Прашања за Христијанството II

[Michelle Aline]

Се молиме до Мајката Божја и до сите Светии, оти тие се наши застапници пред Христа Бога и нивние молитви се делотворни пред нашиот Бог.

Фала на одговорот.


--- надополнето ---

Тоа не произлегува од Библијата и од изворното учење на Христос и апостолите. Култот за светците (посредници и застапници меѓу Бога и луѓето) се јавил подоцна и има влијание од паганските божества каде човекот се обожувал (станувал бог) и затоа потоа луѓето така и ги третирале..

A како се молат протестантите ?

 

[Калипсо]

[FONT=&quot]ОКОЛУ ЗАБЛУДИТЕ И ШИРЕЊЕТО НА НЕВИСТИНИ (ЕРЕС) ЗА ИКОНИТЕ, ТЕМЈАНОТ, МОШТИТЕ, МОЛИТВИТЕ КОН СВЕТИТЕЛИТЕ; МОЛИТВИТЕ ЗА МРТВИТЕ И ОСЛОВУВАЊЕТОНА СВЕШТЕНИЦИТЕ СО „ОТЕЦ“:[/FONT]​

[FONT=&quot]
Бидејќи катадневно од страна на „оние кои ја спознале вистината“ (а всушност отпаднале од истата) и кои себе си се нарекуваат вистински христијани, јавноста (членовите на овој форум) се бомбардирани со „факти“ (само ним познати) кои „укажуваат“ на тоа дека Источната Православна/Ортодоксна Црква е всушност паганска т.е. практикува обичаи и верски ритуали кои се блиски на паганските и идолопоклонски верувања, чувствував потреба од следното појаснување. Иако кратко, се надевам дека ќе биде доволно за почеток, да даде една друга, поинаква слика за искривоколчената вистина од страна на оние кои во недостаток на аргументи за своето отпадништво од Едната Света Соборна Апостолска Црква, пишуваат произволни толкувања на нештата, поткрепени со ништо освен личната суета.

