Универзумот и се во врска со него е релативно, па и смислата на постоењето. Еден од законите во универзумот гласи дека ништо неможе да се создаде ниту уништи, туку само да премине од еден во друг вид. Со оглед што и животот т.е ние како субјекти сме дел од овој универзум, тој закон важи и за нас! Ништо неможе да се уништи, само да се тренсформира, законите на универзумот неправат одстапки нели?Пак погрешно ме разбра, се што сакав да кажам е дека ако тебе нешто ти е значајно тоа не значи дека автоматски само по себе е значајно. Се би функционирало нормално и со нас и без нас што е показател на нашата безначајност. Ја искористив големината на универзумот како показател.
Утре ако се уништи планетата Земја, што ќе смени тоа?
Под трансформација се мисли енергија во материја, материја во енергија и енергија од еден вид во друг, материја од еден вид во друг. Тоа е целата поента.Универзумот и се во врска со него е релативно, па и смислата на постоењето. Еден од законите во универзумот гласи дека ништо неможе да се создаде ниту уништи, туку само да премине од еден во друг вид. Со оглед што и животот т.е ние како субјекти сме дел од овој универзум, тој закон важи и за нас! Ништо неможе да се уништи, само да се тренсформира, законите на универзумот неправат одстапки нели?
А што е материјата т.е енергијата?Под трансформација се мисли енергија во материја, материја во енергија и енергија од еден вид во друг, материја од еден вид во друг. Тоа е целата поента.
Не ми се допаѓа како ја поврза релативноста со нашето постоење. Ако биде уништена Земјата ти како ТАКОВ ќе престанеш да постоиш, сите твои искуства, морали, идеји, мислења и општо се во врска со тебе ќе престане да постои, ти како човек ќе престанеш да постоиш впрочем и сите ние. Да, ти ќе бидеш трансфорирам ама најверојатно или како дел од астероид или некое друго небесно тело (зависи од силината на уништувањето) Ова само ја поддржува тезата дека сите наши морали и вредности се имагинарни и субјективни... А што се однесува до смислата на нашето постоење, можеш да си дадеш каква сакаш смисла но таа на крајот останува безначајна без разлика колку е значајна за тебе лично зошто нема надворешна или вродена смисла дадена од виша сила.Универзумот и се во врска со него е релативно, па и смислата на постоењето. Еден од законите во универзумот гласи дека ништо неможе да се создаде ниту уништи, туку само да премине од еден во друг вид. Со оглед што и животот т.е ние како субјекти сме дел од овој универзум, тој закон важи и за нас! Ништо неможе да се уништи, само да се тренсформира, законите на универзумот неправат одстапки нели?
Ако злоделото на вршителот е зло поради одлуката на заедницата, тогаш тој не сторил зло се додека не биде фатен и осуден од заедницата. Во таков случај затворениците за криминал нема да сметаат дека сториле зло, бидејќи тие се злосторници само затоа што биле фатени. Така вршителот на злодело фактички е невин, со кое право да го затвориме. Зошто правилата за добро и зло на поголем број луѓе на местото каде живее да бидат обвинувачки кога тие не се негови и кога и онака заедницата ги менува. Но дали е тоа така. Дали на ликовите од криминалците се гледаат лица со невини фаци или на нив се прикажува унакаженоста од стореното дело кое го има дури и пред да бидат затворени. Ќе речете психата ги оптоварува, затоа така се унакажани. Ама зошто психата да го измачува. Доволно ментално стабилен човек, нема што да се измачува што другите мислат, ОСВЕН ако со злоделото ПОСТОИ ПРЕКРШУВАЊЕ НА ОБЈЕКТИВНО ДОБРО.1. Според етичките норми кои ги имаат преземено од своите родители, заедницата и општеството во кое живеат. Исто како и секој друг човек на планетава. Етичките и морални норми ги поставува секое општество/заедница. Некои луѓе се очигледно во заблуда кога мислат дека се неменливи и од некого дадени здраво за готово.
