тука мислам и на генерал Апостолски, оженет за сестрата на Киро - Цвета) големите борци против бугарскиот фашистички окупатор, а зошто до 1941 година не кренаа востание против српскиот монархиситчки окупатор? Па Апостолски беше југословенски офицер во кралската војска, зошто дремел до 1941 година, и тоа служел на држава и војска која не го признавала како Македонец, со србизирано презиме?
Киро беше мудар (лукав) политичар и пацифиста, тоа е факт, немаше во него вистински патриотизам/национализам...и затоа толку долго беше активен во политиката...

 

[Bratot]

Востаниче,

имало и ќе има вазали, затоа Киро и опстојувал без разлика дали биле тоа Срби или Бугари. Некој ги нарекува тие луѓе „професионални“ спортисти, играат за оној тим кој ќе ги изнајми.

И те молам, да не ја разводнуваме темава со други личности.