За иконите: Сите како аргумент против употребата на иконите ја имаат втората Божја заповед дадена на Мојсеј која гласи: „Не прави за себе идол, ниту некаква слика, на она, што е горе на небото, што е долу на земјата и што е во водата, под земјата, немој да им се поклонуваш ниту да им служиш“. Имено, тоа значи дека не треба да се прави слика (идол) од нешто што е „горе на небото“ (ѕвезди, месечина, сонце, облаци громови, птици и сл.), „долу на земјата“ (теле, коњ, крава, бик и сл.), „во водата“ (риби, китови, школки, ракови и сл.) и „под земјата“ (кртови, црви и тн.). Тоа е всушност заповед која пред се' имала за цел да ги одврати незнабошците и идолопоклониците кои во тоа време обожувале такви видови на идоли да престанат со тоа, а да се обратат кон Единиот Бог. Но, при заповедите кои Бог му ги дава на Мојсеј околу изработката на скинијата (молитвениот дом) од каде Бог ќе му се јавува на Мојсеј и изработката на ковчегот на заветот, меѓу другото вели:„..направи два херувима (ангелски чин) од злато, ковани направи ги и постави ги на двата краја од капакот, направи херувими, еден од едната, а друг од другата страна на капакот, направи ги херувимите на обете страни од очистилиштето“ (2Мојс. Исход 25, 18-19) ; „...И направи завеса од сина, пурпурна и црвена волна и пресукан лен, и на неа нека има уметнички извезени херувими“ (2Мојс. Исход 26,31). Потоа, нели Словото Божјо беше пратено во утробата на Дева Марија во облик на човек, кој може да биде насликан, па затоа најважниот уметнички израз на Воплотеното Слово е „иконографијата“. Кога Словото Божјо во облик на книга, писмо (Свето Писмо), „калиграфијата“ или вокнижувањето на Словото Божјо не е идол, тогаш зошто иконографијата т.е. сликањето на Словот Божјо би било идол ? И за крај, околу иконите, православните христијани не им се поклонуваат на иконите, на материјата (дрвото и сл.) туку да Словото Божјо. Тие служат да не потсетат, да ни го прикажат Словото Божјо или некој важен настан од христијанството.
За темјанот: за употребата на темјанот можеме да најдеме докази низ целата Библија, нормално доколку сакаме и побараме. Бил употребуван за време на богослужбитена Израелскиот народ во целиот старозаветен период. Захариј го употребувал во Новиот Завет кога архангел Гаврил му се јавил (Лука 1,9-10). Му бил принесенна Младенецот Исус Христос од страна на мудреците (Матеј 2,11), а се употребува и во небесното богослужење (Откровение 5,8; 8,5).
За моштите: Моштите се останки од личност за која е докажано дека живеела свет живот. Светоста доаѓала од Светиот Дух, Кој го осветува целото битие на личноста, душата и телото, бидејќи телото исто така ќе биде воскреснато (1Коринтјани 15,22). Светиот целив е даден како заповед во Светото Писмо, како знак за почит и братољубие (Римјаните 16,16; 1Коринтјани 16,20). Поклонувањето, павењето метании не е секогаш чин на обожување, туку исто така и на обична почит, како кога Авраам им се поклони до земја на синовите на Хет (Битие 23,7). Значи, целивањето и поклонувањето на иконите и моштите не е секогаш знак на идолопоклонство, туку може да биде знак на почит и чествување на делото на Воплотувањето (во случај на иконите) и на дело на осветување од Светиот Дух (во случајот на моштите). А за исцелителната моќ на некои од моштите имаме доказ во Библијата:„И ете, додека некои луѓе погребуваа еден човек, таму видоа разбојници, па го фрлија мртовецот во Елисеевиот гроб, и тој, како што падна, се допре до Елисеевите коски, оживеа и се исправи на нозете свои“ (4Царства 13,21).
За светителите и молитвите кон нив: Светителите се „духот на восовршените праведници“ и тие се живи во Новиот Ерусалим (Евреите 12,22), бидејќи оние кои веруваат во Христос се живи иако умреле (Јован 11,25). Тие се членови на истата Црква Христова, па така ние сме соединето со нив во Христос преку Светиот Дух. Така, ние сме браќа во верата со нив. Браќа и сестри во верата може да се молат за други браќа и сестри во верата.(Колосјани 4,3; 2Солунјани 3,1; Евреите 13,18) Тука всушност не се работи толку за „молитви кон светителите“ што се практикува од страна на Црквата, туку за молитви кон Бог заедно со светителите, бидејќи тие се се' уште живи и ние сме во единство со нив и ги молиме да Му се молат на Бог за нас. Така, воспоставено е вистинсо христијанско единство меѓу членовите на едната Црква во Христос и на небото и на земјата (Ефесјаните 1,10). Значи, нема тука ништо идолопоклонско ниту небиблиско во единството со светителот во молитвата.
За молитвите за умрените: Во Библијата е забрането молењето кон умрените (некроманија, медиумство, спиритуализам, како и сите видови на окултизам) (5Мојс. Второзаконие 18,9-12). Молитвите КОН БОГ за умрените во форма на помен немаат ништо заедничко некроманијата, медиумството, спиритуализмот и окултизмот, туку се знак на надежта на Црквата дека починатите во Христос не се фрлени во заборав и изгубени, туку се' сеуште живи во Христос.
За ословувањето на свештениците со отец: Свештеникот е духовен отец (татко) на својата паства преку Евангелието (1Коринтјани 4,15) и светиот Апостол Павле секогаш го нарекуваше својот ученик Тимотеј „вистински син“ (вистинското чедо) (1Тимотеј 1,2). Бидејќи членовите на Црквата се духовни чеда на свештеникот во Црквата, а свештеникот е духовен отец(татко) на паствата, не е правилно тој да се нарекува брат или по име, туку е логично да се нарекува „отец“.
[/FONT]​