Исто и плус проблем прашање: Ако се судрат две вредности надвор од достапот на законите на заедницата, што е тоа што ќе ги натера луѓето да го изберат доброто. Пример двајца во пустина, еден извор доволен само за еден од нив. Според гледишата на атеизмот едниот од нив ќе треба да стане убиец. Според гледиштата на верувањето во Бог, едниот ќе се жртвува за другиот за да не дојде до убиство. Имај на ум дека овде на планетава цело време се водат војните и убиствата поради стравот дека изворот не е доволен за сите. Тоа е последица на безбожноста во главата на луѓето.2. Исто
Испитувањата докажуваат дека барањето на Бог кое не мора да биде во религиозна форма не само што постои туку и има едни исто основни елементи на најразлични краеви во светот. Барањето на Бог е поврзано со желбата за опстанок. Кон што се стреми опстанокот? За што ние толку грчевито сакаме да опстанеме во живот. Кон што се стреми животот? Не е ли за да дојде до момент на целосна безбедност? А како ќе се стигне до целосна безбедност освен ако не се стане бог. Бидејќи во секоја друга ситуација ќе има небезбедност и смрт. Така и науката и ти како атеист се стремиш кон бесмртноста, што значи обожување, но за разлика од црковната патека одејќи самостојно праволиниски, не прашувајќи се какви се шансите случајноста да оди во прилог на опстанокот се додека човекот/или што и да е не стане бог.3. ХА-ХА-ХА Пукнав од смеење. Има една анегдота за Еским и Мисионер - мислам дека 100 пути сум ја пишал. Амазонски племиња, тазе откриени, немаат концепт за религија. Прашај ги децата у Финска и Јапонија дали се религиозни. Прашањево ти е фалично на начинот на кој е поставено. Религиозноста НЕ Е вродена.
Прашањето беше од каде тој глад за откритија и напредок?4. Глад за откритија и напредок. На тоа почива целата наука. Тоа е тоа што религијата (особено јудео-христијанско-исламската) се обидува да го угуши. И самиот викаш: „Вистинскиот христијанин не размислува, не се прашува и не толкува“ Што да ти правам кога не размислуваш што пишуваш
Зошто да прави МИКИ добро кога нема смисол? Што е битно по што ќе те памтат кога нема смисол? Што има смисол да прави било што кога нема смисол?4а. НЕМА СМИСОЛ, Мики!!! Тука си за да живееш додека живееш. Искористи го тоа време за да направиш нешто добро за блиските, човештвото и планетата. Ќе те нема набрзо и ќе те помнат само по добрините што си ги сторил. Нема рај и нема пекол. СИГУРНО смисолот на животот не е да се мучиш за да одиш во „Рајот“
Бог неопходно мора да постои, затоа што во коренот и завршницата не може да се објасни без Бог. Умовите класа број еден: Аристотел, Сократ, Платон, Хегел, Кант, Кеплер, Њутн. Ајнштајн, тоа го согледале, умовите класите 2, 3 Волтер, Сартр и други тоа не можат да го согледаат.5. Пак глупост. Абе 3 години пишуваш на форумов, само на Религија, се расправаш со атеисти секој ден и уште не си сфатил дека АТЕИСТИТЕ НЕ ГО ТОЛКУВААТ БОГ!!! Атеистите се на чисто по ова прашање: БОГ НЕ ПОСТОИ!!! Не можеш да толкуваш нешто што не постои. „Бог да чува!“ ...и пак онаа глупост со фабричката. Прочитај малку нешто ново да му е*ем ма*ер!
