Вака, христијанскиот Бог е семоѓен и со тоа сезнаен. Тој бидувајќи сезнаен, е надвор од времето и однапред го знае минатото, сегашноста и иднината. Ако е така, моралните императиви од Божјите заповеди, како на пример Не убивај, или Не кради се смешни, затоа што ние не бираме што да направиме. Тоа што нас ни се чини дека бираме е само илузија, затоа што во умот на Бог како сезнаен се веќе се има случено. Ние не можеме ништо да промениме за во иднината, затоа што со тоа би го направиле Божјото знаење за иднината погрешно, што е парадокс, бидејѓи семоќен Бог не може да згреши.
Нема бегање од предестинацијата...