 

[MIKI1]

Toа се боговите на другите народи. Секој народ си има свој бог(ови) Каанците, Асирците, Египќаните, Вавилонците..... Јахве е бог на израелскиот народ. Не на сите луѓе на светот. Израелците се избраниците на Господ. Во судирите со други народи, во војните, во освојувањата Јахве јасно стои на страна на едните а против другите. Дури и учествува во војните фрлајќи камења од небото на неприателот, или потопувајќи цела војска египќани ... а по освојувањата бара и воен плен за себе. Тој се замешува во конфликти на страна на едните а против другите. Дури и од земјите кои им ги наменил на Израелците со сила со војна ги брка домородците, ги брка другите народи им ги уништува градовите, наредува да се убијат сите мажи од млади до стари а другите да се претворат во робови а жените со сила да се земат а земјата да ја населат неговите. Така да е прашањето ако е тој бог на Ираелците ... кој е бог на египќаните на асирците на абориџаните на каанците на германите на индијанците на кинезите???

Веќе посочив: кои се другите богови, освен Бог, Кој Е споменат од Мојсеја? Тоа што другите тогашни народи имале свои богови, тоа само по себе не е знак дека тие народи имаат некаков си „приватен„ бог, поинаков од јудејскиот, туку значи дека другите народи имале свои богови-идоли! Токму затоа, втората Божја заповед е дадена онака како што е дадена: „...да немаш други богови (идоли!) освен Мене...„. Значи и сам Бог наведува на опасноста од „имање „ други богови, освен Него. Не е точно тоа што велиш-кој е бог на египќаните, абориџините ( и тн..) кога Битието јасно вели Кој Е Богот Творец на Адам и Ева, а преку нив, и на Каин и на Авел, и на Сит, и на Ное и неговите синови (Сим, Хам и Јафет) кои секој поединечно, е пра-татко на семитите/јудеите (Сим), арапите (Хам) и евроазијците (Јафет).

Значи, Еден Е Бог Творецот и на јудеите и на ескимите.

Тоа што во Сатриот Завет Бог е попривразн кон јудеуте а не кон хананејците или вавилонците, има своја причина-во старозаветните времиња, ког Бог ги посетувал тогашните народи, кај сите нив забележал опасно забегување во идолопоклонство, што значи дека сите тие народи Го заборавиле вистинскиот Бог, со исклучок на поединци (старозаветните патријарси) ради кои Бог го постепено го формира јудесјкиот народ, почнувајќи од Авраама, преку Исака па заклучно со Јакова Израилот.

Аналогно на претходно кажаното, и денес Бог е поприврзан за своето Тело-Црквата, отколку за поединците и народите кои се надвор од Црквата.

 

[Let 3]

Веќе посочив: кои се другите богови, освен Бог, Кој Е споменат од Мојсеја? Тоа што другите тогашни народи имале свои богови, тоа само по себе не е знак дека тие народи имаат некаков си „приватен„ бог, поинаков од јудејскиот, туку значи дека другите народи имале свои богови-идоли! Токму затоа, втората Божја заповед е дадена онака како што е дадена: „...да немаш други богови (идоли!) освен Мене...„.

7Non habebis deos alienos in conspectu meo

Немај страни (туѓи) богови покрај мене.

Како што идеа векови полека луѓето си ја подетерувале библијата. Се одалечувале од оригиналот во некои битни зборчиња. На пример во преводот се вели дека бог е РЕВНОСЕН. Штое е тоа ревносен кога во оригиналот вели “Deus аеmulаtor“ Бог ЉУБОМОРЕН (кога кажува да не се држат СТРАНИ богови до (со) него. Е сега од страни богови испатна други (као некои неодредени непостоечки) од љубоморен ако се држат страни богови со него испадна дека е РЕВНОСЕН.... полна е библијата со такви ... мазнења

 

[MIKI1]

Ајде да речеме дека си во право. Но што тука битно се менува? Дали Бог и вака и така ( и ревносен/енергичен и љубоморен) дозволува други богови освен Него?