МИКИ ти побара одговор ЗОШТО, а не констатација за постоењето на стремежот кон бесмртност. Зошто уште во утроба кога нема свесност суштеството се бори за опстанок. Дури и растенијата, бактериите и се што е живо, се одржува во живот. Ако човекот е свесно суштество ако нема смисла зошто да живее која е функцијата да се бори да (пре)живее. А ако не е свесно суштество тогаш што воопшто разговараме за темава. Затоа и атеистите лесно рикнуваат при неволјите. Кога дојде моментот на безизлезност се предаваат брзо, според мислите во умот каде во моментите кога има задоволство тоа е поттик за борба. Во моментите кога го нема морковот од задоволствата, тие немаат мотивација.6. Мислам дека у 4-ката можеш да најдеш насоки, ама, еве, да ти кажам пак. Копнежот по бесмртноста е нешто со што се соочуваме уште од најмали нозе. Прво сакаме нашите родители да се бесмртни за да се грижат за нас засекогаш. После тоа сакаме да сме бесмртни за да не умреме и за да не се соочиме со најстрашното нешто, а тоа е крајот на нас самите. КРАЈОТ на нас самите е најстрашниот од СИТЕ СТРАВОВИ. Затоа, човекот сака да направи СЕ ШТО МОЖЕ за да го одложи. Затоа и го измислил Господ и рајот и пеколот. За да си ја смири душичката плашлива.
Проблемот е што не си напреднал во зрелоста и си останал ученичето кое го повторува она кое наставничката го учела во шесто и седмо одделение.Мислам дека овие работи се учеа во шесто или седмо одделение. Некој бил болен, изгледа.
Поимот Бог претпочита предвечно постоење, поимот Универзум не претпочита постоење до секогаш. Ако Универзумот постоел од секогаш, тогаш значи во себе содржи атрибут на Бог. Тогаш тој универзумотј или нешто во него е Бог.Bog postoel demek oduvek znaci ne e sporno kako toa sam od sebe nastanal???? A za univerzumot toest kosmosot sporno e??>??>?
Па јас цело време го кажувам тоа дека моралноста е човечка творба - имагинативна и субјективна! Да јас како ваков ќе престанам да постојам и ќе постојам на некој друг начин! Што не ти се допаѓа овде? Ова е истото што и јас го кажувам! - Универзумот и се во врска со него е релативно па и нашето постоење и субјективизам! Ништо неможеш да уништиш, само да трансформираш од еден во друг вид!Не ми се допаѓа како ја поврза релативноста со нашето постоење. Ако биде уништена Земјата ти како ТАКОВ ќе престанеш да постоиш, сите твои искуства, морали, идеји, мислења и општо се во врска со тебе ќе престане да постои, ти како човек ќе престанеш да постоиш впрочем и сите ние. Да, ти ќе бидеш трансфорирам ама најверојатно или како дел од астероид или некое друго небесно тело (зависи од силината на уништувањето) Ова само ја поддржува тезата дека сите наши морали и вредности се имагинарни и субјективни... А што се однесува до смислата на нашето постоење, можеш да си дадеш каква сакаш смисла но таа на крајот останува безначајна без разлика колку е значајна за тебе лично зошто нема надворешна или вродена смисла дадена од виша сила.
А што претставува за тебе "Господ"? Дали кога ќе кажеш Господ, ја имаш истата претстава како и религиозните? Затоа што јас воопшто неверувам во таква замисла! Еве како јас гледам на тоа: http://forum.kajgana.com/showthread.php?50945-Верувам-во...&p=4110022&viewfull=1#post4110022Тргни го Господ од равенката и секаква објективна смисла, цел и значајност паѓа во вода. Затоа многу луѓе не сакаат да ја прифатат очигледната вистина...
Ne se drzi ko slep za stap so poimite ova ona, bitno e ako bog moze bez tvorec i si postoel oduvek na ist nacin i energijata si postoela oduvek bez tvorec toa e ej vise cepidlaki glupi./...Ако злоделото на вршителот е зло поради одлуката на заедницата, тогаш тој не сторил зло се додека не биде фатен и осуден од заедницата. Во таков случај затворениците за криминал нема да сметаат дека сториле зло, бидејќи тие се злосторници само затоа што биле фатени. Така вршителот на злодело фактички е невин, со кое право да го затвориме. Зошто правилата за добро и зло на поголем број луѓе на местото каде живее да бидат обвинувачки кога тие не се негови и кога и онака заедницата ги менува. Но дали е тоа така. Дали на ликовите од криминалците се гледаат лица со невини фаци или на нив се прикажува унакаженоста од стореното дело кое го има дури и пред да бидат затворени. Ќе речете психата ги оптоварува, затоа така се унакажани. Ама зошто психата да го измачува. Доволно ментално стабилен човек, нема што да се измачува што другите мислат, ОСВЕН ако со злоделото ПОСТОИ ПРЕКРШУВАЊЕ НА ОБЈЕКТИВНО ДОБРО.
