Неписмен си или свесно лажеш.
„Старо-бугарски“ е во употреба само од бугарските квази-слависти и 4 германски слависти од 19-от век кои Старо Црковно Словенскиот јазик го нарекоа „Старо-бугарски“ само и единствено поради регионалниот му карактер, а не поради лингвистичката природа.
Сите подоцнежни извори се само нивни деривати!
Ватрослав Јагич е Хрват и бил во Македонија
1877 , треба ли да ја дополнувам глупоста во твојата југословенска-параноја која како и обично наоѓа место секогаш кога немате кого да обвините за вашиот пропаганден неуспех.
Ајде да видиме колку временски животот и делото на најпознатите светски слависти се вклопува во твојата пропагандна рамка на „југословенизмот“ и магичната граница 1945 год. :
Виктор Иванович Григорович(Русин) бил во Македонија во
1848,
Ватрослав Облак(Словенец) кој во
1892
Мјечислав Малецки(Пољак) во
1933
Андре Мазон и Андре Вајан од Франција меѓу двете светски војни.
Еве листа на Југословени:
д-р Андре Вајан за македонскиот јазик:
"
Поимот на словенскиот македонски е нејасен само за оној што тоа не го сака. Словенскиот македонски преставува реалност во таква мера што во XIX век суштествувал еден македонски литературен јазик, јазик на сосема мала учена литература, но на обилна народна литература; и не се работи само за документи на фолклорот какви што можат да се соберат сегде; лирската македонска песна, многу ценета во Србија и во Бугарија, преставува еден автентичен литературен жанр, со реална вредност.
Овој литературен јазик, базиран врз говори што природно се разликуваат малку меѓу себе, немаше време да се унифицира.
Меѓутоа негови центри беа Скопје, Tетово, Охрид, Битола (Манастир), Воден , и.т.н. ..."
- A. Vaillant, Le probleme du slave macedonian-Bulletin de la societe de lingustique de Paris, t. 39, 2 (Numero 116 ), Paris 1938.
The dialects of Macedonia are a part of the South Slavic group; those who speak them may, according to the circumstances, take as their common language Serbian or Bulgarian. Their dialects, differing among themselves, are not truly Serbian nor truly Bulgarian, especially if one is thinking of written Bulgarian,
which is based on dialects quite far removed from the Macedonian dialects. Without doubt the simplification of the nouns is the same in Macedonia as in Bulgaria,
but this is the effect of a tendency which is manifested also in the Serbian dialects of the Balkan region. Headmasters in the Bulgarian or Bulgarized schools have, in the last third of the 19th century, taken strong action in Macedonia; and it is this which has given the Bulgarians cause to claim the country for their common language; but there was no continuous action in a language of civilization:
in the middle ages influences varied depending on the political situation; and, since the Turkish conquest, the literary tradition has ceased to play an appreciable role. Thus, while the politicians have claimed the dialects of Macedonia for such or such a group,
disinterested linguists cannot but reserve their opinions.
In reality these dialects do not properly belong to either the one or the other of the two groups under dispute. And, even if the linguistic data had a neatness which they do not have, any particular resemblance to another group would not be at all decisive. It is puerile to call in linguistics in questions of borders of this sort.
It is politics which will decide the linguistic future of Macedonia.
- A. Meillet, Les langues dans l'Europe nouvelle (Paris, 1928), pp. 132-133
This winter a Macedonian theater group, under the direction of Crnodrimski, gave guest performances in Belgrade and certain other cities of the Kingdom of Serbia. It presented original Macedonian dramas in the
Macedonian language. In one word, we had attempts at a new
spiritual-cultural literature and art - Macedonian. Let us not fool ourselves. What Crnodrimski presented was not jargon but a tryout of a foreign culture in another milieu, just as Chech actors give guest performances in our National Theater, or, still better, just as for example Salvini visited Belgrade with his group a few years ago. Let us leave aside for the moment the fact that Crnodrimski has two versions of his plays, that for Sofia and that for Belgrade, and
realize that the very existence of his Macedonian productions tells us that we have before us the beginnings of a new, fourth, literature in the Slavic South. And we have applauded this fact!
- A. Gavrilovic, "Pred chetvrtom knjizhevnoshchu (Before a Fourth Literature), Brankovo Kolo X 17, April 29, (May 12)1904, p.516
Regardless of the significant dialectal diversity,
the Macedonian dialects are a unit and are noticeably distinct from the national dialects of Thrace, the Rhodope Mts., Mysia and the Balkan Mts. . . . . All of Macedonia can be divided into two dialect groups: the region to the west of the Vardar River and the southeast region of Macedonia. The
secondgroup includes also the dialects of Kostur (Castoria).
On the other hand,
Bulgarian linguistic science, which serves the purposes of Bulgarian imperialism, does not recognize the right of the Macedonians to independent national development.
- The Great Soviet Encyclopedia, vol.37, Moscow, 1938, pp.743-744
The Macedonians, who have their own separate language and indisputable ethnic originality, do not have the right to be called Macedonians.