Да, Писмото е соборно дотерувано се до неговото конечно црковно-правно усвојување во денешен облик, на трулскиот Собор од 691 г., колку ми е мене познато. Но пак ќе речам, дали едно зборче може да го промени духот од вкупниот катихизис? Дали луѓето се спасуваат според целината (според вкупното учење) или се спасуваат фаќајќи се за еден единствен збор и околу тој збор „длабат„ цела теологија?

 

[Let 3]

Ајде да речеме дека си во право. Но што тука битно се менува? Дали Бог и вака и така ( и ревносен/енергичен и љубоморен) дозволува други богови освен Него?

Да, Писмото е соборно дотерувано се до неговото конечно црковно-правно усвојување во денешен облик, на трулскиот Собор од 691 г., колку ми е мене познато. Но пак ќе речам, дали едно зборче може да го промени духот од вкупниот катихизис? Дали луѓето се спасуваат според целината (според вкупното учење) или се спасуваат фаќајќи се за еден единствен збор и околу тој збор „длабат„ цела теологија?

Библијата е напишана со зборови. се толкува врз основ ан тие зборови, и врз основа на тие зборрови е и верата. Денес пробај да измениш збор од некој писател па ќе те тужи а камоли свето писмо, свети зборови на Бог. Инаку не се менувани само зборови туку и цели поглавија на пример цело едно поглавие на марковото евангелие е исфрлено со благослов на црквата. А доста се и додаени...

 

[MIKI1]

1. Да, Писмото е напишано со зборови, очигледно.

2. Верата не е заснована на Писмото, туку на вродената човекова религиозност и тежнеењето на душата човекова кон својот Творец.

3. Писмото се толкува: се чита напишаното, се толкува повеќеслојното значење од прочитаното и доколку постои, се бара ралација со другите делови од Писмото (на пример, врската на Стариот со Новиот Завет).

4. Дали е нешто прифатено како веродостојно од некој и нечиј запис, одредува Црквата на своите собори. Тоа и е една од целите од соборите: да ги расчистат дилемите околу можните проблематични места во записите, кои треба да бидат дел од Писмото, во форма која денес ја наследуваме. Целиот прв милениум, Црквата го помина во свое устројување, па токму на Соборите се вршело црковно-правно уредување на катихизисот, како што се: Симболот, догматите, канонот на Светото Писмо и сл. Колку ми е познато, конечниот облик на Писмото е усвоен во 681 г., иако уште во 3-от век, Св. Атанасиј (ако не грешам...) веќе ги наведува сите делови од Новиот Завет. Стариот Завет и неговите книги биле неспорни и наследени од јудаизмот.

Просто кажано, Писмото не е паднато до небо, како што некои сакаат да го прикажат, туку неговото оформување било процес, сработен токму од Црквата, чиј авторитет и постоење, некои го омаловажуваат.

 

[Let 3]

Да Писмата настануваа со векови по Исус. Пишувани и додавани по некогаш нешто исфрлано а понекогаш нешто и додавано (Апкалипсата е еднаш с одлука на оците исфрлена па после пак вратена во рамките на Новиот завет, декл од Марковото евангелие е исфрлен од Новиот завет а и најголем дел од Павловие посланија се дело на други непознати автори а не на Павле). Стариот завет не е неоспорен и превземен директно од јудаизмот. Тој се разликува во своите текстови од оригиналот та затоа Евреите не ја признаваат веродостојноста на стариот завет. Во првите 4 века низ разни цркви кружеа разни Нови завети со разни компилации на евангелија. Од Томино, Петрово, Мадриино, со разни откровенија и посланија. Се користеа разни комбинации не постоеше единствен став дали Исус е бог или н се додека во 4ти век не изгласаа дека е Бог, исто и Марија за нејзината природа се гласаше и донесе одлука дека таа го роди бог Исус а не човек Исус и така натаму..... Се имаше предвид дека мора да се одржува идејата за Исус како бог, мирен и љубезен проповедник и во таа насока и се дотеруваа текстовите, некои работи се изфрлаа за таа цел некои се замаглуваа некои се додаваа. Значи Новиот завет е воглавном настанат како плод на внатрешни борби на идеи и мислења кој или што бил Исус. Па во дадени околности и услови победувала една од струите (другата обично се одвојувала и оформувала своја сопствена црква која ппосле на своите собори носела свои одлуки па и таа се делла и тие новите си имале свои собори и свои одлуки... и така се гранале разни верзии и фракции на христијанството. Од самиот почеток до денес.