Исто и плус проблем прашање: Ако се судрат две вредности надвор од достапот на законите на заедницата, што е тоа што ќе ги натера луѓето да го изберат доброто. Пример двајца во пустина, еден извор доволен само за еден од нив. Според гледишата на атеизмот едниот од нив ќе треба да стане убиец. Според гледиштата на верувањето во Бог, едниот ќе се жртвува за другиот за да не дојде до убиство. Имај на ум дека овде на планетава цело време се водат војните и убиствата поради стравот дека изворот не е доволен за сите. Тоа е последица на безбожноста во главата на луѓето.
Испитувањата докажуваат дека барањето на Бог кое не мора да биде во религиозна форма не само што постои туку и има едни исто основни елементи на најразлични краеви во светот. Барањето на Бог е поврзано со желбата за опстанок. Кон што се стреми опстанокот? За што ние толку грчевито сакаме да опстанеме во живот. Кон што се стреми животот? Не е ли за да дојде до момент на целосна безбедност? А како ќе се стигне до целосна безбедност освен ако не се стане бог. Бидејќи во секоја друга ситуација ќе има небезбедност и смрт. Така и науката и ти како атеист се стремиш кон бесмртноста, што значи обожување, но за разлика од црковната патека одејќи самостојно праволиниски, не прашувајќи се какви се шансите случајноста да оди во прилог на опстанокот се додека човекот/или што и да е не стане бог.
Прашањето беше од каде тој глад за откритија и напредок?
Зошто да прави МИКИ добро кога нема смисол? Што е битно по што ќе те памтат кога нема смисол? Што има смисол да прави било што кога нема смисол?
Бог неопходно мора да постои, затоа што во коренот и завршницата не може да се објасни без Бог. Умовите класа број еден: Аристотел, Сократ, Платон, Хегел, Кант, Кеплер, Њутн. Ајнштајн, тоа го согледале, умовите класите 2, 3 Волтер, Сартр и други тоа не можат да го согледаат.
МИКИ ти побара одговор ЗОШТО, а не констатација за постоењето на стремежот кон бесмртност. Зошто уште во утроба кога нема свесност суштеството се бори за опстанок. Дури и растенијата, бактериите и се што е живо, се одржува во живот. Ако човекот е свесно суштество ако нема смисла зошто да живее која е функцијата да се бори да (пре)живее. А ако не е свесно суштество тогаш што воопшто разговараме за темава. Затоа и атеистите лесно рикнуваат при неволјите. Кога дојде моментот на безизлезност се предаваат брзо, според мислите во умот каде во моментите кога има задоволство тоа е поттик за борба. Во моментите кога го нема морковот од задоволствата, тие немаат мотивација.
Проблемот е што не си напреднал во зрелоста и си останал ученичето кое го повторува она кое наставничката го учела во шесто и седмо одделение.
--- надополнето ---
Поимот Бог претпочита предвечно постоење, поимот Универзум не претпочита постоење до секогаш. Ако Универзумот постоел од секогаш, тогаш значи во себе содржи атрибут на Бог. Тогаш тој универзумотј или нешто во него е Бог.
