- Член од
- 8 мај 2009
- Мислења
- 284
- Поени од реакции
- 102
Tolku si vo pravo za toa sto go zboruvas, no samo ke se nadovrzam na tvojot post. Vo princip onie koi sakaat da umrat ili koi veke se samoubilo prethodno davale znaci, sigurna sum deka se potrudile da pobaraat spas, no mnogu pati lugeto pogresno postapuvaat so repliki od tipot: Zaboravi sto bilo, ti si silen/silna... so sto avtomatski se prekinuva muabetot, sustinata zaminala. Jas pominvam niz edna teska depresija ovoj period, bitka pomegu zivot i smrt, no lugeto koi sakaat da ja smirat situacijata beter panicat: NE UMIRAJ! I uste ako mozat da ti napravat povinovno da se cuvstvuvas. Dali vsusnost tuka vie znaete sto e depresija? Ne zboruvam za periodi na taga, tuku depresija? I vtoro, so osuda nema da mu pomognete na covek da prezivee.. mene cesto pati koga sum gi citala ovie vakvi temi mi pominuvalo niz glava: Ete uste edna pricina, za nisto ne me biva, sto i da napravam e pogresno. Ova se tekovni misli na covek koj ja vodi bitkata pomegu zivotot i smrtta sekoj den i koj seuste naoga po malku sila i nekoja sitna pricina za da ostane. Jas seuste ostanuvam ovde ocigledno, no nikoj nema pravo da mi sudi za moite odluki i za mojot zivot. Toa sto e za mene ispravno ne e bitno za koj drug e ispravno. Vsusnost ovoj zivot e moj, nit se mesam vo necij drug. Ako nekoj ima nekakva ideja da pomogne, bujrum... no so sudenje ne mu e pomaga nikomu, osobeno ne vo vakvi teski psiholoski sostojbi... Mozebi so uste mnogu napori i ke ja nadminav ovaa sostojba, no koja e poentata nekoj da mi sudi zatoa sto imam razmislvuano na suicidalen nacin? Jas si gi znam pricinite...Не мислев апсолутно ништо лошо, напротив, оптимизот и треба да го има на твоите години.
Само треба да го земеш во предвид тоа дека некои луѓе едноставно не сакаат да живеат повеќе, реално немаат причина зошто. За нив е многу себично да се мачат да бидат дел од овој свет отколку едноставно да одлучат да не бидат.
Самоубиство е одлука и не се носи во моментот, напротив.