 

[MIKI1]

Од самиот почеток на Црквата па се до денес, остана Вистината-Богочовекот.

Но како веќе реков, уредувањето на црковните вистини беше процес во првиот милениум, оти Светиите од тоа време многу внимателно пристапуваа и ја одредуваа вистинитиста од учењето, онака како Му е угодно на Светиот Дух. И пак ќе речам, Писмото не падна од небо, туку е општоприфатено од Црквата во денешниот облик. А на Писмото, му претходеше Преданието во усмен облик или апостолски посланија. Раната Црква, да речеме, ерусалимската, го немаше Писмото во денешната полнота, туку учеше од Апостолите, дур беа живи, а новоформираните Цркви низ источното средоземје, имаа само делови од Новиот Завет.

 

[zare_p]

Ако сте толку сигурни дека постои бог, и се што не учи црквата... зошто кога сте болни одите во болница и барате помош од доктор, а не во црква и да се помолите за да ви биде подобро и да оздравите????

 

[cvetanovskiigor]

Ако сте толку сигурни дека постои бог, и се што не учи црквата... зошто кога сте болни одите во болница и барате помош од доктор, а не во црква и да се помолите за да ви биде подобро и да оздравите????

Хахахах а зошто у прв случај болеста се појавила па за да ја лечиш.
Јок.... апсурдно ти е прашањево , нема логика.

 

[zare_p]

има научно објаснение зошто се појавила болеста, тоа зависи од видот на болеста, еве да претпоставиме дека е обична настинка, тогаш таа се појавила од предолго изложување на пониска температура... прашањето не е апсурдно, туку затоа што немаш одговор пишуваш така!

 

[Калипсо]

има научно објаснение зошто се појавила болеста, тоа зависи од видот на болеста, еве да претпоставиме дека е обична настинка, тогаш таа се појавила од предолго изложување на пониска температура... прашањето не е апсурдно, туку затоа што немаш одговор пишуваш така!

Извини пријателе, ама смешен си. Поздрав, нека Господ Бог ти ги отвори очите и нека те води по патот на Вистината, Амин !

 

[zare_p]

Извини пријателе, ама смешен си. Поздрав, нека Господ Бог ти ги отвори очите и нека те води по патот на Вистината, Амин !

сепак не ми одговори на прашањето... кое е доста просто... еве господ бог е семоќен и ги сака тие што веруваат во него... А сепак и најголемиот верник кога е болен оди на доктор и бара помош од медицината (науката) а не оди у црква за да му помогне „семоќниот“....

 

[Калипсо]

сепак не ми одговори на прашањето... кое е доста просто... еве господ бог е семоќен и ги сака тие што веруваат во него... А сепак и најголемиот верник кога е болен оди на доктор и бара помош од медицината (науката) а не оди у црква за да му помогне „семоќниот“....

Воопшто не е спротивно на Божјите закони и верникот да појде на лекар. Каде ти си видел, прочитал дека ако некој е верник тој не треба да оди на лекар. И за училиште ли е така, бидејќи Господ Исус Христос е и наш Учител ? Да, Господ Бог е Семоќен и без Неговиот благослов ни медицината нема да биде тоа што е. Поздрав