Ах бре, види вака: Ти си човек - имаш свои спомени, сеќавања, мислења, идеи, вредности, доблести, морал итн. Со твоето уништување како ти ќе продолжиш да постоиш? Материјата од која си создаден ќе продолжи да постои, ТИ НЕ! Тоа е исто ко да кажеш кола разнесена од 1 тон динамит на милијарда парчиња е сеуште кола.Па јас цело време го кажувам тоа дека моралноста е човечка творба - имагинативна и субјективна! Да јас како ваков ќе престанам да постојам и ќе постојам на некој друг начин! Што не ти се допаѓа овде? Ова е истото што и јас го кажувам! - Универзумот и се во врска со него е релативно па и нашето постоење и субјективизам! Ништо неможеш да уништиш, само да трансформираш од еден во друг вид!
Тоа е многу офтопик. Ептен ќе забегам/е ако почнам да пишувам за тоа...А што е материјата т.е енергијата?
Па јас не сум моите спомени, сеќавања, мислења, идеи, вредности, доблести, морал итн. Дали ти си истиот како пред петнаесет години? Дали ќе бидеш истиот после дваесет и пет?!Ах бре, види вака: Ти си човек - имаш свои спомени, сеќавања, мислења, идеи, вредности, доблести, морал итн. Со твоето уништување како ти ќе продолжиш да постоиш? Материјата од која си создаден ќе продолжи да постои, ТИ НЕ! Тоа е исто ко да кажеш кола разнесена од 1 тон динамит на милијарда парчиња е сеуште кола.
Темата е прашања за атеистите, ти си атеист а ова е прашање! Каде е офтопикот?Тоа е многу офтопик. Ептен ќе забегам/е ако почнам да пишувам за тоа...
Таа енергија која ти велиш дека постоела од секогаш, тогаш таа е Бог. Она кое постои од секогаш МОРА ДА Е Бог.Ne se drzi ko slep za stap so poimite ova ona, bitno e ako bog moze bez tvorec i si postoel oduvek na ist nacin i energijata si postoela oduvek bez tvorec toa e ej vise cepidlaki glupi./...
Па нормално ти се менуваш не си апсолутен нема ист да останеш цел живот а овие работи ги потенцирав како психички особини со кои се разликуваш од другите. Поентата ми беше ти си човек создаден од материја со твоето уништување материјата ќе преживее не ти. Има разлика, согледај ја...Па јас не сум моите спомени, сеќавања, мислења, идеи, вредности, доблести, морал итн. Дали ти си истиот како пред петнаесет години? Дали ќе бидеш истиот после дваесет и пет?!
Дали ти кога си имал три години, и ти кога ќе имаш триесет и три е едно исто нешто? Дали ќе бидеш истиот ако добиеш амнезија и целосно ти се избришат сите спомени, мислења, идеи....?
“All matter originates and exists only by virtue of a force... We must assume behind this force the existence of a conscious and intelligent Mind. This Mind is the matrix of all matter.” Max PlanckПа нормално ти се менуваш не си апсолутен нема ист да останеш цел живот а овие работи ги потенцирав како психички особини со кои се разликуваш од другите. Поентата ми беше ти си човек создаден од материја со твоето уништување материјата ќе преживее не ти. Има разлика, согледај ја...
Машала, колку добро си знаел што е атеист. Ти препорачувам да си ја провериш дефиницијата, не она што твоето попче во локалната ти црква вели. А и читни малку по форумов кои се и што се атеисти. По која тоа логика.Исто и плус проблем прашање: Ако се судрат две вредности надвор од достапот на законите на заедницата, што е тоа што ќе ги натера луѓето да го изберат доброто. Пример двајца во пустина, еден извор доволен само за еден од нив. Според гледишата на атеизмот едниот од нив ќе треба да стане убиец. Според гледиштата на верувањето во Бог, едниот ќе се жртвува за другиот за да не дојде до убиство. Имај на ум дека овде на планетава цело време се водат војните и убиствата поради стравот дека изворот не е доволен за сите. Тоа е последица на безбожноста во главата на луѓето.
Од желбата да се открие она што е непознато, ако за се непознато велиме дека е заслуга на бог, ни напредок ни откритија ќе има.Прашањето беше од каде тој глад за откритија и напредок?