- Henri Barbusse (1873-1935) French Writer, Un peuple asservi, "Monde" No.108, June 28.1930, p.2
Vostokov himself, concerning the question of the origin of the Old Church Slavonic language,
was in favor of Macedonism, naming as its fatherland Macedonia, and therefore, said Vostokov, it could be called Macedonian. But Vostokov was never in favor of Bulgarism of this significant scholarly thesis in the narrow meaning of the word, as his opponents claimed; on the contrary, as concerns the Bulgarian tongue itself, it could have, according to Vostokov,
differed from the former (Macedonian) in many important features since ancient times and we will note, on our own part, as it differs from it even now. One would expect that sooner or later Vostokov's assertion will be confirmed by the investigation not only of historical linguistic documents but also of the contemporary structure of the Slavic tongues and especially of the Slavic dialects in the supposed
fatherland of Cyril and Methodius's Slavic language.
- P.D. Draganov, "Nosovye glasnye zvuki v sovremennych makedonsko-slavjanskich i bolgarskich govorach" (Nasal Vowels in Contemporary Macedo-Slavic and Bulgarian Dialects), Russkij fiblogicheskij vestnik, vol. XIX, issue 10, Warsaw 1888, p.2 (reprint)
Сеа ќе ти покажам нешто, ама те молам напиј се чаша вода претходно
:
1.
„Македонски Кириличен лист“ од XI век - во науката е познат древно црковно-словенскиот ракопис, пронајден од А.Ф. Гилфердинг
Овој ракопис е откриен од Гилфердинг за време на неговата научна турнеја низ словенските земји на Балканскиот Полуостров, во 1857 година.
Срезневски во повеќе броја го издава ракописот од Гилфердинг, но после некое време оригиналниот ракопис се сметал за изгубен. Г.А. Илински го открил наново во 1905, го фотографирал и повторно го објавил во 1906.
http://www.macedonianspark.com/mk/istorijaideologija/makedonskaistorija/703-----xi-
2.
Македонски јазик - 16 век
http://macedonianspark.com/mk/istorijaideologija/makedonskaistorija/397----16-
3.
Дражен Будиша
„Старословенскиот наречен македонски јазик во 1603 година“
http://www.mn.mk/aktuelno/2567-Makedonskiot-jazik-vo-recenicite-od-16-i-17-vek-na-Hieronimus-Megiser
--- надополнето: 12 декември 2011 во 19:53 ---
И се уште не видов информации кога за прв пат се нарекува "Старо-македонски" пред 1944 година. Ако терминот се појавил по 1944, тој очигледно има врска само со новосоздадената држава во границите на Федерацијата и новокодифицираниот jазик, но не и со реалноста т.е. со именување на јазикот од историчари-слависти кои пишуваат неутрално за држава со која не се директно поврзани и и не цитират соодветни автори (jугословенски и бугарски).
--- надополнето: 12 декември 2011 во 18:36 ---
Еве:
"Philipp Strazny" - Encyclopedia of Linguistics: A-L (2005)
From the mid- 1870s he devoted himself to the study of Old Bulgarian; his preliminary work focused on the oldest monuments of the Old Bulgarian language, especially the codices (Supraslensis, Zographensis, and Marianus).
--- надополнето: 12 декември 2011 во 18:45 ---
---
Leonard Bloomfield - "Language" (first edition is from 1935)
In ninth century the apostles Cyril and Method added enough extra letters to the Greek alphabet to make it cover the primary phonemes of the Old Bulgarian language.
--- надополнето: 12 декември 2011 во 18:51 ---
Alan W. Ertl - "Toward an Understanding of Europe" (2008)
The alphabet and the Old Bulgarian language gave rise to rich literary and cultural activity centered on the Preslav and Ohrid Literary Schools, established by Boris I in 886.
Дали треба да цитирам уште 100 автори, за да разбереш дека овој термин се користел и се користи во моментов и во никој случај не е застарен.
--- надополнето: 12 декември 2011 во 18:54 ---
Ајде да завршиме со "Енциклопедија Британика" од 1893 година, том 22:
Having begun with a dissertation in the Caserns on the present condition of comparative philology, he published in the same year a work on the Old Bulgarian language.
Ехх неписмено бугаре, погледни какви извори ми цитираш, овде на вага се ставаат само лингвистички студии од признати експерти Слависти, а не од некои
анонимуси за кои никој не би ни слушнал да не требаше сега да најдеш што-годе-се угоде на Гугл, само за да ја ублажиш повредената суета.
Терминот „старо-македонски“ самиот си го наметна и сега водиш виртуелна трка со себе си.
Ти посочив тема за историскиот аспект на македонскиот јазик:
http://forum.kajgana.com/threads/Македонскиот-јазик-од-историски-аспект.32036/
Зошто „старо-бугарски“ се употребува само од 1870 (+/-) година па нагоре?
Впрочем, самиот Лескиен кој ти го цитирав свесно посочува за МАКЕДОНСКИ СЛОВЕНСКИ ЈАЗИК на Кирил и Константин, но со терминот “Старо-Бугарски“ го нарекува само Црковно-Словенскиот јазик.
Лескиен е меѓудругото современик со Франц вон Миклошич, Срезневски, Јагич, Облак, Гилфердинг и останатите еминентни слависти од тоа време.
Какви пусти Југословени бараш во 19 век и си поставуваш временски граници во 1945 година, ахх бре просто денгубно Бугарче...